Proverbia 6

VULGATA	LXX
1 Fili mi, si spoponderis pro amico tuo, defixisti apud extraneum manum tuam :	1 υιε εαν εγγυηση σον φιλον παραδωσεις σην χειρα εχθρω
2 illaqueatus es verbis oris tui, et captus propriis sermonibus.	2 παγις γαρ ισχυρα ανδρι τα ιδια χειλη και αλισκεται χειλεσιν ιδιου στοματος
3 Fac ergo quod dico, fili mi, et temetipsum libera, quia incidisti in manum proximi tui. Discurre, festina, suscita amicum tuum.	3 ποιει υιε α εγω σοι εντελλομαι και σωζου ηκεις γαρ εις χειρας κακων δια σον φιλον ιθι μη εκλυομενος παροξυνε δε και τον φιλον σου ον ενεγυησω
4 Ne dederis somnum oculis tuis, nec dormitent palpebræ tuæ.	4 μη δως υπνον σοις ομμασιν μηδε επινυσταξης σοις βλεφαροις
5 Eruere quasi damula de manu, et quasi avis de manu aucupis.	5 ινα σωζη ωσπερ δορκας εκ βροχων και ωσπερ ορνεον εκ παγιδος
6 Vade ad formicam, o piger, et considera vias ejus, et disce sapientiam.	6 ιθι προς τον μυρμηκα ω οκνηρε και ζηλωσον ιδων τας οδους αυτου και γενου εκεινου σοφωτερος
7 Quæ cum non habeat ducem, nec præceptorem, nec principem,	7 εκεινω γαρ γεωργιου μη υπαρχοντος μηδε τον αναγκαζοντα εχων μηδε υπο δεσποτην ων
8 parat in æstate cibum sibi, et congregat in messe quod comedat.	8 ετοιμαζεται θερους την τροφην πολλην τε εν τω αμητω ποιειται την παραθεσιν [8α] η πορευθητι προς την μελισσαν και μαθε ως εργατις εστιν την τε εργασιαν ως σεμνην ποιειται [8β] ης τους πονους βασιλεις και ιδιωται προς υγιειαν προσφερονται ποθεινη δε εστιν πασιν και επιδοξος [8χ] καιπερ ουσα τη ρωμη ασθενης την σοφιαν τιμησασα προηχθη
9 Usquequo, piger, dormies ? quando consurges e somno tuo ?	9 εως τινος οκνηρε κατακεισαι ποτε δε εξ υπνου εγερθηση
10 Paululum dormies, paululum dormitabis, paululum conseres manus ut dormias ;	10 ολιγον μεν υπνοις ολιγον δε καθησαι μικρον δε νυσταζεις ολιγον δε εναγκαλιζη χερσιν στηθη
11 et veniet tibi quasi viator egestas, et pauperies quasi vir armatus. Si vero impiger fueris, veniet ut fons messis tua, et egestas longe fugiet a te.	11 ειτ' εμπαραγινεται σοι ωσπερ κακος οδοιπορος η πενια και η ενδεια ωσπερ αγαθος δρομευς [11α] εαν δε αοκνος ης ηξει ωσπερ πηγη ο αμητος σου η δε ενδεια ωσπερ κακος δρομευς απαυτομολησει
12 Homo apostata, vir inutilis, graditur ore perverso ;	12 ανηρ αφρων και παρανομος πορευεται οδους ουκ αγαθας
13 annuit oculis, terit pede, digito loquitur,	13 ο δ' αυτος εννευει οφθαλμω σημαινει δε ποδι διδασκει δε εννευμασιν δακτυλων
14 pravo corde machinatur malum, et omni tempore jurgia seminat.	14 διεστραμμενη δε καρδια τεκταινεται κακα εν παντι καιρω ο τοιουτος ταραχας συνιστησιν πολει
15 Huic extemplo veniet perditio sua, et subito conteretur, nec habebit ultra medicinam.	15 δια τουτο εξαπινης ερχεται η απωλεια αυτου διακοπη και συντριβη ανιατος
16 Sex sunt quæ odit Dominus, et septimum detestatur anima ejus :	16 οτι χαιρει πασιν οις μισει ο κυριος συντριβεται δε δι' ακαθαρσιαν ψυχης
17 oculos sublimes, linguam mendacem, manus effundentes innoxium sanguinem,	17 οφθαλμος υβριστου γλωσσα αδικος χειρες εκχεουσαι αιμα δικαιου
18 cor machinans cogitationes pessimas, pedes veloces ad currendum in malum,	18 και καρδια τεκταινομενη λογισμους κακους και ποδες επισπευδοντες κακοποιειν
19 proferentem mendacia testem fallacem, et eum qui seminat inter fratres discordias.	19 εκκαιει ψευδη μαρτυς αδικος και επιπεμπει κρισεις ανα μεσον αδελφων
20 Conserva, fili mi, præcepta patris tui, et ne dimittas legem matris tuæ.	20 υιε φυλασσε νομους πατρος σου και μη απωση θεσμους μητρος σου
21 Liga ea in corde tuo jugiter, et circumda gutturi tuo.	21 αφαψαι δε αυτους επι ση ψυχη δια παντος και εγκλοιωσαι επι σω τραχηλω
22 Cum ambulaveris, gradiantur tecum ; cum dormieris, custodiant te : et evigilans loquere cum eis.	22 ηνικα αν περιπατης επαγου αυτην και μετα σου εστω ως δ' αν καθευδης φυλασσετω σε ινα εγειρομενω συλλαλη σοι
23 Quia mandatum lucerna est, et lex lux, et via vitæ increpatio disciplinæ :	23 οτι λυχνος εντολη νομου και φως και οδος ζωης ελεγχος και παιδεια
24 ut custodiant te a muliere mala, et a blanda lingua extraneæ.	24 του διαφυλασσειν σε απο γυναικος υπανδρου και απο διαβολης γλωσσης αλλοτριας
25 Non concupiscat pulchritudinem ejus cor tuum, nec capiaris nutibus illius :	25 μη σε νικηση καλλους επιθυμια μηδε αγρευθης σοις οφθαλμοις μηδε συναρπασθης απο των αυτης βλεφαρων
26 pretium enim scorti vix est unius panis, mulier autem viri pretiosam animam capit.	26 τιμη γαρ πορνης οση και ενος αρτου γυνη δε ανδρων τιμιας ψυχας αγρευει
27 Numquid potest homo abscondere ignem in sinu suo, ut vestimenta illius non ardeant ?	27 αποδησει τις πυρ εν κολπω τα δε ιματια ου κατακαυσει
28 aut ambulare super prunas, ut non comburantur plantæ ejus ?	28 η περιπατησει τις επ' ανθρακων πυρος τους δε ποδας ου κατακαυσει
29 sic qui ingreditur ad mulierem proximi sui, non erit mundus cum tetigerit eam.	29 ουτως ο εισελθων προς γυναικα υπανδρον ουκ αθωωθησεται ουδε πας ο απτομενος αυτης
30 Non grandis est culpa cum quis furatus fuerit : furatur enim ut esurientem impleat animam ;	30 ου θαυμαστον εαν αλω τις κλεπτων κλεπτει γαρ ινα εμπληση την ψυχην πεινων
31 deprehensus quoque reddet septuplum, et omnem substantiam domus suæ tradet.	31 εαν δε αλω αποτεισει επταπλασια και παντα τα υπαρχοντα αυτου δους ρυσεται εαυτον
32 Qui autem adulter est, propter cordis inopiam perdet animam suam ;	32 ο δε μοιχος δι' ενδειαν φρενων απωλειαν τη ψυχη αυτου περιποιειται
33 turpitudinem et ignominiam congregat sibi, et opprobrium illius non delebitur :	33 οδυνας τε και ατιμιας υποφερει το δε ονειδος αυτου ουκ εξαλειφθησεται εις τον αιωνα
34 quia zelus et furor viri non parcet in die vindictæ,	34 μεστος γαρ ζηλου θυμος ανδρος αυτης ου φεισεται εν ημερα κρισεως
35 nec acquiescet cujusquam precibus, nec suscipiet pro redemptione dona plurima.	35 ουκ ανταλλαξεται ουδενος λυτρου την εχθραν ουδε μη διαλυθη πολλων δωρων