Cantico 2

NOVA VULGATA	NEW AMERICAN BIBLE
1 Ego flos campi et lilium convallium.	1 I am a flower of Sharon,
2 Sicut lilium inter spinas, sic amica mea inter filias.	2 As a lily among thorns,
3 Sicut malus inter ligna silvarum, sic dilectus meus inter filios. Sub umbra illius, quem desideraveram, sedi, et fructus eius dulcis gutturi meo.	3 As an apple tree among the trees of the woods,
4 Introduxit me in cellam vinariam, et vexillum eius super me est caritas.	4 He brings me into the banquet hall
5 Fulcite me uvarum placentis, stipate me malis, quia amore langueo.	5 Strengthen me with raisin cakes,
6 Laeva eius sub capite meo, et dextera illius amplexatur me.	6 His left hand is under my head
7 Adiuro vos, filiae Ierusalem, per capreas cervasque camporum, ne suscitetis neque evigilare faciatis dilectam, quoadusque ipsa velit.	7 I adjure you, daughters of Jerusalem,
8 Vox dilecti mei! Ecce iste venit saliens in montibus, transiliens colles.	8 Hark! my lover-here he comes
9 Similis est dilectus meus capreae hinnuloque cervorum. En ipse stat post parietem nostrum respiciens per fenestras, prospiciens per cancellos.	9 My lover is like a gazelle
10 En dilectus meus loquitur mihi: “ Surge, amica mea, columba mea, formosa mea, et veni.	10 My lover speaks; he says to me,
11 Iam enim hiems transiit, imber abiit et recessit.	11 "For see, the winter is past,
12 Flores apparuerunt in terra, tempus putationis advenit; vox turturis audita est in terra nostra,	12 The flowers appear on the earth,
13 ficus protulit grossos suos, vineae florentes dederunt odorem suum; surge, amica mea, speciosa mea, et veni,	13 The fig tree puts forth its figs,
14 columba mea, in foraminibus petrae, in caverna abrupta. Ostende mihi faciem tuam, sonet vox tua in auribus meis; vox enim tua dulcis, et facies tua decora ”.	14 "O my dove in the clefts of the rock,
15 Capite nobis vulpes, vulpes parvulas, quae demoliuntur vineas, nam vineae nostrae florescunt.	15 Catch us the foxes, the little foxes
16 Dilectus meus mihi, et ego illi, qui pascitur inter lilia,	16 My lover belongs to me and I to him;
17 antequam aspiret dies, et festinent umbrae. Revertere; similis esto, dilecte mi, capreae hinnuloque cervorum super montes Bether.	17 Until the day breathes cool and the shadows lengthen,