Livro dos Provérbios 5

SAGRADA BIBLIA	LXX
1 Meu filho, atende à minha sabedoria, presta atenção à minha razão,	1 υιε εμη σοφια προσεχε εμοις δε λογοις παραβαλλε σον ους
2 a fim de conservares o sentido das coisas e guardares a ciência em teus lábios.	2 ινα φυλαξης εννοιαν αγαθην αισθησιν δε εμων χειλεων εντελλομαι σοι
3 Porque os lábios da mulher alheia destilam o mel; seu paladar é mais oleoso que o azeite.	3 μη προσεχε φαυλη γυναικι μελι γαρ αποσταζει απο χειλεων γυναικος πορνης η προς καιρον λιπαινει σον φαρυγγα
4 No fim, porém, é amarga como o absinto, aguda como a espada de dois gumes.	4 υστερον μεντοι πικροτερον χολης ευρησεις και ηκονημενον μαλλον μαχαιρας διστομου
5 Seus pés se encaminham para a morte, seus passos atingem a região dos mortos.	5 της γαρ αφροσυνης οι ποδες καταγουσιν τους χρωμενους αυτη μετα θανατου εις τον αδην τα δε ιχνη αυτης ουκ ερειδεται
6 Longe de andarem pela vereda da vida, seus passos se extraviam, sem saber para onde.	6 οδους γαρ ζωης ουκ επερχεται σφαλεραι δε αι τροχιαι αυτης και ουκ ευγνωστοι
7 Escutai-me, pois, meus filhos, não vos aparteis das palavras de minha boca.	7 νυν ουν υιε ακουε μου και μη ακυρους ποιησης εμους λογους
8 Afasta dela teu caminho, não te aproximes da porta de sua casa,	8 μακραν ποιησον απ' αυτης σην οδον μη εγγισης προς θυραις οικων αυτης
9 para que não seja entregue a outros tua fortuna e tua vida a um homem cruel;	9 ινα μη προη αλλοις ζωην σου και σον βιον ανελεημοσιν
10 para que estranhos não se fartem de teus haveres e o fruto de teu trabalho não passe para a casa alheia;	10 ινα μη πλησθωσιν αλλοτριοι σης ισχυος οι δε σοι πονοι εις οικους αλλοτριων εισελθωσιν
11 para que não gemas no fim, quando forem consumidas tuas carnes e teu corpo	11 και μεταμεληθηση επ' εσχατων ηνικα αν κατατριβωσιν σαρκες σωματος σου
12 e tiveres que dizer: Por que odiei a disciplina, e meu coração desdenhou a correção?	12 και ερεις πως εμισησα παιδειαν και ελεγχους εξεκλινεν η καρδια μου
13 Por que não ouvi a voz de meus mestres, nem dei ouvido aos meus educadores?	13 ουκ ηκουον φωνην παιδευοντος με και διδασκοντος με ουδε παρεβαλλον το ους μου
14 Por pouco eu chegaria ao cúmulo da desgraça no meio da assembléia do povo.	14 παρ' ολιγον εγενομην εν παντι κακω εν μεσω εκκλησιας και συναγωγης
15 Bebe a água do teu poço e das correntes de tua cisterna.	15 πινε υδατα απο σων αγγειων και απο σων φρεατων πηγης
16 Derramar-se-ão tuas fontes por fora e teus arroios nas ruas?	16 μη υπερεκχεισθω σοι τα υδατα εκ της σης πηγης εις δε σας πλατειας διαπορευεσθω τα σα υδατα
17 Sejam eles para ti só, sem que os estranhos neles tomem parte.	17 εστω σοι μονω υπαρχοντα και μηδεις αλλοτριος μετασχετω σοι
18 Seja bendita a tua fonte! Regozija-te com a mulher de tua juventude,	18 η πηγη σου του υδατος εστω σοι ιδια και συνευφραινου μετα γυναικος της εκ νεοτητος σου
19 corça de amor, serva encantadora. Que sejas sempre embriagado com seus encantos e que seus amores te embriaguem sem cessar!	19 ελαφος φιλιας και πωλος σων χαριτων ομιλειτω σοι η δε ιδια ηγεισθω σου και συνεστω σοι εν παντι καιρω εν γαρ τη ταυτης φιλια συμπεριφερομενος πολλοστος εση
20 Por que hás de te enamorar de uma alheia e abraçar o seio de uma estranha?	20 μη πολυς ισθι προς αλλοτριαν μηδε συνεχου αγκαλαις της μη ιδιας
21 Pois o Senhor olha os caminhos dos homens e observa todas as suas veredas.	21 ενωπιον γαρ εισιν των του θεου οφθαλμων οδοι ανδρος εις δε πασας τας τροχιας αυτου σκοπευει
22 O homem será preso por suas próprias faltas e ligado com as cadeias de seu pecado.	22 παρανομιαι ανδρα αγρευουσιν σειραις δε των εαυτου αμαρτιων εκαστος σφιγγεται
23 Perecerá por falta de correção e se desviará pelo excesso de sua loucura.	23 ουτος τελευτα μετα απαιδευτων εκ δε πληθους της εαυτου βιοτητος εξερριφη και απωλετο δι' αφροσυνην