Proverbia 26

VULGATA	LXX
1 Quomodo nix in æstate, et pluviæ in messe, sic indecens est stulto gloria.	1 οι εμοι λογοι ειρηνται υπο θεου βασιλεως χρηματισμος ον επαιδευσεν η μητηρ αυτου
2 Sicut avis ad alia transvolans, et passer quolibet vadens, sic maledictum frustra prolatum in quempiam superveniet.	2 τι τεκνον τηρησεις τι ρησεις θεου πρωτογενες σοι λεγω υιε τι τεκνον εμης κοιλιας τι τεκνον εμων ευχων
3 Flagellum equo, et camus asino, et virga in dorso imprudentium.	3 μη δως γυναιξι σον πλουτον και τον σον νουν και βιον εις υστεροβουλιαν
4 Ne respondeas stulto juxta stultitiam suam, ne efficiaris ei similis.	4 μετα βουλης παντα ποιει μετα βουλης οινοποτει οι δυνασται θυμωδεις εισιν οινον δε μη πινετωσαν
5 Responde stulto juxta stultitiam suam, ne sibi sapiens esse videatur.	5 ινα μη πιοντες επιλαθωνται της σοφιας και ορθα κριναι ου μη δυνωνται τους ασθενεις
6 Claudus pedibus, et iniquitatem bibens, qui mittit verba per nuntium stultum.	6 διδοτε μεθην τοις εν λυπαις και οινον πινειν τοις εν οδυναις
7 Quomodo pulchras frustra habet claudus tibias, sic indecens est in ore stultorum parabola.	7 ινα επιλαθωνται της πενιας και των πονων μη μνησθωσιν ετι
8 Sicut qui mittit lapidem in acervum Mercurii, ita qui tribuit insipienti honorem.	8 ανοιγε σον στομα λογω θεου και κρινε παντας υγιως
9 Quomodo si spina nascatur in manu temulenti, sic parabola in ore stultorum.	9 ανοιγε σον στομα και κρινε δικαιως διακρινε δε πενητα και ασθενη
10 Judicium determinat causas, et qui imponit stulto silentium iras mitigat.	10 γυναικα ανδρειαν τις ευρησει τιμιωτερα δε εστιν λιθων πολυτελων η τοιαυτη
11 Sicut canis qui revertitur ad vomitum suum, sic imprudens qui iterat stultitiam suam.	11 θαρσει επ' αυτη η καρδια του ανδρος αυτης η τοιαυτη καλων σκυλων ουκ απορησει
12 Vidisti hominem sapientem sibi videri ? magis illo spem habebit insipiens.	12 ενεργει γαρ τω ανδρι αγαθα παντα τον βιον
13 Dicit piger : Leo est in via, et leæna in itineribus.	13 μηρυομενη ερια και λινον εποιησεν ευχρηστον ταις χερσιν αυτης
14 Sicut ostium vertitur in cardine suo, ita piger in lectulo suo.	14 εγενετο ωσει ναυς εμπορευομενη μακροθεν συναγει δε αυτη τον βιον
15 Abscondit piger manum sub ascella sua, et laborat si ad os suum eam converterit.	15 και ανισταται εκ νυκτων και εδωκεν βρωματα τω οικω και εργα ταις θεραπαιναις
16 Sapientior sibi piger videtur septem viris loquentibus sententias.	16 θεωρησασα γεωργιον επριατο απο δε καρπων χειρων αυτης κατεφυτευσεν κτημα
17 Sicut qui apprehendit auribus canem, sic qui transit impatiens et commiscetur rixæ alterius.	17 αναζωσαμενη ισχυρως την οσφυν αυτης ηρεισεν τους βραχιονας αυτης εις εργον
18 Sicut noxius est qui mittit sagittas et lanceas in mortem,	18 εγευσατο οτι καλον εστιν το εργαζεσθαι και ουκ αποσβεννυται ολην την νυκτα ο λυχνος αυτης
19 ita vir fraudulenter nocet amico suo, et cum fuerit deprehensus dicit : Ludens feci.	19 τους πηχεις αυτης εκτεινει επι τα συμφεροντα τας δε χειρας αυτης ερειδει εις ατρακτον
20 Cum defecerint ligna extinguetur ignis, et susurrone subtracto, jurgia conquiescent.	20 χειρας δε αυτης διηνοιξεν πενητι καρπον δε εξετεινεν πτωχω
21 Sicut carbones ad prunas, et ligna ad ignem, sic homo iracundus suscitat rixas.	21 ου φροντιζει των εν οικω ο ανηρ αυτης οταν που χρονιζη παντες γαρ οι παρ' αυτης ενδιδυσκονται
22 Verba susurronis quasi simplicia, et ipsa perveniunt ad intima ventris.	22 δισσας χλαινας εποιησεν τω ανδρι αυτης εκ δε βυσσου και πορφυρας εαυτη ενδυματα
23 Quomodo si argento sordido ornare velis vas fictile, sic labia tumentia cum pessimo corde sociata.	23 περιβλεπτος δε γινεται εν πυλαις ο ανηρ αυτης ηνικα αν καθιση εν συνεδριω μετα των γεροντων κατοικων της γης
24 Labiis suis intelligitur inimicus, cum in corde tractaverit dolos.	24 σινδονας εποιησεν και απεδοτο περιζωματα δε τοις χαναναιοις
25 Quando submiserit vocem suam, ne credideris ei, quoniam septem nequitiæ sunt in corde illius.	25 στομα αυτης διηνοιξεν προσεχοντως και εννομως και ταξιν εστειλατο τη γλωσση αυτης
26 Qui operit odium fraudulenter, revelabitur malitia ejus in consilio.	26 ισχυν και ευπρεπειαν ενεδυσατο και ευφρανθη εν ημεραις εσχαταις
27 Qui fodit foveam incidet in eam, et qui volvit lapidem revertetur ad eum.	27 στεγναι διατριβαι οικων αυτης σιτα δε οκνηρα ουκ εφαγεν
28 Lingua fallax non amat veritatem, et os lubricum operatur ruinas.	28 το στομα δε ανοιγει σοφως και νομοθεσμως η δε ελεημοσυνη αυτης ανεστησεν τα τεκνα αυτης και επλουτησαν και ο ανηρ αυτης ηνεσεν αυτην
	29 πολλαι θυγατερες εκτησαντο πλουτον πολλαι εποιησαν δυνατα συ δε υπερκεισαι και υπερηρας πασας
	30 ψευδεις αρεσκειαι και ματαιον καλλος γυναικος γυνη γαρ συνετη ευλογειται φοβον δε κυριου αυτη αινειτω
	31 δοτε αυτη απο καρπων χειρων αυτης και αινεισθω εν πυλαις ο ανηρ αυτης .