1 Uma resposta branda aplaca o furor, uma palavra dura excita a cólera. | 1 οργη απολλυσιν και φρονιμους αποκρισις δε υποπιπτουσα αποστρεφει θυμον λογος δε λυπηρος εγειρει οργας |
2 A língua dos sábios ornamenta a ciência, a boca dos imbecis transborda loucura. | 2 γλωσσα σοφων καλα επισταται στομα δε αφρονων αναγγελει κακα |
3 Em todo o lugar estão os olhos do Senhor, observando os maus e os bons. | 3 εν παντι τοπω οφθαλμοι κυριου σκοπευουσιν κακους τε και αγαθους |
4 A língua sã é uma árvore de vida; a língua perversa corta o coração. | 4 ιασις γλωσσης δενδρον ζωης ο δε συντηρων αυτην πλησθησεται πνευματος |
5 O néscio desdenha a instrução de seu pai, mas o que atende à repreensão torna-se sábio. | 5 αφρων μυκτηριζει παιδειαν πατρος ο δε φυλασσων εντολας πανουργοτερος |
6 Na casa do justo há riqueza abundante, mas perturbação nos frutos dos maus. | 6 εν πλεοναζουση δικαιοσυνη ισχυς πολλη οι δε ασεβεις ολορριζοι εκ γης ολουνται οικοις δικαιων ισχυς πολλη καρποι δε ασεβων απολουνται |
7 Os lábios do sábio destilam saber, e não assim é o coração dos insensatos. | 7 χειλη σοφων δεδεται αισθησει καρδιαι δε αφρονων ουκ ασφαλεις |
8 Os sacrifícios dos pérfidos são abominação para o Senhor, a oração dos homens retos lhe é agradável. | 8 θυσιαι ασεβων βδελυγμα κυριω ευχαι δε κατευθυνοντων δεκται παρ' αυτω |
9 O Senhor abomina o caminho do mau, mas ama o que se prende à justiça. | 9 βδελυγμα κυριω οδοι ασεβους διωκοντας δε δικαιοσυνην αγαπα |
10 Severa é a correção para o que se afasta do caminho, e o que aborrece a repreensão perecerá. | 10 παιδεια ακακου γνωριζεται υπο των παριοντων οι δε μισουντες ελεγχους τελευτωσιν αισχρως |
11 A habitação dos mortos e o abismo estão abertos diante do Senhor; quanto mais os corações dos filhos dos homens! | 11 αδης και απωλεια φανερα παρα τω κυριω πως ουχι και αι καρδιαι των ανθρωπων |
12 O zombador não gosta de quem o repreende, nem vai em busca dos sábios. | 12 ουκ αγαπησει απαιδευτος τους ελεγχοντας αυτον μετα δε σοφων ουχ ομιλησει |
13 O coração contente alegra o semblante, o coração triste deprime o espírito. | 13 καρδιας ευφραινομενης προσωπον θαλλει εν δε λυπαις ουσης σκυθρωπαζει |
14 O coração do inteligente procura a ciência; a boca dos tolos sacia-se de loucuras. | 14 καρδια ορθη ζητει αισθησιν στομα δε απαιδευτων γνωσεται κακα |
15 Para o aflito todos os dias são maus; para um coração contente, são um perpétuo festim. | 15 παντα τον χρονον οι οφθαλμοι των κακων προσδεχονται κακα οι δε αγαθοι ησυχαζουσιν δια παντος |
16 Vale mais o pouco com o temor do Senhor que um grande tesouro com a inquietação. | 16 κρεισσων μικρα μερις μετα φοβου κυριου η θησαυροι μεγαλοι μετα αφοβιας |
17 Mais vale um prato de legume com amizade que um boi cevado com ódio. | 17 κρεισσων ξενισμος λαχανων προς φιλιαν και χαριν η παραθεσις μοσχων μετα εχθρας |
18 O homem iracundo excita questões, mas o paciente apazigua as disputas. | 18 ανηρ θυμωδης παρασκευαζει μαχας μακροθυμος δε και την μελλουσαν καταπραυνει [18α] μακροθυμος ανηρ κατασβεσει κρισεις ο δε ασεβης εγειρει μαλλον |
19 O caminho do preguiçoso é como uma sebe de espinhos, o caminho dos corretos é sem tropeço. | 19 οδοι αεργων εστρωμεναι ακανθαις αι δε των ανδρειων τετριμμεναι |
20 O filho sábio alegra seu pai; o insensato despreza sua mãe. | 20 υιος σοφος ευφραινει πατερα υιος δε αφρων μυκτηριζει μητερα αυτου |
21 A loucura diverte o insensato, mas o homem inteligente segue o caminho reto. | 21 ανοητου τριβοι ενδεεις φρενων ανηρ δε φρονιμος κατευθυνων πορευεται |
22 Os projetos malogram por falta de deliberação; conseguem bom êxito com muitos conselheiros. | 22 υπερτιθενται λογισμους οι μη τιμωντες συνεδρια εν δε καρδιαις βουλευομενων μενει βουλη |
23 Saber dar uma resposta é fonte de alegria; como é agradável uma palavra oportuna! | 23 ου μη υπακουση ο κακος αυτη ουδε μη ειπη καιριον τι και καλον τω κοινω |
24 O sábio escala o caminho da vida, para evitar a descida à morada dos mortos. | 24 οδοι ζωης διανοηματα συνετου ινα εκκλινας εκ του αδου σωθη |
25 O Senhor destrói a casa dos soberbos, mas firma os limites da viúva. | 25 οικους υβριστων κατασπα κυριος εστηρισεν δε οριον χηρας |
26 Os projetos dos pérfidos são abomináveis ao Senhor, mas as palavras benevolentes são puras. | 26 βδελυγμα κυριω λογισμος αδικος αγνων δε ρησεις σεμναι |
27 O homem cobiçoso perturba a sua casa, aquele que odeia os subornos viverá. | 27 εξολλυσιν εαυτον ο δωρολημπτης ο δε μισων δωρων λημψεις σωζεται [27α] ελεημοσυναις και πιστεσιν αποκαθαιρονται αμαρτιαι τω δε φοβω κυριου εκκλινει πας απο κακου |
28 O coração do justo estuda a sua resposta; a boca dos maus, porém, vomita o mal. | 28 καρδιαι δικαιων μελετωσιν πιστεις στομα δε ασεβων αποκρινεται κακα [28α] δεκται παρα κυριω οδοι ανθρωπων δικαιων δια δε αυτων και οι εχθροι φιλοι γινονται |
29 O Senhor está longe dos maus, mas atende à oração dos justos. | 29 μακραν απεχει ο θεος απο ασεβων ευχαις δε δικαιων επακουει [29α] κρεισσων ολιγη λημψις μετα δικαιοσυνης η πολλα γενηματα μετα αδικιας [29β] καρδια ανδρος λογιζεσθω δικαια ινα υπο του θεου διορθωθη τα διαβηματα αυτου |
30 O brilho dos olhos alegra o coração; uma boa notícia fortifica os ossos. | 30 θεωρων οφθαλμος καλα ευφραινει καρδιαν φημη δε αγαθη πιαινει οστα |
31 Quem der atenção às repreensões salutares habitará entre os sábios. | 31 - |
32 O que rejeita a correção faz pouco caso de sua vida; quem ouve a repreensão adquire sabedoria. | 32 ος απωθειται παιδειαν μισει εαυτον ο δε τηρων ελεγχους αγαπα ψυχην αυτου |
33 O temor do Senhor é uma escola de sabedoria. A humildade precede a glória. | 33 φοβος θεου παιδεια και σοφια και αρχη δοξης αποκριθησεται αυτη |