Jób könyve 3

KÁLDI-NEOVULGÁTA	SMITH VAN DYKE
1 Ezután megnyitotta Jób a száját, elátkozta születése napját	1 بعد هذا فتح ايوب فاه وسبّ يومه
2 és mondta:	2 واخذ ايوب يتكلم فقال
3 »Vesszen a nap, amelyen születtem, az éj, amelyen mondták: ‘Fiú fogantatott.’	3 ليته هلك اليوم الذي ولدت فيه والليل الذي قال قد حبل برجل.
4 Legyen az a nap sötétség, Isten odafenn ne törődjék vele, napfény azon ne világítson.	4 ليكن ذلك اليوم ظلاما. لا يعتن به الله من فوق ولا يشرق عليه نهار.
5 Lepje el sötétség s a halál árnya, ülje meg sűrű felleg, és borítsa keserűség!	5 ليملكه الظلام وظل الموت. ليحل عليه سحاب. لترعبه كاسفات النهار.
6 Sötét förgeteg vegye ez éjjelt birtokába; az év napjai közé be ne tudják, s a hónapokhoz ne számítsák!	6 اما ذلك الليل فليمسكه الدجى ولا يفرح بين ايام السنة ولا يدخلنّ في عدد الشهور.
7 Maradjon az az éjjel magtalan, vígság azon ne legyen;	7 هوذا ذلك الليل ليكن عاقرا. لا يسمع فيه هتاف.
8 átkozzák el azok, akik napot átokkal illetnek, akik készek felkelteni a Leviatánt!	8 ليلعنه لاعنو اليوم المستعدون لايقاظ التنين.
9 Öltözzenek sötétbe hajnalának csillagai, várja a világosságot, de hiába, ne lássa hajnal hasadását,	9 لتظلم نجوم عشائه. لينتظر النور ولا يكن ولا ير هدب الصبح.
10 mert nem zárta el az engem hordozó méhnek kapuját, mert nem tartotta távol szememtől a nyomorúságot!	10 لانه لم يغلق ابواب بطن امي ولم يستر الشقاوة عن عينيّ.
11 Miért nem haltam meg a méhben? Miért nem pusztultam el mindjárt, amikor kijöttem a méhből?	11 لم لم امت من الرحم. عندما خرجت من البطن لم لم اسلم الروح.
12 Térd engem miért fogadott, miért tápláltak emlők?	12 لماذا اعانتني الركب ولم الثدي حتى ارضع.
13 Így most csendben aludnék, békességben szenderegnék együtt	13 لاني قد كنت الآن مضطجعا ساكنا. حينئذ كنت نمت مستريحا
14 királyokkal, országok tanácsosaival, akik pusztaságot építettek maguknak,	14 مع ملوك ومشيري الارض الذين بنوا اهراما لانفسهم
15 vagy fejedelmekkel, akik aranyban bővelkedtek, akik ezüsttel töltötték meg házaikat.	15 او مع رؤساء لهم ذهب المالئين بيوتهم فضة
16 Vagy mint az elásott idétlen gyermek, nem lennék többé, mint a magzat, amely nem látott napvilágot.	16 او كسقط مطمور فلم اكن. كأجنّة لم يروا نورا.
17 Ott felhagynak a gonoszok a tombolással, és pihennek az erőben megfogyottak;	17 هناك يكف المنافقون عن الشغب وهناك يستريح المتعبون.
18 együtt vannak bántódás nélkül, akik hajdan foglyok voltak, nem hallják többé a börtönőr szavát.	18 الاسرى يطمئنون جميعا. لا يسمعون صوت المسخّر
19 Együtt van ott kicsiny és nagy egyaránt, s a szolga már nem függ urától.	19 الصغير كما الكبير هناك العبد حر من سيده
20 Mire való világosság a nyomorultnak és élet a keseredett léleknek?	20 لم يعطى لشقي نور وحياة لمري النفس
21 Azoknak, akik várják a halált, de nem jő, és ásva keresik, jobban mint a kincset;	21 الذين ينتظرون الموت وليس هو ويحفرون عليه اكثر من الكنوز
22 akik örülnének mérték nélkül, ha a sírt végre megtalálnák?	22 المسرورين الى ان يبتهجوا الفرحين عندما يجدون قبرا.
23 Mire való az élet a férfinak, akinek útja el van rejtve, akit Isten homályba burkolt?	23 لرجل قد خفي عليه طريقه وقد سيج الله حوله.
24 Sóhajjal kezdem étkezésemet, mint víz árja ömlik hangos zokogásom;	24 لانه مثل خبزي ياتي انيني ومثل المياه تنسكب زفرتي
25 mert amitől félve féltem, az elért engem, s amitől rettegtem, eljött reám.	25 لاني ارتعابا ارتعبت فأتاني والذي فزعت منه جاء عليّ.
26 Nem voltam álnok, nem hallgattam, nem nyugodtam, mégis rámborult a harag!«	26 لم اطمئن ولم اسكن ولم استرح وقد جاء الرجز