Scrutatio

Venerdi, 3 maggio 2024 - Santi Filippo e Giacomo ( Letture di oggi)

Job 8


font
BIBLIAVULGATA
1 Bildad de Súaj tomó la palabra y dijo:1 Respondens autem Baldad Suhites, dixit :
2 ¿Hasta cuándo estarás hablando de ese modo, y un gran viento serán las razones de tu boca?2 Usquequo loqueris talia,
et spiritus multiplex sermones oris tui ?
3 ¿Acaso Dios tuerce el derecho, Sadday pervierte la justicia?3 Numquid Deus supplantat judicium ?
aut Omnipotens subvertit quod justum est ?
4 Si tus hijos pecaron contra él, ya los dejó a merced de sus delitos.4 Etiam si filii tui peccaverunt ei,
et dimisit eos in manu iniquitatis suæ :
5 Mas si tú a Dios recurres e imploras a Sadday,5 tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum,
et Omnipotentem fueris deprecatus ;
6 si eres irreprochable y recto, desde ahora él velará sobre ti y restaurará tu morada de justicia.6 si mundus et rectus incesseris :
statim evigilabit ad te,
et pacatum reddet habitaculum justitiæ tuæ,
7 Tu pasado parecerá insignificante el lado de tu espléndido futuro.7 in tantum ut si priora tua fuerint parva,
et novissima tua multiplicentur nimis.
8 Pregunta, si no, a la generación pasada, medita en la experiencia de sus padres.8 Interroga enim generationem pristinam,
et diligenter investiga patrum memoriam
9 Nosotros de ayer somos y no sabemos nada, como una sombra nuestros días en la tierra.9 (hesterni quippe sumus, et ignoramus,
quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram),
10 Pero ellos te instruirán y te hablarán, y de su corazón sacarán estas máximas:10 et ipsi docebunt te, loquentur tibi,
et de corde suo proferent eloquia.
11 «¿Brota acaso el papiro sin marismas? ¿Crece sin agua el junco?11 Numquid vivere potest scirpus absque humore ?
aut crescere carectum sine aqua ?
12 Aún en su verdor, sin ser cortado, antes que toda otra hierba se marchita.12 Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu,
ante omnes herbas arescit.
13 Tal es el fin de los que a Dios olvidan, así fenece la esperanza del impío.13 Sic viæ omnium qui obliviscuntur Deum,
et spes hypocritæ peribit.
14 Su confianza es un hilo solamente, su seguridad una tela de araña.14 Non ei placebit vecordia sua,
et sicut tela aranearum fiducia ejus.
15 Se apoya en su morada, y no le aguanta, se agarra a ella y no resiste.15 Innitetur super domum suam, et non stabit ;
fulciet eam, et non consurget.
16 Bien regado ante la faz del sol, por encima de su huerto salían sus renuevos.16 Humectus videtur antequam veniat sol,
et in ortu suo germen ejus egredietur.
17 Sobre un majano entrelazadas sus raíces, vivía en una casa de piedra.17 Super acervum petrarum radices ejus densabuntur,
et inter lapides commorabitur.
18 Mas cuando se le arranca de su sitio, éste le niega: “¡No te he visto jamás!”18 Si absorbuerit eum de loco suo,
negabit eum, et dicet : Non novi te.
19 Y vedle ya cómo se pudre en el camino, mientras que del suelo brotan otros.»19 Hæc est enim lætitia viæ ejus,
ut rursum de terra alii germinentur.
20 No, Dios no rechaza al íntegro, ni da la mano a los malvados.20 Deus non projiciet simplicem,
nec porriget manum malignis,
21 La risa ha de llenar aún tu boca y tus labios el clamor de júbilo.21 donec impleatur risu os tuum,
et labia tua jubilo.
22 Tus enemigos serán cubiertos de vergüenza, y desaparecerá la tienda de los malos.22 Qui oderunt te induentur confusione,
et tabernaculum impiorum non subsistet.