Secondo libro dei Maccabei 11

¹ Sed parvo prorsus post tem pore, Lysias procurator regis et propinquusac negotiorum praepositus graviter ferens de his, quae acciderant,

² congregatisoctoginta milibus et equitatu universo, veniebat adversus Iudaeos existimans secivitatem quidem Graecis habitaculum facturum;

³ templum vero in pecuniaequaestum sicut cetera delubra gentium habiturum, et per singulos annos venalesacerdotium facturum,

⁴ nequaquam recogitans Dei potestatem, sed elatusmultitudine peditum et milibus equitum et octoginta elephantis.

⁵ Ingressusautem Iudaeam et appropians Bethsuris, munito quidem praesidio, distanti autemab Hierosolymis intervallo quinque stadiorum, illud obsidione premebat.

⁶ Utautem, qui cum Maccabaeo erant, cognoverunt eum expugnare praesidia, cumfletibus et lacrimis rogabant Dominum, et omnis turba simul, ut bonum angelummitteret ad salutem Israel.

⁷ Et ipse primus Maccabaeus, sumptis armis, ceterosadhortatus est simul secum periculum subire et ferre auxilium fratribus suis;simul autem et prompto animo impetum fecerunt.

⁸ Ilico vero, cum propeHierosolymam essent, apparuit praecedens eos eques in veste candida armaturamauream vibrans.

⁹ Tunc omnes simul benedixerunt misericordem Deum etconvaluerunt animis non solum homines, sed et bestias ferocissimas et murosferreos parati penetrare.

¹⁰ Praeibant in apparatu de caelo habentes adiutorem,miserante super eos Domino.

¹¹ Leonum autem more impetu irruentes in hostes,prostraverunt ex eis undecim milia peditum et equitum mille sescentos, universosautem in fugam verterunt.

¹² Plures autem ex eis vulnerati, nudi evaserunt; sedet ipse Lysias turpiter fugiens evasit.

¹³ Et, quia non insensatus erat, secum ipse reputans factam erga se deminutionemet intellegens invictos esse Hebraeos, potente Deo auxiliante, misit ad eos

¹⁴ suasitque eis se consensurum omnibus, quae iusta sunt, et regem quoquepersuasurum, ut necessarium crederet se amicum eis esse.

¹⁵ Annuit autemMaccabaeus in omnibus, quae Lysias rogabat, utilitati consulens; quaecumque enimMaccabaeus scriptis tradidit Lysiae de Iudaeis, rex concessit.

¹⁶ Nam erant scriptae Iudaeis epistulae a Lysia quidem hunc modum continentes:“ Lysias populo Iudaeorum salutem.

¹⁷ Ioannes et Abessalom, qui missi fueranta vobis tradentes responsum rescriptum, postulabant circum ea, quae per illudsignificabantur.

¹⁸ Quaecumque igitur oportebat etiam regi perferri, exposui;et, quae res permittebat, concessit.

¹⁹ Si igitur in negotiis benevolentiamconservaveritis, et deinceps bonorum vobis causa esse tentabo.

²⁰ De ceterisautem per singula mandavi et istis et his, qui a me missi sunt, colloquivobiscum.

²¹ Bene valete. Anno centesimo quadragesimo octavo, mensis IovisCorinthii die vicesima et quarta ”.

²² Regis autem epistula ista continebat: “ Rex Antiochus Lysiae fratrisalutem.

²³ Patre nostro inter deos translato, nos volentes eos, qui sunt inregno nostro, sine tumultu attendere ad rerum suarum curam,

²⁴ audientes Iudaeosnon consensisse patri, ut transferrentur ad Graecas institutiones, sed suoipsorum instituto adhaerentes postulare sibi concedi legitima sua;

²⁵ cupientesigitur hanc quoque gentem extra tumultum esse, iudicamus templum illis restituiremque agi secundum suorum maiorum consuetudinem.

²⁶ Bene igitur feceris, simiseris ad eos et dexteram dederis ut, cognita nostra voluntate, bono animo sintet libenter propriarum rerum instaurationi deserviant ”.

²⁷ Ad gentem vero regis epistula talis erat: “ Rex Antiochus senatui Iudaeorumet ceteris Iudaeis salutem.

²⁸ Si valetis, sic est, ut volumus; sed et ipsi benevalemus.

²⁹ Manifestavit nobis Menelaus velle vos redire et in negotiis propriisversari.

³⁰ His igitur, qui commeant usque ad diem tricesimum mensis Xanthici,erit dextera cum securitate,

³¹ ut Iudaei utantur cibis et legibus suis sicut etprius, et nemo eorum ullo modo molestiam patietur de his, quae per ignorantiamgesta sunt.

³² Misimus autem et Menelaum, qui vos alloquatur.

³³ Valete. Annocentesimo quadragesimo octavo, Xanthici mensis quinta decima die ”.

³⁴ Miserunt autem etiam Romani epistulam ita se habentem: “ Quintus Memmius,Titus Manius, legati Romanorum populo Iudaeorum salutem.

³⁵ De his, quae Lysiascognatus regis concessit vobis, et nos consentimus.

³⁶ De quibus autem ad regemiudicavit referendum, confestim aliquem mittite inter vos conferentes de his, utproponamus, sicut congruit vobis; nos enim Antiochiam accedimus.

³⁷ Ideoquefestinate et mittite aliquos, ut nos quoque sciamus cuius estis voluntatis.

³⁸ Bene valete. Anno centesimo quadragesimo octavo, quinta decima die mensisXanthici ”.