Siracide 40

JERUSALEM	Biblia Tysiąclecia
1 Un sort pénible a été fait à tous les hommes, un joug pesant accable les fils d'Adam, depuisle jour qu'ils sortent du sein maternel jusqu'au jour de leur retour à la mère universelle.	1 Wielka udręka stała się udziałem każdego człowieka i ciężkie jarzmo [spoczęło] na synach Adama, od dnia wyjścia z łona matki, aż do dnia powrotu do matki wszystkich.
2 L'objet de leurs réflexions, la crainte de leur coeur, c'est l'attente anxieuse du jour de leurmort.	2 Przedmiotem ich rozmyślań i obawą serca jest myśl o tym, co ich czeka, jest dzień śmierci.
3 Depuis celui qui siège sur un trône, dans la gloire, jusqu'au miséreux assis sur la terre et lacendre,	3 Poczynając od tego, który siedzi na wspaniałym tronie, aż do tego, który siedzi na ziemi i w popiele,
4 depuis celui qui porte la pourpre et la couronne jusqu'à celui qui est vêtu d'étoffe grossière,ce n'est que fureur, envie, trouble, inquiétude, crainte de la mort, rivalités et querelles.	4 od tego, który nosi fioletową purpurę i wieniec, do tego, który się okrywa zgrzebnym płótnem: [wciąż] gniew, zazdrość, przerażenie i niepokój, bojaźń śmierci, nienawiść i kłótnia.
5 Et à l'heure où, couché, l'on repose, le sommeil de la nuit ne fait que varier les soucis:	5 Nawet w czasie odpoczynku na łóżku sen nocny zmienia mu wyobrażenia:
6 à peine a-t-on trouvé le repos qu'aussitôt, dormant, comme en plein jour, on est agité decauchemars, comme un fuyard échappé du combat.	6 zaznaje mało spoczynku, jakby nic, a już w snach [ma takie wrażenie], jakby w dzień stał na czatach, jest przerażony widzeniem swego serca, jakby uciekał przed bitwą -
7 Au moment de la délivrance on s'éveille, tout surpris que sa peur soit vaine.	7 budzi się w chwili swego ocalenia i dziwi się, że strach ten był niczym.
8 Pour toute créature, de l'homme à la bête, mais pour les pécheurs, au septuple,	8 Dla każdego stworzenia, od człowieka do zwierzęcia, a dla grzeszników siedem razy więcej:
9 la mort, le sang, la querelle et l'épée, malheurs, famine, tribulation, calamité!	9 śmierć, krew, kłótnia i miecz, klęski, głód, ucisk i cięgi.
10 Tout cela a été créé pour les pécheurs, et c'est à cause d'eux que vint le déluge.	10 Przeciw bezbożnym to wszystko zostało stworzone i przez nich przyszło całkowite zniszczenie.
11 Tout ce qui vient de la terre retourne à la terre, et ce qui vient de l'eau fait retour à la mer.	11 Wszystko, co jest z ziemi, do ziemi się wróci, a co z wody, powróci do morza.
12 Les pots-de-vin et les injustices disparaîtront, mais la bonne foi tiendra éternellement.	12 Każde przekupstwo i niesprawiedliwość zostaną starte, a uczciwość na wieki trwać będzie.
13 Les richesses mal acquises s'évanouiront comme un torrent, comme le coup de tonnerre quiéclate pendant l'averse.	13 Bogactwa niesprawiedliwych wyschną jak potok i przeminą jak wielki grzmot, co się rozlega w czasie ulewy.
14 Quand il ouvre les mains il se réjouit, ainsi les pécheurs iront à la ruine.	14 Jak [sprawiedliwy] raduje się, gdy otwiera ręce, tak grzesznicy ulegną zatraceniu.
15 Les rejetons des impies sont pauvres de rameaux, les racines impures ne trouvent qu'âprerocher.	15 Potomkowie bezbożnych nie wypuszczą latarośli, bo ich nieczyste korzenie są na urwistej skale,
16 Le roseau qui abonde sur toutes les eaux et sur les bords du fleuve sera arraché le premier.	16 jak trzcina rosnąca nad każdą wodą i brzegiem rzeki przed każdą inną trawą będą zerwani.
17 La charité est comme un paradis de bénédiction et l'aumône demeure à jamais.	17 Dobroczynność jest jak raj we wszystko obfitujący, a jałmużna - trwa na wieki.
18 L'homme indépendant et le travailleur ont la vie douce; mieux loti encore celui qui trouveun trésor.	18 Człowiek samowystarczalny i pracujący - wiodą życie przyjemne, ale wyżej od obydwóch [stoi] ten, co skarb znajduje.
19 Des enfants et une ville fondée perpétuent un nom; mieux encore apprécie-t-on une femmeparfaite.	19 Dzieci i zbudowanie miasta uwieczniają imię, ale wyżej od tych obu rzeczy [stoi] kobieta nienaganna.
20 Le vin et les arts mettent la joie au coeur; mieux encore l'amour de la sagesse.	20 Wino i muzyka rozweselają serce, ale wyżej od tych obu rzeczy [stoi] umiłowanie mądrości.
21 La flûte et la cithare agrémentent le chant; mieux encore une voix mélodieuse.	21 Flet i cytra umilają śpiewy, a bardziej niż jedno i drugie - mowa przyjemna.
22 Beauté et grâce font la joie de l'oeil; mieux encore la verdure des champs.	22 Wdzięk i piękność pociągają oko, a bardziej niż jedno i drugie - świeża zieleń zasiewów.
23 Ami et camarade se rencontrent au bon moment; mieux encore la femme et l'homme.	23 Przyjaciel i towarzysz spotykają się w chwili stosownej, a częściej niż obaj - żona z mężem.
24 Frères et protecteurs sont utiles aux mauvais jours; mieux encore l'aumône tire d'affaire.	24 Bracia i opiekunowie [są pomocą] w czasie utrapienia, a bardziej niż jedni i drudzy wybawia jałmużna.
25 L'or et l'argent rendent la démarche ferme; mieux encore estime-t-on le conseil.	25 Złoto i srebro umacniają stopę, a bardziej niż jedno i drugie cenna jest rada.
26 La richesse et la force donnent un coeur assuré; mieux encore la crainte du Seigneur. Avecla crainte du Seigneur rien ne manque; avec elle on n'a pas à chercher d'appui.	26 Bogactwo i siła podnoszą na duchu, a bardziej niż jedno i drugie - bojaźń Pana. Przy bojaźni Pańskiej nie ma niedostatku, a [żyjąc] w niej nie potrzeba szukać pomocy.
27 La crainte du Seigneur est un paradis de bénédiction; mieux que toute gloire elle protège.	27 Bojaźń Pana jest jak raj błogosławieństwa, a jej osłona przewyższa wszelką sławę.
28 Mon fils, ne vis pas de mendicité, mieux vaut mourir que mendier.	28 Synu, nie prowadź życia żebraczego, lepiej umrzeć, niż żebrać.
29 L'homme qui louche vers la table d'autrui, sa vie ne saurait passer pour une vie. Il sesouille la gorge de nourritures étrangères, un homme instruit et bien élevé s'en gardera.	29 Gdy człowiek musi patrzeć na stół drugiego, jego istnienia nie uważa się za życie, zbrudzi duszę swoją potrawami obcych: człowiek więc rozumny i dobrze wychowany tego się ustrzeże.
30 A la bouche de l'impudent la mendicité est douce, mais à ses entrailles, c'est un feu brûlant.	30 Żebractwo jest słodkie na ustach człowieka bezwstydnego, ale we wnętrzu jego płonie [ono jak] ogień.