Siracide 40

JERUSALEM	LXX
1 Un sort pénible a été fait à tous les hommes, un joug pesant accable les fils d'Adam, depuisle jour qu'ils sortent du sein maternel jusqu'au jour de leur retour à la mère universelle.	1 ασχολια μεγαλη εκτισται παντι ανθρωπω και ζυγος βαρυς επι υιους αδαμ αφ' ημερας εξοδου εκ γαστρος μητρος αυτων εως ημερας επιστροφης εις μητερα παντων
2 L'objet de leurs réflexions, la crainte de leur coeur, c'est l'attente anxieuse du jour de leurmort.	2 τους διαλογισμους αυτων και φοβον καρδιας επινοια προσδοκιας ημερα τελευτης
3 Depuis celui qui siège sur un trône, dans la gloire, jusqu'au miséreux assis sur la terre et lacendre,	3 απο καθημενου επι θρονου ενδοξου και εως τεταπεινωμενου εν γη και σποδω
4 depuis celui qui porte la pourpre et la couronne jusqu'à celui qui est vêtu d'étoffe grossière,ce n'est que fureur, envie, trouble, inquiétude, crainte de la mort, rivalités et querelles.	4 απο φορουντος υακινθινον και στεφανον και εως περιβαλλομενου ωμολινον θυμος και ζηλος και ταραχη και σαλος και φοβος θανατου και μηνιαμα και ερις
5 Et à l'heure où, couché, l'on repose, le sommeil de la nuit ne fait que varier les soucis:	5 και εν καιρω αναπαυσεως επι κοιτης υπνος νυκτος αλλοιοι γνωσιν αυτου
6 à peine a-t-on trouvé le repos qu'aussitôt, dormant, comme en plein jour, on est agité decauchemars, comme un fuyard échappé du combat.	6 ολιγον ως ουδεν εν αναπαυσει και απ' εκεινου εν υπνοις ως εν ημερα σκοπιας τεθορυβημενος εν ορασει καρδιας αυτου ως εκπεφευγως απο προσωπου πολεμου
7 Au moment de la délivrance on s'éveille, tout surpris que sa peur soit vaine.	7 εν καιρω χρειας αυτου εξηγερθη και αποθαυμαζων εις ουδενα φοβον
8 Pour toute créature, de l'homme à la bête, mais pour les pécheurs, au septuple,	8 μετα πασης σαρκος απο ανθρωπου εως κτηνους και επι αμαρτωλων επταπλασια προς ταυτα
9 la mort, le sang, la querelle et l'épée, malheurs, famine, tribulation, calamité!	9 θανατος και αιμα και ερις και ρομφαια επαγωγαι λιμος και συντριμμα και μαστιξ
10 Tout cela a été créé pour les pécheurs, et c'est à cause d'eux que vint le déluge.	10 επι τους ανομους εκτισθη ταυτα παντα και δι' αυτους εγενετο ο κατακλυσμος
11 Tout ce qui vient de la terre retourne à la terre, et ce qui vient de l'eau fait retour à la mer.	11 παντα οσα απο γης εις γην αναστρεφει και απο υδατων εις θαλασσαν ανακαμπτει
12 Les pots-de-vin et les injustices disparaîtront, mais la bonne foi tiendra éternellement.	12 παν δωρον και αδικια εξαλειφθησεται και πιστις εις τον αιωνα στησεται
13 Les richesses mal acquises s'évanouiront comme un torrent, comme le coup de tonnerre quiéclate pendant l'averse.	13 χρηματα αδικων ως ποταμος ξηρανθησεται και ως βροντη μεγαλη εν υετω εξηχησει
14 Quand il ouvre les mains il se réjouit, ainsi les pécheurs iront à la ruine.	14 εν τω ανοιξαι αυτον χειρας ευφρανθησεται ουτως οι παραβαινοντες εις συντελειαν εκλειψουσιν
15 Les rejetons des impies sont pauvres de rameaux, les racines impures ne trouvent qu'âprerocher.	15 εκγονα ασεβων ου πληθυνει κλαδους και ριζαι ακαθαρτοι επ' ακροτομου πετρας
16 Le roseau qui abonde sur toutes les eaux et sur les bords du fleuve sera arraché le premier.	16 αχι επι παντος υδατος και χειλους ποταμου προ παντος χορτου εκτιλησεται
17 La charité est comme un paradis de bénédiction et l'aumône demeure à jamais.	17 χαρις ως παραδεισος εν ευλογιαις και ελεημοσυνη εις τον αιωνα διαμενει
18 L'homme indépendant et le travailleur ont la vie douce; mieux loti encore celui qui trouveun trésor.	18 ζωη αυταρκους και εργατου γλυκανθησεται και υπερ αμφοτερα ο ευρισκων θησαυρον
19 Des enfants et une ville fondée perpétuent un nom; mieux encore apprécie-t-on une femmeparfaite.	19 τεκνα και οικοδομη πολεως στηριζουσιν ονομα και υπερ αμφοτερα γυνη αμωμος λογιζεται
20 Le vin et les arts mettent la joie au coeur; mieux encore l'amour de la sagesse.	20 οινος και μουσικα ευφραινουσιν καρδιαν και υπερ αμφοτερα αγαπησις σοφιας
21 La flûte et la cithare agrémentent le chant; mieux encore une voix mélodieuse.	21 αυλος και ψαλτηριον ηδυνουσιν μελη και υπερ αμφοτερα γλωσσα ηδεια
22 Beauté et grâce font la joie de l'oeil; mieux encore la verdure des champs.	22 χαριν και καλλος επιθυμησει οφθαλμος και υπερ αμφοτερα χλοην σπορου
23 Ami et camarade se rencontrent au bon moment; mieux encore la femme et l'homme.	23 φιλος και εταιρος εις καιρον απαντωντες και υπερ αμφοτερα γυνη μετα ανδρος
24 Frères et protecteurs sont utiles aux mauvais jours; mieux encore l'aumône tire d'affaire.	24 αδελφοι και βοηθεια εις καιρον θλιψεως και υπερ αμφοτερα ελεημοσυνη ρυσεται
25 L'or et l'argent rendent la démarche ferme; mieux encore estime-t-on le conseil.	25 χρυσιον και αργυριον επιστησουσιν ποδα και υπερ αμφοτερα βουλη ευδοκιμειται
26 La richesse et la force donnent un coeur assuré; mieux encore la crainte du Seigneur. Avecla crainte du Seigneur rien ne manque; avec elle on n'a pas à chercher d'appui.	26 χρηματα και ισχυς ανυψωσουσιν καρδιαν και υπερ αμφοτερα φοβος κυριου ουκ εστιν εν φοβω κυριου ελαττωσις και ουκ εστιν επιζητησαι εν αυτω βοηθειαν
27 La crainte du Seigneur est un paradis de bénédiction; mieux que toute gloire elle protège.	27 φοβος κυριου ως παραδεισος ευλογιας και υπερ πασαν δοξαν εκαλυψεν αυτον
28 Mon fils, ne vis pas de mendicité, mieux vaut mourir que mendier.	28 τεκνον ζωην επαιτησεως μη βιωσης κρεισσον αποθανειν η επαιτειν
29 L'homme qui louche vers la table d'autrui, sa vie ne saurait passer pour une vie. Il sesouille la gorge de nourritures étrangères, un homme instruit et bien élevé s'en gardera.	29 ανηρ βλεπων εις τραπεζαν αλλοτριαν ουκ εστιν αυτου ο βιος εν λογισμω ζωης αλισγησει ψυχην αυτου εν εδεσμασιν αλλοτριοις ανηρ δε επιστημων και πεπαιδευμενος φυλαξεται
30 A la bouche de l'impudent la mendicité est douce, mais à ses entrailles, c'est un feu brûlant.	30 εν στοματι αναιδους γλυκανθησεται επαιτησις και εν κοιλια αυτου πυρ καησεται