1 Videte qualem caritatem dedit nobis Pater, ut filii Dei nomine mur, etsumus! Propter hoc mundus non cognoscit nos, quia non cognovit eum. | 1 רְאוּ מַה־גָּדְלָה אַהֲבַת הָאָב הַנְּתוּנָה לָנוּ אֲשֶׁר נִקָּרֵא וְנִהְיֶה בְּנֵי הָאֱלֹהִים עַל־כֵּן הָעוֹלָם אֵינֶנּוּ יֹדֵעַ אֹתָנוּ יַעַן כִּי־אוֹתוֹ לֹא יָדָע |
2 Carissimi,nunc filii Dei sumus, et nondum manifestatum est quid erimus; scimus quoniam,cum ipse apparuerit, similes ei erimus, quoniam videbimus eum, sicuti est.
| 2 אֲהוּבַי עַתָּה בָּנִים לֵאלֹהִים אֲנַחְנוּ וְעוֹד לֹא נִגְלָה מַה־נִּהְיֶה אַךְ יָדַעְנוּ כִּי בְהִגָּלוֹתוֹ נִדְמֶה־לּוֹ כִּי נִרְאֵהוּ כַּאֲשֶׁר הוּא |
3 Et omnis, qui habet spem hanc in eo, purificat se, sicut ille purus est. | 3 וְכָל־אֲשֶׁר לוֹ תִּקְוָה כָזֹאת יְטַהֵר אֶת־עַצְמוֹ כַּאֲשֶׁר טָהוֹר גַּם־הוּא |
4 Omnis, qui facit peccatum, et iniquitatem facit, quia peccatum est iniquitas. | 4 כָּל־הָעֹשֶׂה חֵטְא גַּם־פּשֵׁעַ בַּתּוֹרָה הוּא וְהַחֵטְא הוּא פָּשֹׁעַ בַּתּוֹרָה |
5 Et scitis quoniam ille apparuit, ut peccata tolleret, et peccatum in eo non est. | 5 וִידַעְתֶּם כִּי הוּא נִגְלָה לָשֵׂאת אֶת־חֲטָאֵינוּ וּבוֹ אֵין חֵטְא |
6 Omnis, qui in eo manet, non peccat; omnis, qui peccat, non vidit eum nec noviteum.
| 6 כָּל־הָעֹמֵד בּוֹ לֹא יֶחֱטָא כָּל־הַחוֹטֵא לֹא רָאָהוּ גַּם־לֹא יְדָעוֹ |
7 Filioli, nemo vos seducat. Qui facit iustitiam, iustus est, sicut ille iustusest; | 7 בָּנַי אַל־יַתְעֶה אֶתְכֶם אִישׁ הָעֹשֶׂה צְדָקָה צַדִּיק הוּא כַּאֲשֶׁר הוּא צַדִּיק |
8 qui facit peccatum, ex Diabolo est, quoniam a principio Diabolus peccat.Propter hoc apparuit Filius Dei, ut dissolvat opera Diaboli. | 8 וְהָעֹשֶׂה חֵטְא מִן־הַשָּׂטָן הוּא כִּי הַשָּׂטָן חָטָא מֵרֹאשׁ לָזֹאת נִגְלָה בֶן־הָאֱלֹהִים לְהָפֵר אֶת־פְּעֻלּוֹת הַשָּׂטָן |
9 Omnis, qui natusest ex Deo, peccatum non facit, quoniam semen ipsius in eo manet; et non potestpeccare, quoniam ex Deo natus est.
| 9 כָּל־הַנּוֹלָד מֵאֱלֹהִים לֹא יֶחֱטָא כִּי זַרְעוֹ בּוֹ יָקוּם וְלֹא יוּכַל לַחֲטֹא כִּי מֵאֱלֹהִים נוֹלָד |
10 In hoc manifesti sunt filii Dei et filii Diaboli: omnis, qui non facitiustitiam, non est ex Deo, et qui non diligit fratrem suum.
| 10 וְנוֹדְעוּ בָזֹאת בְּנֵי הָאֱלֹהִים וּבְנֵי הַשָּׂטָן כָּל־אִישׁ אֲשֶׁר לֹא־יַעֲשֶׂה צְדָקָה אֵינֶנּוּ מֵאֱלֹהִים וְכֵן כָּל־אֲשֶׁר לֹא־יֶאֱהַב אֶת־אָחִיו |
11 Quoniam haec est annuntiatio, quam audistis ab initio, ut diligamusalterutrum. | 11 כִּי זֹאת הִיא הַשְּׁמוּעָה אֲשֶׁר שְׁמַעְתֶּם מֵרֹאשׁ לְאַהֲבָה אִישׁ אֶת־רֵעֵהוּ |
12 Non sicut Cain: ex Maligno erat et occidit fratrem suum. Etpropter quid occidit eum? Quoniam opera eius maligna erant, fratris autem eiusiusta.
| 12 לֹא כְקַיִן אֲשֶׁר הָיָה מִן־הָרָע וְהָרַג אֶת־אָחִיו וּמַדּוּעַ הֲרָגוֹ יַעַן כִּי־מַעֲשָׂיו הָיוּ רָעִים וּמַעֲשֵׂי אָחִיו מַעֲשֵׂי־צֶדֶק |
13 Nolite mirari, fratres, si odit vos mundus. | 13 אַל־תִּתְמְהוּ אֶחָי אִם־יִשְׂנָא אֶתְכֶם הָעוֹלָם |
14 Nos scimus quoniam transivimusde morte in vitam, quoniam diligimus fratres; qui non diligit, manet in morte. | 14 אֲנַחְנוּ יָדַעְנוּ כִּי עָבַרְנוּ מִן־הַמָּוֶת אֶל־הַחַיִּים עַל כִּי־נֶאֱהַב אֶת־אַחֵינוּ אִישׁ אֲשֶׁר לֹא־יֶאֱהַב אֶת־אָחִיו יִשָּׁאֵר בַּמָּוֶת |
15 Omnis, qui odit fratrem suum, homicida est, et scitis quoniam omnis homicidanon habet vitam aeternam in semetipso manentem.
| 15 כָּל־הַשּׂנֵא אֶת אָחִיו רֹצֵחַ נֶפֶשׁ הוּא וִידַעְתֶּם כִּי כָל־רֹצֵחַ נֶפֶשׁ לֹא יִתְקַיְמוּ־בוֹ חַיֵּי עוֹלָמִים |
16 In hoc novimus caritatem, quoniam ille pro nobis animam suam posuit; et nosdebemus pro fratribus animas ponere. | 16 בָּזֹאת הִכַּרְנוּ אֶת־הָאַהֲבָה כִּי הוּא נָתַן אֶת־נַפְשׁוֹ בַּעֲדֵנוּ גַּם־אֲנַחְנוּ חַיָּבִים לָתֵת אֶת־נַפְשׁוֹתֵינוּ בְּעַד אַחֵינוּ |
17 Qui habuerit substantiam mundi etviderit fratrem suum necesse habere et clauserit viscera sua ab eo, quomodocaritas Dei manet in eo? | 17 וְאִישׁ אֲשֶׁר־לוֹ נִכְסֵי הָעוֹלָם וְהוּא רֹאֶה אֶת־אָחִיו חֲסַר־לֶחֶם וְקָפַץ אֶת־רַחֲמָיו מִמֶּנּוּ אֵיךְ תַּעֲמָד־בּוֹ אַהֲבַת אֱלֹהִים |
18 Filioli, non diligamus verbo nec lingua sed in opereet veritate. | 18 בָּנַי אַל־נָא נֶאֱהַב בְּמִלִּין וּבַלָּשׁוֹן כִּי אִם־בְּפֹעַל וּבֶאֱמֶת |
19 In hoc cognoscemus quoniam ex veritate sumus, et in conspectueius placabimus corda nostra, | 19 וּבָזֹאת נֵדְעָה כִּי מִן־הָאֱמֶת אֲנַחְנוּ וּלְפָנָיו נַשְׁקִיט אֶת־לִבּוֹתֵינוּ |
20 quoniam si reprehenderit nos cor, maior estDeus corde nostro et cognoscit omnia. | 20 כִּי אִם־לְבָבֵנוּ יַרְשִׁיעַ אֹתָנוּ הָאֱלֹהִים נִשְׂגָּב הוּא מִלְּבָבֵנוּ וְיֹדֵעַ אֶת־כֹּל |
21 Carissimi, si cor nostrum nonreprehenderit nos, fiduciam habemus ad Deum | 21 אֲהוּבַי אִם־לְבָבֵנוּ לֹא־יַרְשִׁיעֵנוּ בִּטָּחוֹן לָנוּ בֵּאלֹהִים |
22 et, quodcumque petierimus,accipimus ab eo, quoniam mandata eius custodimus et ea, quae sunt placita corameo, facimus.
| 22 וְכָל־אֲשֶׁר נִשְׁאַל מֵאִתּוֹ נְקַבֵּל כִּי־נִשְׁמֹר אֶת־מִצְוֺתָיו וְנַעֲשֶׂה אֶת־הָרָצוּי לְפָנָיו |
23 Et hoc est mandatum eius, ut credamus nomini Filii eius Iesu Christi etdiligamus alterutrum, sicut dedit mandatum nobis. | 23 וְזֹאת הִיא מִצְוָתוֹ לְהַאֲמִין בְּשֶׁם־בְּנוֹ יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ וּלְאַהֲבָה אִישׁ אֶת־רֵעֵהוּ כַּאֲשֶׁר צִוָּנוּ |
24 Et, qui servat mandataeius, in ipso manet, et ipse in eo; et in hoc cognoscimus quoniam manet innobis, ex Spiritu, quem nobis dedit.
| 24 וְהַשֹּׁמֵר אֶת־מִצְוֺתָיו יָקוּם בּוֹ וְהוּא בוֹ וּבָזֹאת נֵדַע כִּי־הוּא שֹׁכֵן בָּנוּ בָּרוּחַ אֲשֶׁר־נָתַן לָנוּ |