Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Matthæum 22


font
VULGATABIBLIA
1 Et respondens Jesus, dixit iterum in parabolis eis, dicens :1 Tomando Jesús de nuevo la palabra les habló en parábolas, diciendo:
2 Simile factum est regnum cælorum homini regi, qui fecit nuptias filio suo.2 «El Reino de los Cielos es semejante a un rey que celebró el banquete de bodas de su hijo.
3 Et misit servos suos vocare invitatos ad nuptias, et nolebant venire.3 Envió sus siervos a llamar a los invitados a la boda, pero no quisieron venir.
4 Iterum misit alios servos, dicens : Dicite invitatis : Ecce prandium meum paravi, tauri mei et altilia occisa sunt, et omnia parata : venite ad nuptias.4 Envió todavía otros siervos, con este encargo: Decid a los invitados: “Mirad, mi banquete está preparado, se han matado ya mis novillos y animales cebados, y todo está a punto; venid a la boda.”
5 Illi autem neglexerunt : et abierunt, alius in villam suam, alius vero ad negotiationem suam :5 Pero ellos, sin hacer caso, se fueron el uno a su campo, el otro a su negocio;
6 reliqui vero tenuerunt servos ejus, et contumeliis affectos occiderunt.6 y los demás agarraron a los siervos, los escarnecieron y los mataron.
7 Rex autem cum audisset, iratus est : et missis exercitibus suis, perdidit homicidas illos, et civitatem illorum succendit.7 Se airó el rey y, enviando sus tropas, dio muerte a aquellos homicidas y prendió fuego a su ciudad.
8 Tunc ait servis suis : Nuptiæ quidem paratæ sunt, sed qui invitati erant, non fuerunt digni :8 Entonces dice a sus siervos: “La boda está preparada, pero los invitados no eran dignos.
9 ite ergo ad exitus viarum, et quoscumque inveneritis, vocate ad nuptias.9 Id, pues, a los cruces de los caminos y, a cuantos encontréis, invitadlos a la boda.”
10 Et egressi servi ejus in vias, congregaverunt omnes quos invenerunt, malos et bonos : et impletæ sunt nuptiæ discumbentium.10 Los siervos salieron a los caminos, reunieron a todos los que encontraron, malos y buenos, y la sala de bodas se llenó de comensales.
11 Intravit autem rex ut videret discumbentes, et vidit ibi hominem non vestitum veste nuptiali.11 «Entró el rey a ver a los comensales, y al notar que había allí uno que no tenía traje de boda,
12 Et ait illi : Amice, quomodo huc intrasti non habens vestem nuptialem ? At ille obmutuit.12 le dice: “Amigo, ¿cómo has entrado aquí sin traje de boda?” El se quedó callado.
13 Tunc dicit rex ministris : Ligatis manibus et pedibus ejus, mittite eum in tenebras exteriores : ibi erit fletus et stridor dentium.13 Entonces el rey dijo a los sirvientes: “Atadle de pies y manos, y echadle a las tinieblas de fuera; allí será el llanto y el rechinar de dientes.”
14 Multi enim sunt vocati, pauci vero electi.
14 Porque muchos son llamados, mas pocos escogidos».
15 Tunc abeuntes pharisæi, consilium inierunt ut caperent eum in sermone.15 Entonces los fariseos se fueron y celebraron consejo sobre la forma de sorprenderle en alguna palabra.
16 Et mittunt ei discipulos suos cum Herodianis, dicentes : Magister, scimus quia verax es, et viam Dei in veritate doces, et non est tibi cura de aliquo : non enim respicis personam hominum :16 Y le envían sus discípulos, junto con los herodianos, a decirle: «Maestro, sabemos que eres veraz y que enseñas el camino de Dios con franqueza y que no te importa por nadie, porque no miras la condición de las personas.
17 dic ergo nobis quid tibi videtur, licet censum dare Cæsari, an non ?17 Dinos, pues, qué te parece, ¿es lícito pagar tributo al César o no?»
18 Cognita autem Jesus nequitia eorum, ait : Quid me tentatis, hypocritæ ?18 Mas Jesús, conociendo su malicia, dijo: «Hipócritas, ¿por qué me tentáis?
19 ostendite mihi numisma census. At illi obtulerunt ei denarium.19 Mostradme la moneda del tributo». Ellos le presentaron un denario.
20 Et ait illis Jesus : Cujus est imago hæc, et superscriptio ?20 Y les dice: «¿De quién es esta imagen y la inscripción?»
21 Dicunt ei : Cæsaris. Tunc ait illis : Reddite ergo quæ sunt Cæsaris, Cæsari : et quæ sunt Dei, Deo.21 Dícenle: «Del César». Entonces les dice: «Pues lo del César devolvédselo al César, y lo de Dios a Dios».
22 Et audientes mirati sunt, et relicto eo abierunt.
22 Al oír esto, quedaron maravillados, y dejándole, se fueron.
23 In illo die accesserunt ad eum sadducæi, qui dicunt non esse resurrectionem : et interrogaverunt eum,23 Aquel día se le acercaron unos saduceos, esos que niegan que haya resurrección, y le preguntaron:
24 dicentes : Magister, Moyses dixit : Si quis mortuus fuerit non habens filium, ut ducat frater ejus uxorem illius, et suscitet semen fratri suo.24 «Maestro, Moisés dijo: Si alguien muere sin tener hijos, su hermano se casará con la mujer de aquél para dar descendencia a su hermano.
25 Erant autem apud nos septem fratres : et primus, uxore ducta, defunctus est : et non habens semen, reliquit uxorem suam fratri suo.25 Ahora bien, había entre nosotros siete hermanos. El primero se casó y murió; y, no teniendo descendencia, dejó su mujer a su hermano.
26 Similiter secundus, et tertius usque ad septimum.26 Sucedió lo mismo con el segundo, y con el tercero, hasta los siete.
27 Novissime autem omnium et mulier defuncta est.27 Después de todos murió la mujer.
28 In resurrectione ergo cujus erit de septem uxor ? omnes enim habuerunt eam.28 En la resurrección, pues, ¿de cuál de los siete será mujer? Porque todos la tuvieron».
29 Respondens autem Jesus, ait illis : Erratis nescientes Scripturas, neque virtutem Dei.29 Jesús les respondió: «Estáis en un error, por no entender las Escrituras ni el poder de Dios.
30 In resurrectione enim neque nubent, neque nubentur : sed erunt sicut angeli Dei in cælo.30 Pues en la resurrección, ni ellos tomarán mujer ni ellas marido, sino que serán como ángeles en el cielo.
31 De resurrectione autem mortuorum non legistis quod dictum est a Deo dicente vobis :31 Y en cuanto a la resurrección de los muertos, ¿no habéis leído aquellas palabras de Dios cuando os dice:
32 Ego sum Deus Abraham, et Deus Isaac, et Deus Jacob ? Non est Deus mortuorum, sed viventium.32 Yo soy el Dios de Abraham, el Dios de Isaac y el Dios de Jacob? No es un Dios de muertos, sino de vivos».
33 Et audientes turbæ, mirabantur in doctrina ejus.
33 Al oír esto, la gente se maravillaba de su doctrina.
34 Pharisæi autem audientes quod silentium imposuisset sadducæis, convenerunt in unum :34 Mas los fariseos, al enterarse de que había tapado la boca a los saduceos, se reunieron en grupo,
35 et interrogavit eum unus ex eis legis doctor, tentans eum :35 y uno de ellos le preguntó con ánimo de ponerle a prueba:
36 Magister, quod est mandatum magnum in lege ?36 «Maestro, ¿cuál es el mandamiento mayor de la Ley?»
37 Ait illi Jesus : Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et in tota anima tua, et in tota mente tua.37 El le dijo: «Amarás al Señor, tu Dios, con todo tu corazón, con toda tu alma y con toda tu mente.
38 Hoc est maximum, et primum mandatum.38 Este es el mayor y el primer mandamiento.
39 Secundum autem simile est huic : Diliges proximum tuum, sicut teipsum.39 El segundo es semejante a éste: Amarás a tu prójimo como a ti mismo.
40 In his duobus mandatis universa lex pendet, et prophetæ.
40 De estos dos mandamientos penden toda la Ley y los Profetas».
41 Congregatis autem pharisæis, interrogavit eos Jesus,41 Estando reunidos los fariseos, les propuso Jesús esta cuestión:
42 dicens : Quid vobis videtur de Christo ? cujus filius est ? Dicunt ei : David.42 «¿Qué pensáis acerca del Cristo? ¿De quién es hijo?» Dícenle: «De David».
43 Ait illis : Quomodo ergo David in spiritu vocat eum Dominum, dicens :43 Díceles: «Pues ¿cómo David, movido por el Espíritu, le llama Señor, cuando dice:
44 Dixit Dominus Domino meo : Sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos scabellum pedum tuorum ?44 Dijo el Señor a mi Señor: Siéntate a mi diestra hasta que ponga a tus enemigos debajo de tus pies?
45 Si ergo David vocat eum Dominum, quomodo filius ejus est ?45 Si, pues, David le llama Señor, ¿cómo puede ser hijo suyo?»
46 Et nemo poterat ei respondere verbum : neque ausus fuit quisquam ex illa die eum amplius interrogare.46 Nadie era capaz de contestarle nada; y desde ese día ninguno se atrevió ya a hacerle más preguntas.