1 Chama para ver se te respondem; a qual dos santos te dirigirás? | 1 επικαλεσαι δε ει τις σοι υπακουσεται η ει τινα αγγελων αγιων οψη |
2 O arrebatamento mata o insensato, a inveja leva o tolo à morte. | 2 και γαρ αφρονα αναιρει οργη πεπλανημενον δε θανατοι ζηλος |
3 Vi o insensato deitar raiz, e de repente sua morada apodreceu. | 3 εγω δε εωρακα αφρονας ριζαν βαλλοντας αλλ' ευθεως εβρωθη αυτων η διαιτα |
4 Seus filhos são privados de qualquer socorro, são pisados à porta, ninguém os defende. | 4 πορρω γενοιντο οι υιοι αυτων απο σωτηριας κολαβρισθειησαν δε επι θυραις ησσονων και ουκ εσται ο εξαιρουμενος |
5 O faminto come sua colheita e a leva embora, por detrás da cerca de espinhos, e os sequiosos engolem seus bens. | 5 α γαρ εκεινοι συνηγαγον δικαιοι εδονται αυτοι δε εκ κακων ουκ εξαιρετοι εσονται εκσιφωνισθειη αυτων η ισχυς |
6 Pois o mal não sai do pó, e o sofrimento não brota da terra: | 6 ου γαρ μη εξελθη εκ της γης κοπος ουδε εξ ορεων αναβλαστησει πονος |
7 é o homem quem causa o sofrimento como as faíscas voam no ar. | 7 αλλα ανθρωπος γενναται κοπω νεοσσοι δε γυπος τα υψηλα πετονται |
8 Por isso, eu rogarei a Deus, apresentarei minha súplica ao Senhor. | 8 ου μην δε αλλα εγω δεηθησομαι κυριου κυριον δε τον παντων δεσποτην επικαλεσομαι |
9 Ele faz coisas grandes e insondáveis, maravilhas incalculáveis; | 9 τον ποιουντα μεγαλα και ανεξιχνιαστα ενδοξα τε και εξαισια ων ουκ εστιν αριθμος |
10 espalha a chuva sobre a terra, e derrama as águas sobre os campos; | 10 τον διδοντα υετον επι την γην αποστελλοντα υδωρ επι την υπ' ουρανον |
11 exalta os humildes, e dá nova alegria aos que estão de luto; | 11 τον ποιουντα ταπεινους εις υψος και απολωλοτας εξεγειροντα |
12 frustra os projetos dos maus, cujas mãos não podem executar os planos; | 12 διαλλασσοντα βουλας πανουργων και ου μη ποιησουσιν αι χειρες αυτων αληθες |
13 apanha os jeitosos em suas próprias manhas, e os projetos dos astutos se tornam prematuros; | 13 ο καταλαμβανων σοφους εν τη φρονησει βουλην δε πολυπλοκων εξεστησεν |
14 em pleno dia encontram as trevas, e andam às apalpadelas ao meio-dia como se fosse noite. | 14 ημερας συναντησεται αυτοις σκοτος το δε μεσημβρινον ψηλαφησαισαν ισα νυκτι |
15 Salva o fraco da espada da língua deles, e o pobre da mão do poderoso; | 15 απολοιντο δε εν πολεμω αδυνατος δε εξελθοι εκ χειρος δυναστου |
16 volta a esperança ao infeliz, e é fechada a boca da iniqüidade. | 16 ειη δε αδυνατω ελπις αδικου δε στομα εμφραχθειη |
17 Bem-aventurado o homem a quem Deus corrige! Não desprezes a lição do Todo-poderoso, | 17 μακαριος δε ανθρωπος ον ηλεγξεν ο κυριος νουθετημα δε παντοκρατορος μη απαναινου |
18 pois ele fere e cuida; se golpeia, sua mão cura. | 18 αυτος γαρ αλγειν ποιει και παλιν αποκαθιστησιν επαισεν και αι χειρες αυτου ιασαντο |
19 Seis vezes te salvará da angústia, e, na sétima, o mal não te atingirá. | 19 εξακις εξ αναγκων σε εξελειται εν δε τω εβδομω ου μη αψηται σου κακον |
20 No tempo de fome, te preservará da morte, e, no combate, do gume da espada; | 20 εν λιμω ρυσεται σε εκ θανατου εν πολεμω δε εκ χειρος σιδηρου λυσει σε |
21 estarás a coberto do açoite da língua, não terás medo quando vires a ruína; | 21 απο μαστιγος γλωσσης σε κρυψει και ου μη φοβηθης απο κακων ερχομενων |
22 rirás das calamidades e da fome, não temerás as feras selvagens. | 22 αδικων και ανομων καταγελαση απο δε θηριων αγριων ου μη φοβηθης |
23 Farás um pacto com as pedras do chão, e os animais dos campos estarão em paz contigo. | 23 θηρες γαρ αγριοι ειρηνευσουσιν σοι |
24 Dentro de tua tenda conhecerás a paz, visitarás tuas terras, onde nada faltará; | 24 ειτα γνωση οτι ειρηνευσει σου ο οικος η δε διαιτα της σκηνης σου ου μη αμαρτη |
25 verás tua posteridade multiplicar-se, e teus descendentes crescerem como a erva dos campos. | 25 γνωση δε οτι πολυ το σπερμα σου τα δε τεκνα σου εσται ωσπερ το παμβοτανον του αγρου |
26 Entrarás maduro no sepulcro, como um feixe de trigo que se recolhe a seu tempo. | 26 ελευση δε εν ταφω ωσπερ σιτος ωριμος κατα καιρον θεριζομενος η ωσπερ θιμωνια αλωνος καθ' ωραν συγκομισθεισα |
27 Eis o que observamos; é assim; eis o que aprendemos; tira proveito disso. | 27 ιδου ταυτα ουτως εξιχνιασαμεν ταυτα εστιν α ακηκοαμεν συ δε γνωθι σεαυτω ει τι επραξας |