Livro dos Salmos 104

SAGRADA BIBLIA	Biblia Tysiąclecia
1 Bendize, ó minha alma, o Senhor! Senhor, meu Deus, vós sois imensamente grande! De majestade e esplendor vos revestis,	1 Błogosław, duszo moja, Pana! O Boże mój, Panie, jesteś bardzo wielki! Odziany we wspaniałość i majestat,
2 envolvido de luz como de um manto. Vós estendestes o céu qual pavilhão,	2 światłem okryty jak płaszczem. Rozpostarłeś niebo jak namiot,
3 acima das águas fixastes vossa morada. De nuvens fazeis vosso carro, andais nas asas do vento;	3 wzniosłeś swe komnaty nad wodami. Za rydwan masz obłoki, przechadzasz się na skrzydłach wiatru.
4 fazeis dos ventos os vossos mensageiros, e dos flamejantes relâmpagos vossos ministros.	4 Jako swych posłów używasz wichry, jako sługi - ogień i płomienie.
5 Fundastes a terra em bases sólidas que são eternamente inabaláveis.	5 Umocniłeś ziemię w jej podstawach: na wieki wieków się nie zachwieje.
6 Vós a tínheis coberto com o manto do oceano, as águas ultrapassavam as montanhas.	6 Jak szatą okryłeś ją Wielką Otchłanią, stanęły wody ponad górami.
7 Mas à vossa ameaça elas se afastaram, ao estrondo de vosso trovão estremeceram.	7 Musiały uciekać wobec Twej groźby, na głos Twego grzmotu popadły w przerażenie.
8 Elevaram-se as montanhas, sulcaram-se os vales nos lugares que vós lhes destinastes.	8 Wzniosły się na góry, opadły na doliny, na miejsce, któreś im naznaczył.
9 Estabelecestes os limites, que elas não hão de ultrapassar, para que não mais tornem a cobrir a terra.	9 Zakreśliłeś granicę, której nie przekraczają, nigdy nie wrócą, by zalać ziemię.
10 Mandastes as fontes correr em riachos, que serpeiam por entre os montes.	10 Ty zdroje kierujesz do strumieni, co pośród gór się sączą:
11 Ali vão beber os animais dos campos, neles matam a sede os asnos selvagens.	11 poją one wszelkie zwierzęta polne, [tam] dzikie osły gaszą swe pragnienie;
12 Os pássaros do céu vêm aninhar em suas margens, e cantam entre as folhagens.	12 nad nimi mieszka ptactwo powietrzne, spomiędzy gałęzi głos swój wydaje.
13 Do alto de vossas moradas derramais a chuva nas montanhas, do fruto de vossas obras se farta a terra.	13 Z Twoich komnat nawadniasz góry, aby owocem Twych dzieł nasycić ziemię.
14 Fazeis brotar a relva para o gado, e plantas úteis ao homem, para que da terra possa extrair o pão	14 Każesz rosnąć trawie dla bydła i roślinom, by człowiekowi służyły, aby z roli dobywał chleb
15 e o vinho que alegra o coração do homem, o óleo que lhe faz brilhar o rosto e o pão que lhe sustenta as forças.	15 i wino, co rozwesela serce ludzkie, by rozpogadzać twarze oliwą, by serce ludzkie chleb krzepił.
16 As árvores do Senhor são cheias de seiva, assim como os cedros do Líbano que ele plantou.	16 Drzewa Pana mają wody do syta, cedry Libanu, które zasadził.
17 Lá constroem as aves os seus ninhos, nos ciprestes a cegonha tem sua casa.	17 Tam ptactwo zakłada gniazda, na cyprysach są domy bocianów.
18 Os altos montes dão abrigo às cabras, e os rochedos aos arganazes.	18 Wysokie góry dla kozic, a skały są kryjówką dla borsuków.
19 Fizestes a lua para indicar os tempos; o sol conhece a hora de se pôr.	19 Tyś stworzył księżyc, aby czas wskazywał; słońce poznało swój zachód.
20 Mal estendeis as trevas e já se faz noite, entram a rondar os animais das selvas.	20 Mrok sprowadzasz i noc nastaje, w niej krąży wszelki zwierz leśny.
21 Rugem os leõezinhos por sua presa, e pedem a Deus o seu sustento.	21 Lwiątka ryczą za łupem, domagają się żeru od Boga.
22 Mas se retiram ao raiar do sol, e vão se deitar em seus covis.	22 Gdy słońce wzejdzie, wracają i kładą się w swych legowiskach.
23 É então que o homem sai para o trabalho, e moureja até o entardecer.	23 Człowiek wychodzi do swojej pracy, do trudu swojego aż do wieczora.
24 Ó Senhor, quão variadas são as vossas obras! Feitas, todas, com sabedoria, a terra está cheia das coisas que criastes.	24 Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! Ty wszystko mądrze uczyniłeś: ziemia jest pełna Twych stworzeń.
25 Eis o mar, imenso e vasto, onde, sem conta, se agitam animais grandes e pequenos.	25 Oto morze wielkie, długie i szerokie, a w nim jest bez liku żyjątek i zwierząt wielkich i małych.
26 Nele navegam as naus e o Leviatã que criastes para brincar nas ondas.	26 Tamtędy wędrują okręty, i Lewiatan, którego stworzyłeś na to, aby w nim igrał.
27 Todos esses seres esperam de vós que lhes deis de comer em seu tempo.	27 Wszystko to czeka na Ciebie, byś dał im pokarm w swym czasie.
28 Vós lhes dais e eles o recolhem; abris a mão, e se fartam de bens.	28 Gdy im udzielasz, zbierają; gdy rękę swą otwierasz, sycą się dobrami.
29 Se desviais o rosto, eles se perturbam; se lhes retirais o sopro, expiram e voltam ao pó donde saíram.	29 Gdy skryjesz swe oblicze, wpadają w niepokój; gdy im oddech odbierasz, marnieją i powracają do swojego prochu.
30 Se enviais, porém, o vosso sopro, eles revivem e renovais a face da terra.	30 Stwarzasz je, gdy ślesz swego Ducha i odnawiasz oblicze ziemi.
31 Ao Senhor, glória eterna; alegre-se o Senhor em suas obras!	31 Niech chwała Pana trwa na wieki: niech Pan się raduje z dzieł swoich.
32 Ele, cujo olhar basta para fazer tremer a terra, e cujo contato inflama as montanhas.	32 Na ziemię patrzy, a ona drży; dotyka gór, a one dymią.
33 Enquanto viver, cantarei à glória do Senhor, salmodiarei ao meu Deus enquanto existir.	33 Póki mego życia, chcę śpiewać Panu i grać mojemu Bogu, póki mi życia starczy.
34 Possam minhas palavras lhe ser agradáveis! Minha única alegria se encontra no Senhor.	34 Niech miła Mu będzie pieśń moja, będę radował się w Panu.
35 Sejam tirados da terra os pecadores e doravante desapareçam os ímpios. Bendize, ó minha alma, ao Senhor! Aleluia.	35 Niech znikną z ziemi grzesznicy i niech już nie będzie występnych! Błogosław, duszo moja, Pana! Alleluja.