Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Samuelis II 22


font
VULGATABIBBIA MARTINI
1 Locutus est autem David Domino verba carminis hujus in die qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum, et de manu Saul.1 Or Davidde cantò al Signore le parole di questo cantico il giorno, in cui il Signore lo liberò dalle mani di tutti li suoi nemici, e dalle mani di Saul.
2 Et ait : Dominus petra mea, et robur meum, et salvator meus.
2 E disse: II Signore mio asilo, e mia fortezza, e mio salvatore.
3 Deus fortis meus : sperabo in eum ;
scutum meum, et cornu salutis meæ :
elevator meus, et refugium meum ;
salvator meus : de iniquitate liberabis me.
3 Dio mia difesa, in lui spererò: mio scudo, e mia possente salute: tu che m'ingrandisci, tu mio rifugio: salvator mio, tu mi libererai dall'iniquità.
4 Laudabilem invocabo Dominum,
et ab inimicis meis salvus ero.
4 Invocherò il Signore, che è degno di lode: e sarò salvo da' miei nemici.
5 Quia circumdederunt me contritiones mortis :
torrentes Belial terruerunt me.
5 Imperocché mi circondarono gli affanni di morte: torrenti di gente iniqua mi spaventarono.
6 Funes inferni circumdederunt me :
prævenerunt me laquei mortis.
6 I lacci dell'inferno mi cinsero: mi stringevano i lacci di morte.
7 In tribulatione mea invocabo Dominum,
et ad Deum meum clamabo :
et exaudiet de templo suo vocem meam,
et clamor meus veniet ad aures ejus.
7 Nella mia tribolazione invocherò il Signore, e verso il mio Dio alzerò le strida: ed egli dal suo tempio udirà le mie voci, e alle orecchie di lui perverranno i miei clamori.
8 Commota est et contremuit terra ;
fundamenta montium concussa sunt, et conquassata :
quoniam iratus est eis.
8 Si commosse, e fu in tremore la terra: agitate furono, e scosse le fondamenta de' monti, perchè egli era con essi sdegnato.
9 Ascendit fumus de naribus ejus,
et ignis de ore ejus vorabit :
carbones succensi sunt ab eo.
9 Dalle sue narici si alza il fumo, e la sua faccia getta fuoco divoratore: da lui sono accesi i carboni.
10 Inclinavit cælos, et descendit :
et caligo sub pedibus ejus.
10 Abbassò i cieli, e discese: e una nebbia caliginosa (era) sotto i suoi piedi.
11 Et ascendit super cherubim, et volavit :
et lapsus est super pennas venti.
11 Salì sopra i Cherubini, e sciolse il suo volo: strisciò sull'ale de' venti.
12 Posuit tenebras in circuitu suo latibulum,
cribrans aquas de nubibus cælorum.
12 Sì occultò nelle tenebre, che avea d'intorno: fe' distillare le acque dalle nubi dei cieli.
13 Præ fulgore in conspectu ejus,
succensi sunt carbones ignis.
13 Dal fulgore, che gli va innanzi, preser fuoco gli ardenti carboni.
14 Tonabit de cælo Dominus,
et excelsus dabit vocem suam.
14 Tuonerà dal cielo il Signore; e l'Altissimo farà udir la sua voce.
15 Misit sagittas et dissipavit eos ;
fulgur, et consumpsit eos.
15 Scagliò sue saette, e dissipò quella gente: i suoi fulmini, e la distrusse.
16 Et apparuerunt effusiones maris,
et revelata sunt fundamenta orbis
ab increpatione Domini,
ab inspiratione spiritus furoris ejus.
16 Scoperte (allora) rimasero le voragini del mare; e aperti i fondamenti della terra alle minacce del Signore, al soffio impetuoso del suo furore.
17 Misit de excelso, et assumpsit me,
et extraxit me de aquis multis.
17 Stese dall'alto la mano, e mi prese; e dalle profonde acque mi trasse.
18 Liberavit me ab inimico meo potentissimo,
et ab his qui oderant me :
quoniam robustiores me erant.
18 Liberommi dal nemico mio potentissimo, e da coloro, che mi odiavano: perchè eran più forti di me.
19 Prævenit me in die afflictionis meæ,
et factus est Dominus firmamentum meum.
19 Ei mi prevenne nel giorno dell'afflizione: il Signore fu mio sostegno.
20 Et eduxit me in latitudinem :
liberavit me, quia complacui ei.
20 E fuor mi trasse all’aperto: mi liberò, perchè ebbe buon volere per me.
21 Retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam :
et secundum munditiam manuum mearum reddet mihi.
21 Darà mercede a me il Signore secondo la mia giustizia: renderà a me secondo la purezza delle mie mani.
22 Quia custodivi vias Domini,
et non egi impie a Deo meo.
22 Perocché io seguitai attentamente le vie del Signore, ed empiamente non operai contro il mio Dio.
23 Omnia enim judicia ejus in conspectu meo,
et præcepta ejus non amovi a me.
23 Conciossiachè tutti i suoi giudizii mi stanno dinanzi agli occhi; i suoi precetti non gettai lungi da me.
24 Et ero perfectus cum eo,
et custodiam me ab iniquitate mea.
24 E sarò perfetto con lui: e mondo mi serberò dalla mia iniquità.
25 Et restituet mihi Dominus secundum justitiam meam,
et secundum munditiam manuum mearum in conspectu oculorum suorum.
25 E darà mercede a me il Signore secondo la mia giustizia: e secondo la purezza delle mie mani nel cospetto degli occhi suoi.
26 Cum sancto sanctus eris,
et cum robusto perfectus.
26 Col santo tu (o Dio) sarai santo: e perfetto coll'uom perfetto.
27 Cum electo electus eris,
et cum perverso perverteris.
27 Coll’uom innocente tu sarai innocente: e con chi mal fa, tu sarai malfacente.
28 Et populum pauperem salvum facies :
oculisque tuis excelsos humiliabis.
28 Tu salverai la nazione de' poveri: e i superbi umilierai col tuo sguardo.
29 Quia tu lucerna mea, Domine,
et tu, Domine, illuminabis tenebras meas.
29 La mia lampa se' tu, o Signore: le mie tenebre schiarirai tu, o Signore.
30 In te enim curram accinctus :
in Deo meo transiliam murum.
30 Col tuo ajuto correrò armato di tutto punto (a combattere) e coll'ajuto del mio Dio valicherò la muraglia.
31 Deus, immaculata via ejus ;
eloquium Domini igne examinatum :
scutum est omnium sperantium in se.
31 Immacolata la via di Dio: la parola del Signore purgata (quasi) col fuoco: egli è scudo di tutti quelli che sperano in lui.
32 Quis est Deus præter Dominum,
et quis fortis præter Deum nostrum ?
32 Chi è Dio fuori che il Signore? e chi è potente fuori che il nostro Dio?
33 Deus qui accinxit me fortitudine,
et complanavit perfectam viam meam.
33 Iddio è quegli, che di fortezza mi veste: e la strada mi appiana perfettamente.
34 Coæquans pedes meos cervis,
et super excelsa mea statuens me ;
34 I miei piedi fece uguali a quelli de' cervi, e in luogo sublime mi collocò.
35 docens manus meas ad prælium,
et componens quasi arcum æreum brachia mea.
35 Egli avvezzò le mie mani a combattere, e le mie braccia fe’ simili a un arco di bronzo.
36 Dedisti mihi clypeum salutis tuæ,
et mansuetudo tua multiplicavit me.
36 Tu lo scudo mi desti di tua salute, e la tua benignità m'ingrandì.
37 Dilatabis gressus meos subtus me,
et non deficient tali mei.
37 Tu allargasti la strada a' miei passi: e i miei calcagni non saranno spossati giammai.
38 Persequar inimicos meos, et conteram,
et non convertar donec consumam eos.
38 Darò dietro a' miei nemici, e gli sterminerò: e non avrò posa, fino a tanto ch'io gli abbia consunti.
39 Consumam eos et confringam, ut non consurgant :
cadent sub pedibus meis.
39 Li consumerò, e gl’infrangerò, onde non possano rialzarsi: cadranno sotto i miei piedi.
40 Accinxisti me fortitudine ad prælium :
incurvasti resistentes mihi subtus me.
40 Tu di fortezza mi ammantasti per la battaglia: abbattesti sotto di me quelli che contro di me alzaron bandiera.
41 Inimicos meos dedisti mihi dorsum ;
odientes me, et disperdam eos.
41 Facesti, che a me volgesser le spalle i miei nemici: que' che mi odiavano, e io gli sperderò.
42 Clamabunt, et non erit qui salvet ;
ad Dominum, et non exaudiet eos.
42 Alzeranno le strida, e non sarà chi li salvi: (alzeran le strida) al Signore, e non saranno esauditi.
43 Delebo eos ut pulverem terræ ;
quasi lutum platearum comminuam eos atque confringam.
43 Li dispergerò come polvere della terra: gl’infrangerò, e gli pesterò, come si fa del fango delle contrade.
44 Salvabis me a contradictionibus populi mei ;
custodies me in caput gentium :
populus quem ignoro serviet mihi.
44 Tu mi salverai dalle contraddizioni del popol mio: mi custodirai, perchè io sia capo delle nazioni: un popolo da me sconosciuto mi servirà.
45 Filii alieni resistent mihi ;
auditu auris obedient mihi.
45 I figliuoli bastardi mi faran resistenza: al primo udire mi obbediranno.
46 Filii alieni defluxerunt,
et contrahentur in angustiis suis.
46 I figliuoli bastardi si struggeranno: e saran ridotti a strettezze né loro angusti recinti.
47 Vivit Dominus, et benedictus Deus meus,
et exaltabitur Deus fortis salutis meæ.
47 Viva il Signore, e (sia) benedetto il mio Dio; e sia esaltato Iddio potente, ch'è mia salute.
48 Deus qui das vindictas mihi,
et dejicis populos sub me.
48 Tu, o Dio, tu fai le mie vendette, e soggetti a me le nazioni.
49 Qui educis me ab inimicis meis,
et a resistentibus mihi elevas me :
a viro iniquo liberabis me.
49 Tu mi traesti dalle mani de' miei nemici, e m'innalzasti sopra coloro che a me si opponevano: tu dall'uomo iniquo mi liberasti.
50 Propterea confitebor tibi, Domine, in gentibus,
et nomini tuo cantabo :
50 Per questo, o Signore, io ti confesserò tra le genti: e laude canterò al tuo nome.
51 magnificans salutes regis sui,
et faciens misericordiam christo suo David,
et semini ejus in sempiternum.
51 A lui che ha maravigliosamente salvato il suo re, e fa misericordia a Davidde suo cristo, e alla sua stirpe pe' secoli.