Cantique des cantiques 1

JERUSALEM	LXX
1 Cantique des Cantiques, de Salomon.	1 ασμα ασματων ο εστιν τω σαλωμων
2 Qu'il me baise des baisers de sa bouche. Tes amours sont plus délicieuses que le vin;	2 φιλησατω με απο φιληματων στοματος αυτου οτι αγαθοι μαστοι σου υπερ οινον
3 l'arôme de tes parfums est exquis; ton nom est une huile qui s'épanche, c'est pourquoi les jeunesfilles t'aiment.	3 και οσμη μυρων σου υπερ παντα τα αρωματα μυρον εκκενωθεν ονομα σου δια τουτο νεανιδες ηγαπησαν σε
4 Entraîne-moi sur tes pas, courons! Le roi m'a introduite en ses appartements; tu seras notre joie etnotre allégresse. Nous célébrerons tes amours plus que le vin; comme on a raison de t'aimer!	4 ειλκυσαν σε οπισω σου εις οσμην μυρων σου δραμουμεν εισηνεγκεν με ο βασιλευς εις το ταμιειον αυτου αγαλλιασωμεθα και ευφρανθωμεν εν σοι αγαπησομεν μαστους σου υπερ οινον ευθυτης ηγαπησεν σε
5 Je suis noire et pourtant belle, filles de Jérusalem, comme les tentes de Qédar, comme les pavillonsde Salma.	5 μελαινα ειμι και καλη θυγατερες ιερουσαλημ ως σκηνωματα κηδαρ ως δερρεις σαλωμων
6 Ne prenez pas garde à mon teint basané: c'est le soleil qui m'a brûlée. Les fils de ma mère se sontemportés contre moi, ils m'ont mise à garder les vignes. Ma vigne à moi, je ne l'avais pas gardée!	6 μη βλεψητε με οτι εγω ειμι μεμελανωμενη οτι παρεβλεψεν με ο ηλιος υιοι μητρος μου εμαχεσαντο εν εμοι εθεντο με φυλακισσαν εν αμπελωσιν αμπελωνα εμον ουκ εφυλαξα
7 Dis-moi donc, toi que mon coeur aime: Où mèneras-tu paître le troupeau, où le mettras-tu aurepos, à l'heure de midi? Pour que je n'erre plus en vagabonde, près des troupeaux de tes compagnons.	7 απαγγειλον μοι ον ηγαπησεν η ψυχη μου που ποιμαινεις που κοιταζεις εν μεσημβρια μηποτε γενωμαι ως περιβαλλομενη επ' αγελαις εταιρων σου
8 Si tu l'ignores, ô la plus belle des femmes, suis les traces du troupeau, et mène paître tes chevreauxprès de la demeure des bergers.	8 εαν μη γνως σεαυτην η καλη εν γυναιξιν εξελθε συ εν πτερναις των ποιμνιων και ποιμαινε τας εριφους σου επι σκηνωμασιν των ποιμενων
9 A ma cavale, attelée au char de Pharaon, je te compare, ma bien-aimée.	9 τη ιππω μου εν αρμασιν φαραω ωμοιωσα σε η πλησιον μου
10 Tes joues restent belles, entre les pendeloques, et ton cou dans les colliers.	10 τι ωραιωθησαν σιαγονες σου ως τρυγονες τραχηλος σου ως ορμισκοι
11 Nous te ferons des pendants d'or et des globules d'argent. --	11 ομοιωματα χρυσιου ποιησομεν σοι μετα στιγματων του αργυριου
12 Tandis que le roi est en son enclos, mon nard donne son parfum.	12 εως ου ο βασιλευς εν ανακλισει αυτου ναρδος μου εδωκεν οσμην αυτου
13 Mon bien-aimé est un sachet de myrrhe, qui repose entre mes seins.	13 αποδεσμος της στακτης αδελφιδος μου εμοι ανα μεσον των μαστων μου αυλισθησεται
14 Mon bien-aimé est une grappe de cypre, dans les vignes d'En-Gaddi. --	14 βοτρυς της κυπρου αδελφιδος μου εμοι εν αμπελωσιν εγγαδδι
15 Que tu es belle, ma bien-aimée, que tu es belle! Tes yeux sont des colombes. --	15 ιδου ει καλη η πλησιον μου ιδου ει καλη οφθαλμοι σου περιστεραι
16 Que tu es beau, mon bien-aimé, combien délicieux! Notre lit n'est que verdure. --	16 ιδου ει καλος ο αδελφιδος μου και γε ωραιος προς κλινη ημων συσκιος
17 Les poutres de notre maison sont de cèdre, nos lambris de cyprès. --	17 δοκοι οικων ημων κεδροι φατνωματα ημων κυπαρισσοι