Iacobi 3

¹ Nolite plures magistri fieri, fra tres mei, scientes quoniam maiusiudicium accipiemus.

² In multis enim offendimus omnes. Si quis in verbo nonoffendit, hic perfectus est vir, potens etiam freno circumducere totum corpus.

³ Si autem equorum frenos in ora mittimus ad oboediendum nobis, et omne corpusillorum circumferimus.

⁴ Ecce et naves, cum tam magnae sint et a ventis validisminentur, circumferuntur a minimo gubernaculo, ubi impetus dirigentis voluerit;

⁵ ita et lingua modicum quidem membrum est et magna exsultat. Ecce quantus ignisquam magnam silvam incendit!

⁶ Et lingua ignis est, universitas iniquitatis;lingua constituitur in membris nostris, quae maculat totum corpus et inflammatrotam nativitatis et inflammatur a gehenna.

⁷ Omnis enim natura et bestiarum etvolucrum et serpentium et etiam cetorum domatur et domita est a natura humana;

⁸ linguam autem nullus hominum domare potest, inquietum malum, plena venenomortifero.

⁹ In ipsa benedicimus Dominum et Patrem et in ipsa maledicimushomines, qui ad similitudinem Dei facti sunt;

¹⁰ ex ipso ore procedit benedictioet maledictio. Non oportet, fratres mei, haec ita fieri.

¹¹ Numquid fons deeodem foramine emanat dulcem et amaram aquam?

¹² Numquid potest, fratres mei,ficus olivas facere, aut vitis ficus? Neque salsa dulcem potest facere aquam.

¹³ Quis sapiens et disciplinatus inter vos? Ostendat ex bona conversationeoperationem suam in mansuetudine sapientiae.

¹⁴ Quod si zelum amarum habetis etcontentiones in cordibus vestris, nolite gloriari et mendaces esse adversusveritatem.

¹⁵ Non est ista sapientia desursum descendens, sed terrena, animalis,diabolica;

¹⁶ ubi enim zelus et contentio, ibi inconstantia et omne opus pravum.

¹⁷ Quae autem desursum est sapientia primum quidem pudica est, deinde pacifica,modesta, suadibilis, plena misericordia et fructibus bonis, non iudicans, sinesimulatione;

¹⁸ fructus autem iustitiae in pace seminatur facientibus pacem.