Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Samuelis II 22


font
VULGATABIBBIA RICCIOTTI
1 Locutus est autem David Domino verba carminis hujus in die qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum, et de manu Saul.1 - Davide rivolse al Signore le parole di questo cantico nel giorno in cui fu liberato dal Signore dalla mano di tutti i suoi nemici e dalla mano di Saul.
2 Et ait : Dominus petra mea, et robur meum, et salvator meus.
2 Egli disse: «Il Signore è la mia rocca, la mia forza e il mio Salvatore;
3 Deus fortis meus : sperabo in eum ;
scutum meum, et cornu salutis meæ :
elevator meus, et refugium meum ;
salvator meus : de iniquitate liberabis me.
3 Dio è la mia fortezza; in lui spererò; il mio scudo e il corno della mia salvezza, il mio glorificatore e il mio rifugio. O mio salvatore, tu mi libererai dalla iniquità.
4 Laudabilem invocabo Dominum,
et ab inimicis meis salvus ero.
4 Invocherò il Signore, che è degno di lode, e da' miei nemici sarò liberato.
5 Quia circumdederunt me contritiones mortis :
torrentes Belial terruerunt me.
5 Poichè gli affanni di morte mi circondarono, i torrenti di Belial mi atterrirono,
6 Funes inferni circumdederunt me :
prævenerunt me laquei mortis.
6 i legami dell'inferno mi circondaronoi lacci della morte mi strinsero.
7 In tribulatione mea invocabo Dominum,
et ad Deum meum clamabo :
et exaudiet de templo suo vocem meam,
et clamor meus veniet ad aures ejus.
7 Nella mia tribolazione invocherò il Signore, e al mio Dio griderò, ed egli esaudirà dal suo tempio la mia voce, e il mio grido giungerà alle sue orecchie.
8 Commota est et contremuit terra ;
fundamenta montium concussa sunt, et conquassata :
quoniam iratus est eis.
8 La terra sobbalzò e tremò, le basi dei monti furon scosse e tremarono, perchè egli era sdegnato con essi.
9 Ascendit fumus de naribus ejus,
et ignis de ore ejus vorabit :
carbones succensi sunt ab eo.
9 Si elevò il fumo dalle sue narici, e un fuoco divoratore uscì dalla sua bocca, e da lui furono accesi dei carboni.
10 Inclinavit cælos, et descendit :
et caligo sub pedibus ejus.
10 Abbassò i cieli e discese, e una nebbia caliginosa stava sotto i suoi piedi.
11 Et ascendit super cherubim, et volavit :
et lapsus est super pennas venti.
11 Salì sopra i cherubini e sciolse il suo voloe si librò su le ali del vento.
12 Posuit tenebras in circuitu suo latibulum,
cribrans aquas de nubibus cælorum.
12 Pose attorno a sè, a mo' di nascondiglio, le tenebre, fece stillare le acque dalle nubi del cielo;
13 Præ fulgore in conspectu ejus,
succensi sunt carbones ignis.
13 con lo splendore che lo circondasi sono accesi carboni ardenti.
14 Tonabit de cælo Dominus,
et excelsus dabit vocem suam.
14 Il Signore tuonerà dal cielo, e l'Altissimo farà udir la sua voce.
15 Misit sagittas et dissipavit eos ;
fulgur, et consumpsit eos.
15 Scagliò le saette e li dissipò, la folgore e li distrusse.
16 Et apparuerunt effusiones maris,
et revelata sunt fundamenta orbis
ab increpatione Domini,
ab inspiratione spiritus furoris ejus.
16 Apparvero allora gli abissi del mare, furono messe a nudo le fondamenta della terraalle minacce del Signore e al soffio impetuoso del suo furore.
17 Misit de excelso, et assumpsit me,
et extraxit me de aquis multis.
17 Dall'alto stese la sua mano e mi prese, e mi trasse dalle acque profonde.
18 Liberavit me ab inimico meo potentissimo,
et ab his qui oderant me :
quoniam robustiores me erant.
18 Mi liberò dal mio nemico potentissimo, e da quanti mi odiavano, perchè eran più forti di me.
19 Prævenit me in die afflictionis meæ,
et factus est Dominus firmamentum meum.
19 Mi prevenne nel giorno della mia afflizione, e il Signore divenne il mio sostegno,
20 Et eduxit me in latitudinem :
liberavit me, quia complacui ei.
20 e mi trasse fuori, al largo: mi liberò, perchè mi volle bene.
21 Retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam :
et secundum munditiam manuum mearum reddet mihi.
21 Il Signore mi retribuirà secondo la mia giustiziae mi renderà secondo la purezza delle mie mani;
22 Quia custodivi vias Domini,
et non egi impie a Deo meo.
22 poichè io ho custodito le vie del Signore e non operai empiamente [allontanandomi] dal mio Dio;
23 Omnia enim judicia ejus in conspectu meo,
et præcepta ejus non amovi a me.
23 poichè tutti i suoi giudizi sono a me presenti, e i suoi precetti non allontanai da me;
24 Et ero perfectus cum eo,
et custodiam me ab iniquitate mea.
24 sarò perfetto con luie mi guarderò dalla mia iniquità.
25 Et restituet mihi Dominus secundum justitiam meam,
et secundum munditiam manuum mearum in conspectu oculorum suorum.
25 E il Signore mi renderà secondo la mia giustizia, e secondo la purezza delle mie mani dinanzi agli occhi suoi.
26 Cum sancto sanctus eris,
et cum robusto perfectus.
26 Con chi è santo, tu sarai santoe con chi è forte, [tu sarai] forte;
27 Cum electo electus eris,
et cum perverso perverteris.
27 con chi è innocente, tu sarai innocente e col perverso agirai secondo la sua perversità.
28 Et populum pauperem salvum facies :
oculisque tuis excelsos humiliabis.
28 Tu salverai il popolo povero, e coi tuoi occhi umilierai i superbi.
29 Quia tu lucerna mea, Domine,
et tu, Domine, illuminabis tenebras meas.
29 Perchè tu sei la mia lucerna, o Signore, e tu, o Signore, illuminerai le mie tenebre.
30 In te enim curram accinctus :
in Deo meo transiliam murum.
30 Poichè con te io accorrerò armato, e col mio Dio scalerò le mura.
31 Deus, immaculata via ejus ;
eloquium Domini igne examinatum :
scutum est omnium sperantium in se.
31 La via di Dio è immacolata, la parola del Signore è provata dal fuoco; egli è lo scudo di quanti sperano in lui.
32 Quis est Deus præter Dominum,
et quis fortis præter Deum nostrum ?
32 Chi è Dio all'infuori del Signore?e chi è forte all'infuori del Dio nostro?
33 Deus qui accinxit me fortitudine,
et complanavit perfectam viam meam.
33 Dio, che mi ha cinto di forzaed ha resa piana completamente la mia via,
34 Coæquans pedes meos cervis,
et super excelsa mea statuens me ;
34 rendendo i miei piedi simili a quelli dei cervie collocandomi sopra i luoghi più elevati,
35 docens manus meas ad prælium,
et componens quasi arcum æreum brachia mea.
35 addestrando le mie mani alla pugnae rendendo le mie braccia come un arco di rame.
36 Dedisti mihi clypeum salutis tuæ,
et mansuetudo tua multiplicavit me.
36 Tu mi hai dato lo scudo della tua salvezza, e la tua bontà mi ha fatto grande.
37 Dilatabis gressus meos subtus me,
et non deficient tali mei.
37 Tu allargherai il cammino sotto i miei passi, e i miei calcagni non vacilleranno mai;
38 Persequar inimicos meos, et conteram,
et non convertar donec consumam eos.
38 inseguirò i miei nemici e li stermineròe non tornerò indietro finchè non li abbia annientati;
39 Consumam eos et confringam, ut non consurgant :
cadent sub pedibus meis.
39 li annienterò e li spezzerò perchè non abbian più a rialzarsi; essi cadranno sotto i miei piedi.
40 Accinxisti me fortitudine ad prælium :
incurvasti resistentes mihi subtus me.
40 Tu mi hai cinto di fortezza per il combattimento, e hai fatto piegare sotto di me i miei avversari;
41 Inimicos meos dedisti mihi dorsum ;
odientes me, et disperdam eos.
41 hai fatto voltar le spalle ai miei nemici, e a quei che mi odiano, ed io li sterminerò.
42 Clamabunt, et non erit qui salvet ;
ad Dominum, et non exaudiet eos.
42 Grideranno, e non vi sarà chi li salvi, [si volgeranno] al Signore, e non li esaudirà.
43 Delebo eos ut pulverem terræ ;
quasi lutum platearum comminuam eos atque confringam.
43 Li disperderò come la polvere della terra, li schiaccerò quasi fango delle piazze e li spezzerò.
44 Salvabis me a contradictionibus populi mei ;
custodies me in caput gentium :
populus quem ignoro serviet mihi.
44 Tu mi salverai dalle contraddizioni del mio popolo, mi custodirai quale capo delle nazioni. Un popolo che io non conosco mi servirà,
45 Filii alieni resistent mihi ;
auditu auris obedient mihi.
45 gli stranieri mi faranno resistenza, al primo udire mi ubbidiranno;
46 Filii alieni defluxerunt,
et contrahentur in angustiis suis.
46 gli stranieri sono stati dispersie si ritirano nei loro recinti.
47 Vivit Dominus, et benedictus Deus meus,
et exaltabitur Deus fortis salutis meæ.
47 Viva il Signore e sia benedetto il mio Dio, e sia esaltato Iddio, fortezza della mia salute.
48 Deus qui das vindictas mihi,
et dejicis populos sub me.
48 Sei tu, o Dio, che fai le mie vendette e assoggetti a me i popoli
49 Qui educis me ab inimicis meis,
et a resistentibus mihi elevas me :
a viro iniquo liberabis me.
49 e mi sottrai ai miei nemicie mi elevi al di sopra de' miei avversari; tu mi libererai dall'uomo iniquo.
50 Propterea confitebor tibi, Domine, in gentibus,
et nomini tuo cantabo :
50 Perciò io ti loderò, o Signore, fra le gentie innalzerò cantici al tuo nome,
51 magnificans salutes regis sui,
et faciens misericordiam christo suo David,
et semini ejus in sempiternum.
51 tu che esalti le vittorie del tuo re, e usi misericordia al tuo unto, a Davide e al seme suo in sempiterno».