1 Propter quod non sustinentes amplius, placuit nobis, ut relin queremurAthenis soli, | 1 Perciò, non potendo più resistere, abbiamo preferito rimanere in Atene soli |
2 et misimus Timotheum, fratrem nostrum et cooperatorem Dei inevangelio Christi, ad confirmandos vos et exhortandos pro fide vestra, | 2 e inviare Timoteo, fratello nostro e collaboratore di Dio nel vangelo di Cristo, per confermarvi ed esortarvi nella vostra fede, |
3 ut nemoturbetur in tribulationibus istis. Ipsi enim scitis quod in hoc positi sumus; | 3 affinché nessuno sia sconvolto in queste tribolazioni. Voi stessi ben sapete che a questo siamo destinati. |
4 nam et cum apud vos essemus, praedicebamus vobis passuros nos tribulationes,sicut et factum est et scitis. | 4 Quando, infatti, eravamo fra voi, vi predicevamo che avremmo dovuto subire tribolazioni, come è accaduto e voi sapete. |
5 Propterea et ego amplius non sustinens, misi adcognoscendam fidem vestram, ne forte tentaverit vos is qui tentat, et inanisfiat labor noster.
| 5 Perciò, non potendo più resistere, mandai a prendere notizie della vostra fede, nel dubbio che il seduttore vi avesse tentato e che vana fosse stata la nostra fatica. |
6 Nunc autem, veniente Timotheo ad nos a vobis et annuntiante nobis fidem etcaritatem vestram, et quia memoriam nostri habetis bonam semper, desiderantesnos videre, sicut nos quoque vos; | 6 Proprio ora Timoteo da voi è tornato a noi e ci ha portato buone notizie sulla vostra fede, sulla vostra carità, sul buon ricordo che sempre conservate di noi, desiderando ardentemente di rivederci, come noi desideriamo rivedere voi. |
7 ideo consolati sumus, fratres, propter vosin omni necessitate et tribulatione nostra per vestram fidem; | 7 Così, fratelli, abbiamo trovato in voi conforto in ogni avversità e tribolazione, a motivo della vostra fede. |
8 quoniam nuncvivimus, si vos statis in Domino. | 8 Ora sì che noi viviamo, poiché voi state saldi nel Signore. |
9 Quam enim gratiarum actionem possumus Deoretribuere pro vobis in omni gaudio, quo gaudemus propter vos ante Deum nostrum, | 9 Quale azione di grazie, dunque, possiamo rendere a Dio per voi, a motivo di tutta la gioia che godiamo a causa vostra innanzi al nostro Dio? |
10 nocte et die abundantius orantes, ut videamus faciem vestram et compleamusea, quae desunt fidei vestrae?
| 10 Notte e giorno insistentemente preghiamo di rivedere la vostra faccia e colmare ciò che manca alla vostra fede. |
11 Ipse autem Deus et Pater noster et Dominus noster Iesus dirigat viam nostramad vos; | 11 Che lo stesso Dio e Padre nostro, e il Signore nostro Gesù, ci spianino la via verso di voi. |
12 vos autem Dominus abundare et superabundare faciat caritate ininvicem et in omnes, quemadmodum et nos in vos; | 12 Il Signore poi vi faccia crescere e sovrabbondare nell'amore scambievole e verso tutti, come anche noi sentiamo verso voi, |
13 ad confirmanda corda vestrasine querela in sanctitate ante Deum et Patrem nostrum, in adventu Domini nostriIesu cum omnibus sanctis eius. Amen.
| 13 affinché confermi i vostri cuori irreprensibili nella santità davanti a Dio nostro Padre, nella venuta del Signore nostro Gesù con tutti i suoi santi. |