Mateo 25

BIBLIA	Biblija Hrvatski
1 «Entonces el Reino de los Cielos será semejante a diez vírgenes, que, con su lámpara en la mano, salieron al encuentro del novio.	1 »Tada će kraljevstvo nebesko biti kao kad deset djevica uze svoje svjetiljke i iziđe u susret zaručniku.
2 Cinco de ellas eran necias, y cinco prudentes.	2 Pet ih bijaše ludih, a pet mudrih.
3 Las necias, en efecto, al tomar sus lámparas, no se proveyeron de aceite;	3 Lude uzeše svjetiljke, ali ne uzeše sa sobom ulja.
4 las prudentes, en cambio, junto con sus lámparas tomaron aceite en las alcuzas.	4 Mudre pak zajedno sa svjetiljkama uzeše u posudama ulja.«
5 Como el novio tardara, se adormilaron todas y se durmieron.	5 »Budući da je zaručnik okasnio, sve one zadrijemaše i pozaspaše.
6 Mas a media noche se oyó un grito: “¡Ya está aquí el novio! ¡Salid a su encuentro!”	6 O ponoći nasta vika: ‘Evo zaručnika! Iziđite mu u susret!’
7 Entonces todas aquellas vírgenes se levantaron y arreglaron sus lámparas.	7 Tada ustadoše sve one djevice i urediše svoje svjetiljke.
8 Y las necias dijeron a las prudentes: “Dadnos de vuestro aceite, que nuestras lámparas se apagan.”	8 Lude tada rekoše mudrima: ‘Dajte nam od svoga ulja, gase nam se svjetiljke!’
9 Pero las prudentes replicaron: “No, no sea que no alcance para nosotras y para vosotras; es mejor que vayáis donde los vendedores y os lo compréis.”	9 Mudre im odgovore: ‘Nipošto! Ne bi doteklo nama i vama. Pođite radije k prodavačima i kupite!’«
10 Mientras iban a comprarlo, llegó el novio, y las que estaban preparadas entraron con él al banquete de boda, y se cerró la puerta.	10 »Dok one odoše kupiti, dođe zaručnik: koje bijahu pripravne, uđoše s njim na svadbu i zatvore se vrata.
11 Más tarde llegaron las otras vírgenes diciendo: “¡Señor, señor, ábrenos!”	11 Poslije dođu i ostale djevice pa stanu dozivati: ‘Gospodine! Gospodine! Otvori nam!’
12 Pero él respondió: “En verdad os digo que no os conozco.”	12 A on im odgovori: ‘Zaista, kažem vam, ne poznam vas!’
13 Velad, pues, porque no sabéis ni el día ni la hora.	13 Bdijte dakle jer ne znate dana ni časa!«
14 «Es también como un hombre que, al ausentarse, llamó a sus siervos y les encomendó su hacienda:	14 »Doista, kao kad ono čovjek, polazeći na put, dozva sluge i dade im svoj imetak.
15 a uno dio cinco talentos, a otro dos y a otro uno, a cada cual según su capacidad; y se ausentó.	15 Jednomu dade pet talenata, drugomu dva, a trećemu jedan – svakomu po njegovoj sposobnosti.
16 Enseguida, el que había recibido cinco talentos se puso a negociar con ellos y ganó otros cinco.	16 I otputova. Onaj koji je primio pet talenata odmah ode, upotrijebi ih i stekne drugih pet.
17 Igualmente el que había recibido dos ganó otros dos.	17 Isto tako i onaj sa dva stekne druga dva.
18 En cambio el que había recibido uno se fue, cavó un hoyo en tierra y escondió el dinero de su señor.	18 Onaj, naprotiv, koji je primio jedan ode, otkopa zemlju i sakri novac gospodarov.«
19 Al cabo de mucho tiempo, vuelve el señor de aquellos siervos y ajusta cuentas con ellos.	19 »Nakon dugo vremena dođe gospodar tih slugu i zatraži od njih račun.
20 Llegándose el que había recibido cinco talentos, presentó otros cinco, diciendo: “Señor, cinco talentos me entregaste; aquí tienes otros cinco que he ganado.”	20 Pristupi mu onaj što je primio pet talenata i donese drugih pet govoreći: ‘Gospodaru! Pet si mi talenata predao. Evo, drugih sam pet talenata stekao!’
21 Su señor le dijo: “¡Bien, siervo bueno y fiel!; en lo poco has sido fiel, al frente de lo mucho te pondré; entra en el gozo de tu señor.”	21 Reče mu gospodar: ‘Valjaš, slugo dobri i vjerni! U malome si bio vjeran, nad mnogim ću te postaviti! Uđi u radost gospodara svoga!’«
22 Llegándose también el de los dos talentos dijo: “Señor, dos talentos me entregaste; aquí tienes otros dos que he ganado.”	22 »Pristupi i onaj sa dva talenta te reče: ‘Gospodaru! Dva si mi talenta predao. Evo, druga sam dva talenta stekao!’
23 Su señor le dijo: “¡Bien, siervo bueno y fiel!; en lo poco has sido fiel, al frente de lo mucho te pondré; entra en el gozo de tu señor.”	23 Reče mu gospodar: ‘Valjaš, slugo dobri i vjerni! U malome si bio vjeran, nad mnogim ću te postaviti! Uđi u radost gospodara svoga.’«
24 Llegándose también el que había recibido un talento dijo: “Señor, sé que eres un hombre duro, que cosechas donde no sembraste y recoges donde no esparciste.	24 »A pristupi i onaj koji je primio jedan talenat te reče: ‘Gospodaru! Znadoh te: čovjek si strog, žanješ gdje nisi sijao i kupîš gdje nisi vijao.
25 Por eso me dio miedo, y fui y escondí en tierra tu talento. Mira, aquí tienes lo que es tuyo.”	25 Pobojah se stoga, odoh i sakrih talenat tvoj u zemlju. Evo ti tvoje!’
26 Mas su señor le respondió: “Siervo malo y perezoso, sabías que yo cosecho donde no sembré y recojo donde no esparcí;	26 A gospodar mu reče: ‘Slugo zli i lijeni! Znao si da žanjem gdje nisam sijao i kupîm gdje nisam vijao!
27 debías, pues, haber entregado mi dinero a los banqueros, y así, al volver yo, habría cobrado lo mío con los intereses.	27 Trebalo je dakle da uložiš moj novac kod novčara i ja bih po povratku izvadio svoje s dobitkom.’«
28 Quitadle, por tanto, su talento y dádselo al que tiene los diez talentos.	28 »’Uzmite stoga od njega talenat i podajte onomu koji ih ima deset.
29 Porque a todo el que tiene, se le dará y le sobrará; pero al que no tiene, aun lo que tiene se le quitará.	29 Doista, onomu koji ima još će se dati, neka ima u izobilju, a od onoga koji nema oduzet će se i ono što ima.
30 Y a ese siervo inútil, echadle a las tinieblas de fuera. Allí será el llanto y el rechinar de dientes.”	30 A beskorisnoga slugu izbacite van u tamu. Ondje će biti plač i škrgut zubî.’«
31 «Cuando el Hijo del hombre venga en su gloria acompañado de todos sus ángeles, entonces se sentará en su trono de gloria.	31 »Kad Sin Čovječji dođe u slavi i svi anđeli njegovi s njime, sjest će na prijestolje slave svoje.
32 Serán congregadas delante de él todas las naciones, y él separará a los unos de los otros, como el pastor separa las ovejas de los cabritos.	32 I sabrat će se pred njim svi narodi, a on će ih jedne od drugih razlučiti kao što pastir razlučuje ovce od jaraca.
33 Pondrá las ovejas a su derecha, y los cabritos a su izquierda.	33 Postavit će ovce sebi zdesna, a jarce slijeva.«
34 Entonces dirá el Rey a los de su derecha: “Venid, benditos de mi Padre, recibid la herencia del Reino preparado para vosotros desde la creación del mundo.	34 »Tada će kralj reći onima sebi zdesna: ‘Dođite, blagoslovljeni Oca mojega! Primite u baštinu Kraljevstvo pripravljeno za vas od postanka svijeta!
35 Porque tuve hambre, y me disteis de comer; tuve sed, y me disteis de beber; era forastero, y me acogisteis;	35 Jer ogladnjeh i dadoste mi jesti; ožednjeh i napojiste me; stranac bijah i primiste me;
36 estaba desnudo, y me vestisteis; enfermo, y me visitasteis; en la cárcel, y vinisteis a verme.”	36 gol i zaogrnuste me; oboljeh i pohodiste me; u tamnici bijah i dođoste k meni.’«
37 Entonces los justos le responderán: “Señor, ¿cuándo te vimos hambriento, y te dimos de comer; o sediento, y te dimos de beber?	37 »Tada će mu pravednici odgovoriti: ‘Gospodine, kada te to vidjesmo gladna i nahranismo te; ili žedna i napojismo te?
38 ¿Cuándo te vimos forastero, y te acogimos; o desnudo, y te vestimos?	38 Kada te vidjesmo kao stranca i primismo; ili gola i zaogrnusmo te?
39 ¿Cuándo te vimos enfermo o en la cárcel, y fuimos a verte?”	39 Kada te vidjesmo bolesna ili u tamnici i dođosmo k tebi?’
40 Y el Rey les dirá: “En verdad os digo que cuanto hicisteis a unos de estos hermanos míos más pequeños, a mí me lo hicisteis.”	40 A kralj će im odgovoriti: ‘Zaista, kažem vam, što god učiniste jednomu od ove moje najmanje braće, meni učiniste!’«
41 Entonces dirá también a los de su izquierda: “Apartaos de mí, malditos, al fuego eterno preparado para el Diablo y sus ángeles.	41 »Zatim će reći i onima slijeva: ‘Odlazite od mene, prokleti, u oganj vječni, pripravljen đavlu i anđelima njegovim!
42 Porque tuve hambre, y no me disteis de comer; tuve sed, y no me disteis de beber;	42 Jer ogladnjeh i ne dadoste mi jesti; ožednjeh i ne dadoste mi piti;
43 era forastero, y no me acogisteis; estaba desnudo, y no me vestisteis; enfermo y en la cárcel, y no me visitasteis.”	43 stranac bijah i ne primiste me; gol i ne zaogrnuste me; bolestan i u tamnici i ne pohodiste me!’«
44 Entonces dirán también éstos: “Señor, ¿cuándo te vimos hambriento o sediento o forastero o desnudo o enfermo o en la cárcel, y no te asistimos?”	44 »Tada će mu i oni odgovoriti: ‘Gospodine, a kada te to vidjesmo gladna, ili žedna, ili stranca, ili gola, ili bolesna, ili u tamnici, i ne poslužismo te?’
45 Y él entonces les responderá: “En verdad os digo que cuanto dejasteis de hacer con uno de estos más pequeños, también conmigo dejasteis de hacerlo.”	45 Tada će im on odgovoriti: ‘Zaista, kažem vam, što god ne učiniste jednomu od ovih najmanjih, ni meni ne učiniste.’«
46 E irán éstos a un castigo eterno, y los justos a una vida eterna».	46 »I otići će ovi u muku vječnu, a pravednici u život vječni.«