Proverbia 26

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Quomodo nix in æstate, et pluviæ in messe, sic indecens est stulto gloria.	1 Καθως η χιων εν τω θερει και καθως η βροχη εν τω θερισμω, ουτως εις τον αφρονα η τιμη δεν αρμοζει.
2 Sicut avis ad alia transvolans, et passer quolibet vadens, sic maledictum frustra prolatum in quempiam superveniet.	2 Ως περιφερεται το στρουθιον, ως περιπετα η χελιδων, ουτως η αδικος καταρα δεν θελει επιφθασει.
3 Flagellum equo, et camus asino, et virga in dorso imprudentium.	3 Μαστιξ δια τον ιππον, κημος δια τον ονον, και ραβδος δια την ραχιν των αφρονων.
4 Ne respondeas stulto juxta stultitiam suam, ne efficiaris ei similis.	4 Μη αποκρινου εις τον αφρονα κατα την αφροσυνην αυτου, δια να μη γεινης και συ ομοιος αυτου.
5 Responde stulto juxta stultitiam suam, ne sibi sapiens esse videatur.	5 Αποκρινου εις τον αφρονα κατα την αφροσυνην αυτου, δια να μη ηναι σοφος εις τους οφθαλμους αυτου.
6 Claudus pedibus, et iniquitatem bibens, qui mittit verba per nuntium stultum.	6 Οστις αποστελλει μηνυμα δια χειρος του αφρονος, αποκοπτει τους ποδας αυτου και πινει ζημιαν.
7 Quomodo pulchras frustra habet claudus tibias, sic indecens est in ore stultorum parabola.	7 Ως τα σκελη του χωλου κρεμονται ανωφελη, ουτως ειναι και παροιμια εν τω στοματι των αφρονων.
8 Sicut qui mittit lapidem in acervum Mercurii, ita qui tribuit insipienti honorem.	8 Ως ο δεσμευων λιθον εις σφενδονην, ουτως ειναι οστις διδει τιμην εις τον αφρονα.
9 Quomodo si spina nascatur in manu temulenti, sic parabola in ore stultorum.	9 Ως η ακανθα ωθουμενη εις την χειρα του μεθυσου, ουτως ειναι η παροιμια εν τω στοματι των αφρονων.
10 Judicium determinat causas, et qui imponit stulto silentium iras mitigat.	10 Ο δυναστης μιαινει τα παντα και μισθονει τους αφρονας, μισθονει και τους παραβατας.
11 Sicut canis qui revertitur ad vomitum suum, sic imprudens qui iterat stultitiam suam.	11 Ως ο κυων επιστρεφει εις τον εμετον αυτου, ουτως ο αφρων επαναλαμβανει την αφροσυνην αυτου.
12 Vidisti hominem sapientem sibi videri ? magis illo spem habebit insipiens.	12 Ειδες ανθρωπον νομιζοντα εαυτον σοφον; μαλλον ελπις ειναι εκ του αφρονος παρα εξ αυτου.
13 Dicit piger : Leo est in via, et leæna in itineribus.	13 Ο οκνηρος λεγει, Λεων ειναι εν τη οδω, λεων εν ταις πλατειαις.
14 Sicut ostium vertitur in cardine suo, ita piger in lectulo suo.	14 Ως η θυρα περιστρεφεται επι τας στροφιγγας αυτης, ουτως ο οκνηρος επι την κλινην αυτου.
15 Abscondit piger manum sub ascella sua, et laborat si ad os suum eam converterit.	15 Ο οκνηρος εμβαπτει την χειρα αυτου εις το τρυβλιον και βαρυνεται να επιστρεψη αυτην εις το στομα αυτου.
16 Sapientior sibi piger videtur septem viris loquentibus sententias.	16 Ο οκνηρος νομιζει εαυτον σοφωτερον παρα επτα σοφους γνωμοδοτας.
17 Sicut qui apprehendit auribus canem, sic qui transit impatiens et commiscetur rixæ alterius.	17 Οστις διαβαινων ανακατονεται εις εριδα μη ανηκουσαν εις αυτον, ομοιαζει τον πιανοντα κυνα απο των ωτιων.
18 Sicut noxius est qui mittit sagittas et lanceas in mortem,	18 Ως ο μανιακος οστις ριπτει φλογας, βελη και θανατον,
19 ita vir fraudulenter nocet amico suo, et cum fuerit deprehensus dicit : Ludens feci.	19 ουτως ειναι ο ανθρωπος, οστις απατα τον πλησιον αυτου και λεγει, δεν εκαμον εγω παιζων;
20 Cum defecerint ligna extinguetur ignis, et susurrone subtracto, jurgia conquiescent.	20 Οπου δεν ειναι ξυλα, το πυρ σβυνεται? και οπου δεν ειναι ψιθυριστης, η ερις ησυχαζει.
21 Sicut carbones ad prunas, et ligna ad ignem, sic homo iracundus suscitat rixas.	21 Οι ανθρακες δια την ανθρακιαν και τα ξυλα δια το πυρ, και ο φιλερις ανθρωπος δια να εξαπτη εριδας.
22 Verba susurronis quasi simplicia, et ipsa perveniunt ad intima ventris.	22 Οι λογοι του ψιθυριστου καταπινονται ηδεως, και καταβαινουσιν εις τα ενδομυχα της κοιλιας.
23 Quomodo si argento sordido ornare velis vas fictile, sic labia tumentia cum pessimo corde sociata.	23 Τα ενθερμα χειλη μετα πονηρας καρδιας ειναι ως σκωρια αργυρου επικεχρισμενη επι πηλινον αγγειον.
24 Labiis suis intelligitur inimicus, cum in corde tractaverit dolos.	24 Οστις μισει, υποκρινεται με τα χειλη αυτου, και μηχανευεται δολον εν τη καρδια αυτου.
25 Quando submiserit vocem suam, ne credideris ei, quoniam septem nequitiæ sunt in corde illius.	25 Οταν ομιλη χαριεντως, μη πιστευε αυτον? διοτι εχει επτα βδελυγματα εν τη καρδια αυτου.
26 Qui operit odium fraudulenter, revelabitur malitia ejus in consilio.	26 Οστις σκεπαζει το μισος δια δολου, η πονηρια αυτου θελει φανερωθη εν μεσω της συναξεως.
27 Qui fodit foveam incidet in eam, et qui volvit lapidem revertetur ad eum.	27 Οστις σκαπτει λακκον, θελει πεσει εις αυτον? και ο λιθος θελει επιστρεψει επι τον κυλιοντα αυτον.
28 Lingua fallax non amat veritatem, et os lubricum operatur ruinas.	28 Η ψευδης γλωσσα μισει τους υπ' αυτης καταθλιβομενους? και το απατηλον στομα εργαζεται καταστροφην.