| 1 Si peccaverit anima et audiverit vocem iurantis testisque fuerit, quod aut ipse vidit aut comperit, si non indicaverit, iniquitatem portabit; | 1 εαν δε ψυχη αμαρτη και ακουση φωνην ορκισμου και ουτος μαρτυς η εωρακεν η συνοιδεν εαν μη απαγγειλη λημψεται την αμαρτιαν |
| 2 vel si anima tetigerit aliquid immundum, sive cadaver bestiae sit aut iumenti vel reptilis, et absconditum fuerit ab eo, ipse immundus et reus erit; | 2 η ψυχη ητις εαν αψηται παντος πραγματος ακαθαρτου η θνησιμαιου η θηριαλωτου ακαθαρτου η των θνησιμαιων η των βδελυγματων των ακαθαρτων η των θνησιμαιων κτηνων των ακαθαρτων |
| 3 aut si tetigerit quidquam de immunditia hominis iuxta omnem impuritatem, qua pollui solet, absconditumque fuerit ab eo, sed ipse cognoverit postea, subiacebit delicto; | 3 η αψηται απο ακαθαρσιας ανθρωπου απο πασης ακαθαρσιας αυτου ης αν αψαμενος μιανθη και ελαθεν αυτον μετα τουτο δε γνω και πλημμεληση |
| 4 aut si anima temere iuraverit et protulerit labiis suis, ut vel male quid faceret vel bene iuxta omnia, quae homines temere iurant, absconditumque fuerit ab eo, sed ipse postea intellexerit, delicto subiacebit; | 4 η ψυχη η αν ομοση διαστελλουσα τοις χειλεσιν κακοποιησαι η καλως ποιησαι κατα παντα οσα εαν διαστειλη ο ανθρωπος μεθ' ορκου και λαθη αυτον προ οφθαλμων και ουτος γνω και αμαρτη εν τι τουτων |
| 5 si ergo reus factus fuerit uno ex istis, confiteatur peccatum suum | 5 και εξαγορευσει την αμαρτιαν περι ων ημαρτηκεν κατ' αυτης |
6 et offerat Domino sacrificium delicti pro peccato suo agnam de gregibus sive capram ut sacrificium pro peccato; expiabitque eum sacerdos a peccato eius.
| 6 και οισει περι ων επλημμελησεν κυριω περι της αμαρτιας ης ημαρτεν θηλυ απο των προβατων αμναδα η χιμαιραν εξ αιγων περι αμαρτιας και εξιλασεται περι αυτου ο ιερευς περι της αμαρτιας αυτου ης ημαρτεν και αφεθησεται αυτω η αμαρτια |
| 7 Sin autem non potuerit offerre pecus, offerat ut sacrificium pro delicto duos turtures vel duos pullos columbarum Domino: unum in sacrificium pro peccato et alterum in holocaustum; | 7 εαν δε μη ισχυση η χειρ αυτου το ικανον εις το προβατον οισει περι της αμαρτιας αυτου ης ημαρτεν δυο τρυγονας η δυο νεοσσους περιστερων κυριω ενα περι αμαρτιας και ενα εις ολοκαυτωμα |
| 8 dabitque eos sacerdoti, qui primum offerens ut sacrificium pro peccato retorquebit caput eius ad pennulas, ita ut collo haereat et non penitus abrumpatur; | 8 και οισει αυτα προς τον ιερεα και προσαξει ο ιερευς το περι της αμαρτιας προτερον και αποκνισει ο ιερευς την κεφαλην αυτου απο του σφονδυλου και ου διελει |
| 9 et asperget de sanguine eius parietem altaris; quidquid autem reliquum fuerit, faciet destillare ad fundamentum eius: sacrificium pro peccato est. | 9 και ρανει απο του αιματος του περι της αμαρτιας επι τον τοιχον του θυσιαστηριου το δε καταλοιπον του αιματος καταστραγγιει επι την βασιν του θυσιαστηριου αμαρτιας γαρ εστιν |
10 Alterum vero adolebit holocaustum, ut fieri solet; expiabitque eum sacerdos a peccato eius, et dimittetur ei.
| 10 και το δευτερον ποιησει ολοκαυτωμα ως καθηκει και εξιλασεται ο ιερευς περι της αμαρτιας αυτου ης ημαρτεν και αφεθησεται αυτω |
| 11 Quod si non quiverit manus eius offerre duos turtures aut duos pullos columbarum, offeret pro peccato suo similae partem ephi decimam in sacrificium pro peccato; non mittet in eam oleum, nec turis aliquid imponet, quia sacrificium pro peccato est. | 11 εαν δε μη ευρισκη αυτου η χειρ ζευγος τρυγονων η δυο νεοσσους περιστερων και οισει το δωρον αυτου περι ου ημαρτεν το δεκατον του οιφι σεμιδαλιν περι αμαρτιας ουκ επιχεει επ' αυτο ελαιον ουδε επιθησει επ' αυτο λιβανον οτι περι αμαρτιας εστιν |
| 12 Tradetque eam sacerdoti, qui, plenum ex toto pugillum in memoriale hauriens, cremabit in altari super incensis Domini: sacrificium pro peccato est. | 12 και οισει αυτο προς τον ιερεα και δραξαμενος ο ιερευς απ' αυτης πληρη την δρακα το μνημοσυνον αυτης επιθησει επι το θυσιαστηριον των ολοκαυτωματων κυριω αμαρτια εστιν |
13 Et expiabit eum sacerdos et peccatum eius in uno ex his casibus, et propitius erit Dominus. Reliquam vero partem sacerdos habebit sicut in oblatione similae ”.
| 13 και εξιλασεται περι αυτου ο ιερευς περι της αμαρτιας αυτου ης ημαρτεν εφ' ενος τουτων και αφεθησεται αυτω το δε καταλειφθεν εσται τω ιερει ως η θυσια της σεμιδαλεως |
| 14 Locutus est Dominus ad Moysen dicens: | 14 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων |
| 15 “ Anima, si praevaricans per errorem in his, quae Domino sunt sanctificata, peccaverit, offeret sacrificium pro delicto arietem immaculatum de gregibus iuxta aestimationem argenti siclorum pondere sanctuarii in paenitentiam; | 15 ψυχη εαν λαθη αυτον ληθη και αμαρτη ακουσιως απο των αγιων κυριου και οισει της πλημμελειας αυτου τω κυριω κριον αμωμον εκ των προβατων τιμης αργυριου σικλων τω σικλω των αγιων περι ου επλημμελησεν |
16 ipsumque, quod intulit damni, restituet et quintam partem ponet supra tradens sacerdoti, qui expiabit eum offerens arietem, et dimittetur ei.
| 16 και ο ημαρτεν απο των αγιων αποτεισαι αυτο και το επιπεμπτον προσθησει επ' αυτο και δωσει αυτο τω ιερει και ο ιερευς εξιλασεται περι αυτου εν τω κριω της πλημμελειας και αφεθησεται αυτω |
| 17 Anima, si peccaverit per ignorantiam feceritque unum ex his, quae Domini lege prohibentur, et peccati rea portaverit iniquitatem suam, | 17 και η ψυχη η αν αμαρτη και ποιηση μιαν απο πασων των εντολων κυριου ων ου δει ποιειν και ουκ εγνω και πλημμεληση και λαβη την αμαρτιαν |
| 18 offeret arietem immaculatum de gregibus iuxta aestimationem sacerdoti, qui expiabit eum ab eo, quod nesciens fecerit, et dimittetur ei: | 18 και οισει κριον αμωμον εκ των προβατων τιμης αργυριου εις πλημμελειαν προς τον ιερεα και εξιλασεται περι αυτου ο ιερευς περι της αγνοιας αυτου ης ηγνοησεν και αυτος ουκ ηδει και αφεθησεται αυτω |
19 sacrificium pro delicto est, delinquens deliquit in Dominum ”.
| 19 επλημμελησεν γαρ πλημμελησιν εναντι κυριου |
| 20 Locutus est Dominus ad Moysen dicens: | 20 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων |
| 21 “ Anima, quae peccaverit et, contempto Domino, negaverit proximo suo depositum, quod fidei eius creditum fuerat, vel vi aliquid extorserit aut calumniam fecerit, | 21 ψυχη εαν αμαρτη και παριδων παριδη τας εντολας κυριου και ψευσηται τα προς τον πλησιον εν παραθηκη η περι κοινωνιας η περι αρπαγης η ηδικησεν τι τον πλησιον |
| 22 sive rem perditam invenerit et infitians insuper peierarit in uno ex omnibus, in quibus peccare solent homines, | 22 η ευρεν απωλειαν και ψευσηται περι αυτης και ομοση αδικως περι ενος απο παντων ων εαν ποιηση ο ανθρωπος ωστε αμαρτειν εν τουτοις |
| 23 si quis sic peccaverit et deliquerit, reddet omnia, quae per rapinam vel calumniam abstulerit vel deposita retinuerit vel perdita invenerit | 23 και εσται ηνικα εαν αμαρτη και πλημμεληση και αποδω το αρπαγμα ο ηρπασεν η το αδικημα ο ηδικησεν η την παραθηκην ητις παρετεθη αυτω η την απωλειαν ην ευρεν |
| 24 vel de quibus peierarit, et restituet integra et quintam insuper addet partem domino, cui damnum intulerat, in die sacrificii pro delicto. | 24 απο παντος πραγματος ου ωμοσεν περι αυτου αδικως και αποτεισει αυτο το κεφαλαιον και το πεμπτον προσθησει επ' αυτο τινος εστιν αυτω αποδωσει η ημερα ελεγχθη |
| 25 Sacrificium pro delicto offeret Domino: arietem immaculatum de grege iuxta aestimationem; | 25 και της πλημμελειας αυτου οισει τω κυριω κριον απο των προβατων αμωμον τιμης εις ο επλημμελησεν αυτω |
26 qui expiabit eum coram Domino, et dimittetur illi pro singulis, quae faciendo peccaverit ”.
| 26 και εξιλασεται περι αυτου ο ιερευς εναντι κυριου και αφεθησεται αυτω περι ενος απο παντων ων εποιησεν και επλημμελησεν αυτω |
ITALIANO
ENGLISH
ESPANOL
FRANCAIS
LATINO
PORTUGUES
DEUTSCH
MAGYAR
Ελληνική
לשון עברית
عَرَبيْ