Proverbia 27

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Ne glorieris in crastinum, ignorans quid superventura pariat dies.	1 Μη καυχασαι εις την αυριον ημεραν? διοτι δεν εξευρεις τι θελει γεννησει η ημερα.
2 Laudet te alienus, et non os tuum ; extraneus, et non labia tua.	2 Ας σε επαινη αλλος και μη το στομα σου? ξενος, και μη τα χειλη σου.
3 Grave est saxum, et onerosa arena, sed ira stulti utroque gravior.	3 Βαρυς ειναι ο λιθος και δυσβαστακτος η αμμος? αλλ' η οργη του αφρονος ειναι βαρυτερα των δυο.
4 Ira non habet misericordiam nec erumpens furor, et impetum concitati ferre quis poterit ?	4 Ο θυμος ειναι σκληρος και η οργη οξεια? αλλα τις δυναται να σταθη εμπροσθεν της ζηλοτυπιας;
5 Melior est manifesta correptio quam amor absconditus.	5 Ο φανερος ελεγχος ειναι καλητερος παρα κρυπτομενη αγαπη?
6 Meliora sunt vulnera diligentis quam fraudulenta oscula odientis.	6 πληγαι φιλου ειναι πισται? φιληματα δε εχθρων πολυαριθμα.
7 Anima saturata calcabit favum, et anima esuriens etiam amarum pro dulci sumet.	7 Κεχορτασμενη ψυχη αποστρεφεται την κηρηθραν? εις δε την πεινασμενην ψυχην παν πικρον φαινεται γλυκυ.
8 Sicut avis transmigrans de nido suo, sic vir qui derelinquit locum suum.	8 Ως το πτηνον το αποπλανωμενον απο της φωλεας αυτου, ουτως ειναι ο ανθρωπος ο αποπλανωμενος απο του τοπου αυτου.
9 Unguento et variis odoribus delectatur cor, et bonis amici consiliis anima dulcoratur.	9 Τα μυρα και τα θυμιαματα ευφραινουσι την καρδιαν, και η γλυκυτης του φιλου δια της εγκαρδιου συμβουλης.
10 Amicum tuum et amicum patris tui ne dimiseris, et domum fratris tui ne ingrediaris in die afflictionis tuæ. Melior est vicinus juxta quam frater procul.	10 Τον φιλον σου και τον φιλον του πατρος σου μη εγκαταλιπης? εις δε τον οικον του αδελφου σου μη εισελθης εν τη ημερα της συμφορας σου? διοτι καλητερον ειναι γειτων πλησιον παρα αδελφος μακραν.
11 Stude sapientiæ, fili mi, et lætifica cor meum, ut possis exprobranti respondere sermonem.	11 Υιε μου, γινου σοφος και ευφραινε την καρδιαν μου, δια να εχω τι να αποκρινωμαι προς τον ονειδιζοντα με.
12 Astutus videns malum, absconditus est : parvuli transeuntes sustinuerunt dispendia.	12 Ο φρονιμος προβλεπει το κακον και κρυπτεται? οι αφρονες εξακολουθουσι και τιμωρουνται.
13 Tolle vestimentum ejus qui spopondit pro extraneo, et pro alienis aufer ei pignus.	13 Λαβε το ιματιον του εγγυωμενου δια ξενον και λαβε ενεχυρον απ' αυτου, εγγυωμενου περι ξενων πραγματων.
14 Qui benedicit proximo suo voce grandi, de nocte consurgens maledicenti similis erit.	14 Ο εγειρομενος το πρωι και ευλογων μετα μεγαλης φωνης τον πλησιον αυτου θελει λογισθη ως καταρωμενος αυτον.
15 Tecta perstillantia in die frigoris et litigiosa mulier comparantur.	15 Ακαταπαυστον σταξιμον εν ημερα βροχερα, και φιλερις γυνη ειναι ομοια?
16 Qui retinet eam quasi qui ventum teneat, et oleum dexteræ suæ vocabit.	16 ο κρυπτων αυτην κρυπτει τον ανεμον? και το μυρον εν τη δεξια αυτου κρυπτομενον φωναζει.
17 Ferrum ferro exacuitur, et homo exacuit faciem amici sui.	17 Ο σιδηρος ακονιζει τον σιδηρον? και ο ανθρωπος ακονιζει το προσωπον του φιλου αυτου.
18 Qui servat ficum comedet fructus ejus, et qui custos est domini sui glorificabitur.	18 Ο φυλαττων την συκην θελει φαγει τον καρπον αυτης? και ο φυλαττων τον κυριον αυτου θελει τιμηθη.
19 Quomodo in aquis resplendent vultus prospicientium, sic corda hominum manifesta sunt prudentibus.	19 Καθως εις το υδωρ ανταποκρινεται προσωπον εις προσωπον, ουτω καρδια ανθρωπου εις ανθρωπον.
20 Infernus et perditio numquam implentur : similiter et oculi hominum insatiabiles.	20 Ο αδης και η απωλεια δεν χορταινουσι? και οι οφθαλμοι του ανθρωπου δεν χορταινουσιν.
21 Quomodo probatur in conflatorio argentum et in fornace aurum, sic probatur homo ore laudantis. Cor iniqui inquirit mala, cor autem rectum inquirit scientiam.	21 Ο αργυρος δοκιμαζεται δια του χωνευτηριου και ο χρυσος δια της καμινου? ο δε ανθρωπος δια του στοματος των εγκωμιαζοντων αυτον.
22 Si contuderis stultum in pila quasi ptisanas feriente desuper pilo, non auferetur ab eo stultitia ejus.	22 Και αν κοπανισης δια κοπανου τον αφρονα εν ιγδιω μεταξυ σιτου κοπανιζομενου, η αφροσυνη αυτου δεν θελει χωρισθη απ' αυτου.
23 Diligenter agnosce vultum pecoris tui, tuosque greges considera :	23 Προσεχε να γνωριζης την καταστασιν των ποιμνιων σου, και επιμελου καλως τας αγελας σου?
24 non enim habebis jugiter potestatem, sed corona tribuetur in generationem et generationem.	24 Διοτι ο πλουτος δεν μενει διαπαντος? ουδε το διαδημα απο γενεας εις γενεαν.
25 Aperta sunt prata, et apparuerunt herbæ virentes, et collecta sunt fœna de montibus.	25 Ο χορτος βλαστανει και η χλοη αναφαινεται, και τα χορτα των ορεων συναγονται.
26 Agni ad vestimentum tuum, et hædi ad agri pretium.	26 Τα αρνια ειναι δια τα ενδυματα σου, και οι τραγοι δια την πληρωμην του αγρου.
27 Sufficiat tibi lac caprarum in cibos tuos, et in necessaria domus tuæ, et ad victum ancillis tuis.	27 Και θελεις εχει αφθονον γαλα αιγων δια την τροφην σου, δια την τροφην του οικου σου και την ζωην των θεραπαινων σου.