Livre des Psaumes 77

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Du maître de chant... Yedutûn. D'Asaph.Psaume.	1 Εις τον πρωτον μουσικον, δια Ιεδουθουν. Ψαλμος του Ασαφ.>> Η φωνη μου ειναι προς τον Θεον, και εβοησα? η φωνη μου ειναι προς τον Θεον, και εδωκεν εις εμε ακροασιν.
2 Vers Dieu ma voix: je crie, vers Dieu ma voix: il m'entend.	2 Εν ημερα θλιψεως μου εξεζητησα τον Κυριον? εξετεινον την νυκτα τας χειρας μου και δεν επαυον? η ψυχη μου δεν ηθελε να παρηγορηθη.
3 Au jour d'angoisse j'ai cherché le Seigneur; la nuit, j'ai tendu la main sans relâche, mon âme arefusé d'être consolée.	3 Ενεθυμηθην τον Θεον και εταραχθην? διελογισθην, και ωλιγοψυχησε το πνευμα μου. Διαψαλμα.
4 Je me souviens de Dieu et je gémis, je médite et le souffle me manque.	4 Εκρατησας τους οφθαλμους μου εν αγρυπνια? εταραχθην και δεν ηδυναμην να λαλησω.
5 Tu as retenu les paupières de mes yeux, je suis troublé, je ne puis parler;	5 Διελογισθην τας αρχαιας ημερας, τα ετη των αιωνων.
6 j'ai pensé aux jours d'autrefois, d'années séculaires	6 Ανακαλω εις μνημην την ωδην μου? την νυκτα διαλογιζομαι μετα της καρδιας μου, και το πνευμα μου διερευνα?
7 je me souviens; je murmure dans la nuit en mon coeur, je médite et mon esprit interroge:	7 μηποτε ο Κυριος με αποβαλη αιωνιως, και δεν θελει εισθαι ευμενης πλεον;
8 Est-ce pour les siècles que le Seigneur rejette, qu'il cesse de se montrer favorable?	8 η εξελιπε διαπαντος το ελεος αυτου; επαυσεν ο λογος αυτου εις γενεαν και γενεαν;
9 Son amour est-il épuisé jusqu'à la fin, achevée pour les âges des âges la Parole?	9 Μηποτε ελησμονησε να ελεη ο Θεος; μηποτε εν τη οργη αυτου θελει κλεισει τους οικτιρμους αυτου; Διαψαλμα.
10 Est-ce que Dieu oublie d'avoir pitié, ou de colère ferme-t-il ses entrailles?	10 Τοτε ειπα, Αδυναμια μου ειναι τουτο? αλλοιουται η δεξια του Υψιστου;
11 Et je dis: "Voilà ce qui me blesse: elle est changée, la droite du Très-Haut."	11 Θελω μνημονευει τα εργα του Κυριου? ναι, θελω μνημονευει τα απ' αρχης θαυμασια σου?
12 Je me souviens des hauts faits de Yahvé, oui, je me souviens d'autrefois, de tes merveilles,	12 και θελω μελετα εις παντα τα εργα σου, και περι των πραξεων σου θελω διαλογιζεσθαι.
13 je me murmure toute ton oeuvre, et sur tes hauts faits je médite:	13 Θεε, εν τω αγιαστηριω ειναι η οδος σου? τις Θεος μεγας, ως ο Θεος;
14 O Dieu, saintes sont tes voies! quel dieu est grand comme Dieu?	14 Συ εισαι ο Θεος ο ποιων θαυμασια? εφανερωσας μεταξυ των λαων την δυναμιν σου.
15 Toi, le Dieu qui fait merveille, tu fis savoir parmi les peuples ta force;	15 Ελυτρωσας δια του βραχιονος σου τον λαον σου, τους υιους Ιακωβ και Ιωσηφ. Διαψαλμα.
16 par ton bras tu rachetas ton peuple, les enfants de Jacob et de Joseph.	16 Τα υδατα σε ειδον, Θεε, τα υδατα σε ειδον και εφοβηθησαν? εταραχθησαν και αι αβυσσοι.
17 Les eaux te virent, ô Dieu, les eaux te virent et furent bouleversées, les abîmes aussi s'agitaient.	17 Πλημμυραν υδατων εχυσαν αι νεφελαι? φωνην εδωκαν οι ουρανοι? και τα βελη σου διεπεταξαν.
18 Les nuées déversèrent les eaux, les nuages donnèrent de la voix, tes flèches aussi filaient.	18 Η φωνη της βροντης σου ητο εν τω ουρανιω τροχω? εφωτισαν αι αστραπαι την οικουμενην? εσαλευθη και εντρομος εγεινεν η γη.
19 Voix de ton tonnerre en son roulement. Tes éclairs illuminaient le monde, la terre s'agitait ettremblait.	19 Δια της θαλασσης ειναι η οδος σου και αι τριβοι σου εν υδασι πολλοις, και τα ιχνη σου δεν γνωριζονται.
20 Sur la mer fut ton chemin, ton sentier sur les eaux innombrables. Et tes traces, nul ne les connut.	20 Ωδηγησας ως προβατα τον λαον σου δια χειρος Μωυσεως και Ααρων.
21 Tu guidas comme un troupeau ton peuple par la main de Moïse et d'Aaron.