Prima lettera di Pietro 3
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | STUTTGARTENSIA-DELITZSCH |
---|---|
1 Similiter mulieres subditae sint suis viris, ut et si qui non cre duntverbo, per mulierum conversationem sine verbo lucrifiant, | 1 וְכֵן אַתֶּן הַנָּשִׁים הִכָּנַעְנָה לִפְנֵי בַעֲלֵיכֶן לְמַעַן גַּם־אִם־יֵשׁ אֲשֶׁר אֵינָם שֹׁמְעִים לַדָּבָר יִקָּנוּ בְאֵין־אֹמֶר וּדְבָרִים עַל־יְדֵי מַעֲשֵׂי הַנָּשִׁים |
2 considerantes castamin timore conversationem vestram; | 2 בִּרְאוֹתָם כִּי תִצְנַעְנָה לֶכֶת בְּיִרְאָה |
3 quarum sit non extrinsecus capillaturae autcircumdationis auri aut indumenti vestimentorum cultus, | 3 וּפְאֵרְכֶן אַל־יְהִי מִבַּחוּץ בְּמַחְלְפוֹת שֵׂעַר וַעֲדִי זָהָב וּלְבִישַׁת מַחֲלָצוֹת |
4 sed qui abscondituscordis est homo, in incorruptibilitate mitis et quieti spiritus, qui est inconspectu Dei locuples. | 4 כִּי אִם־הָאָדָם הַצָּפוּן פְּנִימָה בְּרוּחַ עֲנָוָה וְהַשְׁקֵט אֲשֶׁר לֹא יִכְלֶה וְיָקָר הוּא בְּעֵינֵי אֱלֹהִים |
5 Sic enim aliquando et sanctae mulieres sperantes inDeo ornabant se subiectae propriis viris, | 5 כִּי כֵן הִתְקַשְּׁטוּ לְפָנִים גַּם־הַנָּשִׁים הַקְּדשׁוֹת הַמְיַחֲלוֹת לֵאלֹהִים בְּהִכָּנְעָן לִפְנֵי בַעֲלֵיהֶן |
6 sicut Sara oboediebat Abrahaedominum eum vocans: cuius estis filiae benefacientes et non timentes ullamperturbationem. | 6 כְּשָׂרָה אֲשֶׁר שָׁמְעָה בְּקוֹל אַבְרָהָם וַתִּקְרָא־לוֹ אָדוֹן אֲשֶׁר אַתֶּן הֱיִיתֶן לָהּ לְבָנוֹת בַּעֲשׂוֹתְכֶן הַטּוֹב וְלֹא תִירֶאנָה מִפָּחַד |
7 Viri similiter cohabitantes secundum scientiam quasi infirmiori vaso muliebriimpertientes honorem, tamquam et coheredibus gratiae vitae, uti ne impedianturorationes vestrae. | 7 וְכֵן אַתֶּם הָאֲנָשִׁים שְׁבוּ עִמָּהֶן בִּתְבוּנָה כִּי־כְלִי רָפֶה הָאִשָּׁה וּתְנוּ־לָהּ כָּבוֹד כִּי גַם־לָהֶן יֶשׁ־חֵלֶק בְּנַחֲלַת מַתְּנַת הַחַיִּים פֶּן־תִּכָּלְאוּ מִתְּפִלּוֹתֵיכֶם |
8 In fine autem omnes unanimes, compatientes, fraternitatisamatores, misericordes, humiles, | 8 וְסוֹף דָּבָר הֱיוּ כֻלְּכֶם לֵב אֶחָד בַּעֲלֵי חֶמְלָה אֹהֲבֵי הָאַחִים רַחֲמָנִים וּמִתְקַבְּלִים עַל־הַבְּרִיּוֹת וְשִׁפְלֵי רוּחַ |
9 non reddentes malum pro malo vel maledictumpro maledicto, sed e contrario benedicentes, quia in hoc vocati estis, utbenedictionem hereditate accipiatis. | 9 אַל־תְּשַׁלְּמוּ רָעָה תַּחַת רָעָה אוֹ חֶרְפָּה תַּחַת חֶרְפָּה כִּי אִם־תְּבָרֵכוּ מִדַּעְתְּכֶם כִּי־לָזֹאת נִקְרֵאתֶם לְמַעַן תִּירְשׁוּ אֶת־הַבְּרָכָה |
10 “ Qui enim vult vitam diligere et videre dies bonos, coerceat linguam suam a malo, | 10 כִּי הָאִישׁ הֶחָפֵץ חַיִּים אֹהֵב יָמִים לִרְאוֹת טוֹב יִצֹּר לְשׁוֹנוֹ מֵרָע וּשְׂפָתָיו מִדַּבֵּר מִרְמָה יָסוּר מֵרָע וְיַעֲשֶׂה־טּוֹב יְבַקֵּשׁ שָׁלוֹם וְיִרְדְּפֵהוּ |
11 et labia eius ne loquantur dolum; declinet autem a malo et faciat bonum, inquirat pacem et persequatur eam. | 11 כִּי־עֵינֵי יְהוָֹה אֶל־צַדִּיקִים וְאָזְנָיו אֶל־שַׁוְעָתָם |
12 Quia oculi Domini super iustos, et aures eius in preces eorum; vultus autem Domini super facientes mala ”. | 12 וּפְנֵי יְהוָֹה בְּעֹשֵׂי רָע |
13 Et quis est qui vobis noceat, si boni aemulatores fueritis? | 13 וּמִי יָרֵעַ לָכֶם אִם־תְּקַנְאוּ לַעֲשׂוֹת הַטּוֹב |
14 Sed et sipatimini propter iustitiam, beati! Timorem autem eorum ne timueritis et nonconturbemini, | 14 אֲבָל אַשְׁרֵיכֶם גַּם אִם־תְּעֻנּוּ לְמַעַן הַצְּדָקָה אַךְ־מוֹרָאָם לֹא־תִירְאוּ וְלֹא תַעֲרִיצוּ |
15 Dominum autem Christum sanctificate in cordibus vestris, paratisemper ad defensionem omni poscenti vos rationem de ea, quae in vobis est spe; | 15 אֶת־יְהוָֹה אֱלֹהִים אֹתוֹ תַקְדִּישׁוּ בִּלְבַבְכֶם וִהְיוּ נְכֹנִים תָּמִיד לְהָשִׁיב דָּבָר בַּעֲנָוָה וּבְיִרְאָה לְכָל־שֹׁאֵל אֶתְכֶם חֶשְׁבּוֹן הַתּוֹחֶלֶת אֲשֶׁר בְּקִרְבְּכֶם |
16 sed cum mansuetudine et timore, conscientiam habentes bonam, ut in quo devobis detrectatur, confundantur, qui calumniantur vestram bonam in Christoconversationem. | 16 רוּחַ שְׁלֵמָה תְּהִי לָכֶם לְמַעַן יֵבשׁוּ הַמְנַאֲצִים דַּרְכְּכֶם הַטּוֹבָה בַמָּשִׁיחַ בְּהַלְשִׁינָם אֶתְכֶם כְּפֹעֲלֵי אָוֶן |
17 Melius est enim benefacientes, si velit voluntas Dei, patiquam malefacientes. | 17 כִּי טוֹב לָכֶם אִם־חֵפֶץ אֱלֹהִים הוּא אֲשֶׁר תְּעֻנּוּ בַּעֲשׂוֹתְכֶם הַטּוֹב מִשֶּׁתְּעֻנּוּ בַּעֲשׂוֹתְכֶם רָע |
18 Quia et Christus semel pro peccatis passus est, iustuspro iniustis, ut vos adduceret ad Deum, mortificatus quidem carne, vivificatusautem Spiritu: | 18 כִּי גַם־הַמָּשִׁיחַ עֻנָּה וָמֵת פַּעַם אַחַת עַל חַטֹּאתֵינוּ הַצַּדִּיק בְּעַד הָרְשָׁעִים לְקָרֵב אֹתָנוּ אֶל־הָאֱלֹהִים הוּמַת לְפִי הַבָּשָׂר וַיְחִי בָרוּחַ |
19 in quo et his, qui in carcere erant, spiritibus advenienspraedicavit, | 19 אֲשֶׁר בּוֹ הָלַךְ וַיִּקְרָא גַּם־לָרוּחוֹת אֲשֶׁר בַּמִּשְׁמָר |
20 qui increduli fuerant aliquando, quando exspectabat Deipatientia in diebus Noe, cum fabricaretur arca, in qua pauci, id est octoanimae, salvae factae sunt per aquam. | 20 אֲשֶׁר לְפָנִים לֹא הֶאֱמִינוּ כַּאֲשֶׁר חִכָּה אֱלֹהִים בְּאֹרֶךְ אַפּוֹ בִּימֵי נֹחַ בְּהֵעָשׂוֹת הַתֵּבָה אֲשֶׁר נִמְלְטוּ אֵלֶיהָ מְעַטִּים וְהֵם שְׁמֹנֶה נְפָשׁוֹת בַּמָּיִם |
21 Cuius antitypum, baptisma, et vos nuncsalvos facit, non carnis depositio sordium sed conscientiae bonae rogatio inDeum, per resurrectionem Iesu Christi, | 21 וְזֶה הוּא אוֹת הַטְּבִילָה אֲשֶׁר כָּעֵת תּוֹשִׁיעַ גַּם־אֹתָנוּ לֹא בְהָסִיר טִנּוּף הַבָּשָׂר כִּי אִם־בִּשְׁאָל־לָנוּ מֵאֵת אֱלֹהִים רוּחַ שְׁלֵמָה עַל־יְדֵי הֲקָמַת יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ |
22 qui est in dextera Dei, profectus incaelum, subiectis sibi angelis et potestatibus et virtutibus. | 22 אֲשֶׁר הוּא לִימִין אֱלֹהִים אַחֲרֵי אֲשֶׁר עָבַר הַשָּׁמָיְמָה וַיִּכָּנְעוּ לְפָנָיו הַמַּלְאָכִים וְהָרָשֻׁיּוֹת וְהַגְּבוּרוֹת |