Lamentazioni 3

BIBBIA CEI 1974	Biblia Tysiąclecia
1 Io sono l'uomo che ha provato la miseria sotto la sferza della sua ira.	1 Jam człowiek, co zaznał boleści pod rózgą Jego gniewu;
2 Egli mi ha guidato, mi ha fatto camminare nelle tenebre e non nella luce.	2 On mnie prowadził, iść kazał w ciemnościach, a nie w świetle,
3 Solo contro di me egli ha volto e rivolto la sua mano tutto il giorno.	3 przeciwko mnie jednemu cały dzień zwracał swą rękę.
4 Egli ha consumato la mia carne e la mia pelle, ha rotto le mie ossa.	4 Zniszczył me ciało i skórę, połamał moje kości,
5 Ha costruito sopra di me, mi ha circondato di veleno e di affanno.	5 osaczył mnie i nagromadził wokół jadu i goryczy;
6 Mi ha fatto abitare in luoghi tenebrosi come i morti da lungo tempo.	6 ciemność mi dał na mieszkanie, tak jak umarłym na wieki.
7 Mi ha costruito un muro tutt'intorno, perché non potessi più uscire; ha reso pesanti le mie catene.	7 Opasał mnie murem, nie wyjdę, obciążył moje kajdany.
8 Anche se grido e invoco aiuto, egli soffoca la mia preghiera.	8 Nawet gdy krzyczę i wołam, On tłumi moje błaganie;
9 Ha sbarrato le mie vie con blocchi di pietra, ha ostruito i miei sentieri.	9 głazami zagrodził mi drogi, a ścieżki moje poplątał.
10 Egli era per me un orso in agguato, un leone in luoghi nascosti.	10 On dla mnie niedźwiedziem na czatach i lwem w kryjówce;
11 Seminando di spine la mia via, mi ha lacerato, mi ha reso desolato.	11 sprowadził mnie z drogi i zmiażdżył, porzucił mnie w nędzy;
12 Ha teso l'arco, mi ha posto come bersaglio alle sue saette.	12 łuk swój napiął i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.
13 Ha conficcato nei miei fianchi le frecce della sua faretra.	13 Sprawił, że tkwią w moich nerkach strzały Jego kołczanu;
14 Son diventato lo scherno di tutti i popoli, la loro canzone d'ogni giorno.	14 drwią ze mnie wszystkie narody: jam stale treścią ich pieśni,
15 Mi ha saziato con erbe amare, mi ha dissetato con assenzio.	15 On mnie nasycił goryczą, piołunem napoił.
16 Mi ha spezzato con la sabbia i denti, mi ha steso nella polvere.	16 Starł mi zęby na żwirze, pogrążył mnie w popiół.
17 Son rimasto lontano dalla pace, ho dimenticato il benessere.	17 Pozbawiłeś mą duszę spokoju, zapomniałem o szczęściu.
18 E dico: "È sparita la mia gloria, la speranza che mi veniva dal Signore".	18 I rzekłem: Przepadła moc moja i ufność moja do Pana.
19 Il ricordo della mia miseria e del mio vagare è come assenzio e veleno.	19 Wspomnienie udręki i nędzy - to piołun i trucizna;
20 Ben se ne ricorda e si accascia dentro di me la mia anima.	20 stale je wspomina, rozważa we mnie dusza.
21 Questo intendo richiamare alla mia mente, e per questo voglio riprendere speranza.	21 Biorę to sobie do serca, dlatego też ufam:
22 Le misericordie del Signore non sono finite, non è esaurita la sua compassione;	22 Nie wyczerpała się litość Pana, miłość nie zgasła.
23 esse son rinnovate ogni mattina, grande è la sua fedeltà.	23 Odnawia się ona co rano: ogromna Twa wierność.
24 "Mia parte è il Signore - io esclamo - per questo in lui voglio sperare".	24 Działem mym Pan - mówi moja dusza, dlatego czekam na Niego.
25 Buono è il Signore con chi spera in lui, con l'anima che lo cerca.	25 Dobry jest Pan dla ufnych, dla duszy, która Go szuka.
26 È bene aspettare in silenzio la salvezza del Signore.	26 Dobrze jest czekać w milczeniu ratunku od Pana.
27 È bene per l'uomo portare il giogo fin dalla giovinezza.	27 Dobrze dla męża, gdy dźwiga jarzmo w swojej młodości.
28 Sieda costui solitario e resti in silenzio, poiché egli glielo ha imposto;	28 Niech siedzi samotny w milczeniu, gdy On na niego je włożył.
29 cacci nella polvere la bocca, forse c'è ancora speranza;	29 Niech usta pogrąży w prochu! A może jest jeszcze nadzieja?
30 porga a chi lo percuote la sua guancia, si sazi di umiliazioni.	30 Bijącemu niech nadstawi policzek, niechaj nasyci się hańbą!
31 Poiché il Signore non rigetta mai...	31 Bo nie jest zamiarem Pana odtrącić na wieki.
32 Ma, se affligge, avrà anche pietà secondo la sua grande misericordia.	32 Gdyż jeśli uniży, ma litość w dobroci swej niezmiernej;
33 Poiché contro il suo desiderio egli umilia e affligge i figli dell'uomo.	33 niechętnie przecież poniża i uciska synów ludzkich.
34 Quando schiacciano sotto i loro piedi tutti i prigionieri del paese,	34 Gdy pod nogami się depcze wszystkich jeńców kraju -
35 quando falsano i diritti di un uomo in presenza dell'Altissimo,	35 gdy prawa ludzkie się łamie w obliczu Najwyższego,
36 quando fan torto a un altro in una causa, forse non vede il Signore tutto ciò?	36 gdy gnębi się w sądzie człowieka - czyż Pan tego nie dostrzega?
37 Chi mai ha parlato e la sua parola si è avverata, senza che il Signore lo avesse comandato?	37 Któż rzekł i stało się, gdy Pan tego nie nakazał?
38 Dalla bocca dell'Altissimo non procedono forse le sventure e il bene?	38 Czyż nie pochodzi z ust Najwyższego i niedola, i szczęście?
39 Perché si rammarica un essere vivente, un uomo, per i castighi dei suoi peccati?	39 Czemu się skarży człowiek żyjący? Mąż - na [karę za] grzechy?
40 "Esaminiamo la nostra condotta e scrutiamola, ritorniamo al Signore.	40 Rozważmy, oceńmy swe drogi, powróćmy do Pana;
41 Innalziamo i nostri cuori al di sopra delle mani, verso Dio nei cieli.	41 wraz z dłońmi wznieśmy i serca do Boga w niebiosach;
42 Abbiamo peccato e siamo stati ribelli; tu non ci hai perdonato.	42 myśmy grzesznicy - odstępcy: A Ty nie przebaczyłeś.
43 Ti sei avvolto nell'ira e ci hai perseguitati, hai ucciso senza pietà.	43 Odziałeś się w gniew, by nas ścigać, zabijałeś, nie miałeś litości.
44 Ti sei avvolto in una nube, così che la supplica non giungesse fino a te.	44 Ukryłeś się za obłokiem, by prośba nie doszła.
45 Ci hai ridotti a spazzatura e rifiuto in mezzo ai popoli.	45 Uczyniłeś z nas śmieci, plugastwo pomiędzy ludami.
46 Han spalancato la bocca contro di noi tutti i nostri nemici.	46 Rozwarli na nas swe usta wszyscy nieprzyjaciele -
47 Terrore e trabocchetto sono la nostra sorte, desolazione e rovina".	47 naszym działem trwoga i pułapka, ruina i zniszczenie.
48 Rivoli di lacrime scorrono dai miei occhi, per la rovina della figlia del mio popolo.	48 Strumienie łez płyną mi z oczu nad zniszczeniem Córy mego ludu.
49 Il mio occhio piange senza sosta perché non ha pace	49 Nie ustaje w płaczu me oko, bo nie ma ulgi,
50 finché non guardi e non veda il Signore dal cielo.	50 póki nie spojrzy i nie zobaczy Pan z niebios.
51 Il mio occhio mi tormenta per tutte le figlie della mia città.	51 Oko me sprawia ból mojej duszy z powodu córek mojego miasta.
52 Mi han dato la caccia come a un passero coloro che mi son nemici senza ragione.	52 Łowili mnie stale jak ptaka - niesłusznie prześladujący;
53 Mi han chiuso vivo nella fossa e han gettato pietre su di me.	53 w jamie chcieli mnie zniszczyć: rzucali na mnie kamienie;
54 Son salite le acque fin sopra il mio capo; io dissi: "È finita per me".	54 wody wezbrały ponad moją głowę: rzekłem: Jestem zgubiony.
55 Ho invocato il tuo nome, o Signore, dalla fossa profonda.	55 Wzywałem imienia Twego, o Panie, z przepastnej jamy,
56 Tu hai udito la mia voce: "Non chiudere l'orecchio al mio sfogo".	56 słyszałeś mój krzyk: Nie zatykaj uszu na moją prośbę!
57 Tu eri vicino quando ti invocavo, hai detto: "Non temere!".	57 Zbliżyłeś się w dniu, gdy Cię wzywałem, rzekłeś - Nie bój się!
58 Tu hai difeso, Signore, la mia causa, hai riscattato la mia vita.	58 [Już kiedyś], Panie, obroniłeś mą sprawę, ocaliłeś mi życie;
59 Hai visto, o Signore, il torto che ho patito, difendi il mio diritto!	59 Panie, Ty widzisz mą krzywdę, sprawę mą rozsądź!
60 Hai visto tutte le loro vendette, tutte le loro trame contro di me.	60 Ty widzisz całą ich żądzę zemsty, wszystko, co przeciw mnie knują.
61 Hai udito, Signore, i loro insulti, tutte le loro trame contro di me,	61 Ty słyszysz obelgi ich, Panie, wszystko, co przeciw mnie knują;
62 i discorsi dei miei oppositori e le loro ostilità contro di me tutto il giorno.	62 podstępne słowa mych wrogów, cały dzień godzą we mnie;
63 Osserva quando siedono e quando si alzano; io sono la loro beffarda canzone.	63 popatrz - czy siedzą, czy stoją, ja jestem treścią ich pieśni.
64 Rendi loro il contraccambio, o Signore, secondo l'opera delle loro mani.	64 Oddaj im, Panie, zapłatę według uczynków ich rąk:
65 Rendili duri di cuore, la tua maledizione su di loro!	65 Ześlij ślepotę na ich serca i na nich Twoje przekleństwo!
66 Perseguitali nell'ira e distruggili sotto il cielo, Signore.	66 Dopędź ich gniewem i wyniszcz spod niebios "Twoich", o Panie!