Seconda lettera ai Corinzi 7
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA MARTINI |
---|---|
1 Has igitur habentes promissio nes, carissimi, mundemus nos ab omniinquinamento carnis et spiritus, perficientes sanctificationem in timore Dei. | 1 Avendo adunque queste promesse, o dilettissimi, mondiamoci da ogni bruttura di carne, e di spirito, conducendo a fine la (nostra) santificazione nel timor di Dio. |
2 Capite nos! Neminem laesimus, neminem corrupimus, neminem circumvenimus. | 2 Dateci luogo. Noi non abbiamo offeso nissuno, non abbia corotto nissuno, non abbiamo messo in mezzo nissuno. |
3 Nonad condemnationem dico; praedixi enim quod in cordibus nostris estis adcommoriendum et ad convivendum. | 3 Noi dico per condannarvi: imperocché dissi già, che voi siete ne' nostri cuori per insieme vivere, e insieme morire. |
4 Multa mihi fiducia est apud vos, multa mihigloriatio pro vobis; repletus sum consolatione, superabundo gaudio in omnitribulatione nostra. | 4 Molta fidanza ho io con voi, molto mi glorio di voi, son ripieno di consolazione, sono inondato dall'allegrezza in mezzo a tutte le nostre tribolazioni. |
5 Nam et cum venissemus Macedoniam, nullam requiem habuitcaro nostra, sed omnem tribulationem passi: foris pugnae, intus timores. | 5 Imperocché arrivati pur che noi fummo nella Macedonia, alcun ristoro non ebbe la nostra carne, ma patimmo d'ogni tribolazione: battaglie al di fuori, paure al di dentro. |
6 Sed qui consolatur humiles, consolatus est nos Deus in adventu Titi; | 6 Ma colui che consola gli umili, consolò noi Iddio coll'arrivo di Tito. |
7 nonsolum autem in adventu eius sed etiam in solacio, quo consolatus est in vobis,referens nobis vestrum desiderium, vestrum fletum, vestram aemulationem pro me,ita ut magis gauderem. | 7 Né solamente coll'arrivo di lui, maanche con la consolazione, che egli aveva ricevuta da voi, riportando egli a noi il vostro desiderio, il vostro pianto, il vostro ardente affetto per me, ond'io maggiormente mi rallegrassi. |
8 Quoniam etsi contristavi vos in epistula, non me paenitet; etsi paeniteret —video quod epistula illa, etsi ad horam, vos contristavit — | 8 Dappoiché sebbene vi rattristai con quella lettera, non me ne pento: e se me ne fossi pentito, al vedere, che quella lettera (quantunque per poco tempo) vi rattristò, |
9 nunc gaudeo, nonquia contristati estis, sed quia contristati estis ad paenitentiam; contristatienim estis secundum Deum, ut in nullo detrimentum patiamini ex nobis. | 9 Godo adesso: non perché vi siete rattristati, ma perché vi siete rattristati a penitenza. Conciossiachè vi siete rattristati secondo Dio talmente, che in nissuna cosa avete ricevuto danno da' noi. |
10 Quaeenim secundum Deum tristitia, paenitentiam in salutem stabilem operatur; saeculiautem tristitia mortem operatur. | 10 Imperocché la tristezza, che è secondo Dio, produce una penitenza stabile per la salute: la tristezza poi del secolo produce la morte. |
11 Ecce enim hoc ipsum secundum Deumcontristari: quantam in vobis operatum est sollicitudinem, sed defensionem, sedindignationem, sed timorem, sed desiderium, sed aemulationem, sed vindictam! Inomnibus exhibuistis vos incontaminatos esse negotio. | 11 Imperocché ecco, questo stesso essere stati voi rattristati secondo Dio quanta ha prodotto in voi sollicitudine: anzi apologia, anzi sdegno, anzi timore, anzi desiderio, anzi zelo, anzi vendetta? Per tutti i versi avete fatto conoscere, che voi siete innocenti in quell'affare. |
12 Igitur etsi scripsivobis, non propter eum, qui fecit iniuriam, nec propter eum, qui passus est, sedad manifestandam sollicitudinem vestram, quam pro nobis habetis, ad vos coramDeo. | 12 Sebbene adunque vi scrissi, noi feci per riguardo a colui, che fece l'ingiuria, né per riguardo a colui, che la patì: ma per far palese la sollecitudine nostra, che abbiamo per voi |
13 Ideo consolati sumus. In consolatione autem nostra abundantius magis gavisi sumus super gaudium Titi,quia refectus est spiritus eius ab omnibus vobis; | 13 Dinanzi a Dio: per questo siamo stati consolati. Ma nella nostra consolazione ci siamo anche più grandemente rallegrati dell'allegrezza di Tito, perché è stato ristorato lo spirito di lui da tutti voi: |
14 et si quid apud illum devobis gloriatus sum, non sum confusus, sed sicut omnia vobis in veritate locutisumus, ita et gloriatio nostra, quae fuit ad Titum, veritas facta est. | 14 E se alcun poco mi era gloriato di voi con esso, non son rimaso confuso: ma come in tutte le cose abbiamo detta a voi la verità, cosi il vanto, ch'io mi era dato con Tito, è stato una verità, |
15 Etviscera eius abundantius in vos sunt, reminiscentis omnium vestrum oboedientiam,quomodo cum timore et tremore excepistis eum. | 15 Ed egli più svisceratamente vi ama, mentre si sovviene della ubbidienza di tutti voi, e come lo accoglieste con timore, e tremore. |
16 Gaudeo quod in omnibus confido in vobis. | 16 Mi rallegro adunque della totale fidanza, che ho in voi. |