Prima lettera ai Tessalonicesi 3

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Propter quod non sustinentes amplius, placuit nobis, ut relin queremurAthenis soli,	1 Δια τουτο μη υποφεροντες πλεον, εκριναμεν ευλογον να απομεινωμεν μονοι εν Αθηναις,
2 et misimus Timotheum, fratrem nostrum et cooperatorem Dei inevangelio Christi, ad confirmandos vos et exhortandos pro fide vestra,	2 και επεμψαμεν Τιμοθεον, τον αδελφον ημων και διακονον του Θεου και συνεργον ημων εις το ευαγγελιον του Χριστου, δια να σας στηριξη και να σας παρηγορηση περι της πιστεως σας,
3 ut nemoturbetur in tribulationibus istis. Ipsi enim scitis quod in hoc positi sumus;	3 δια να μη κλονιζηται μηδεις εν ταις θλιψεσι ταυταις. Διοτι σεις εξευρετε οτι εις τουτο ειμεθα τεταγμενοι?
4 nam et cum apud vos essemus, praedicebamus vobis passuros nos tribulationes,sicut et factum est et scitis.	4 διοτι οτε ημεθα παρ' υμιν, προελεγομεν προς εσας οτι μελλομεν να υποφερωμεν θλιψεις, καθως και εγεινε και εξευρετε.
5 Propterea et ego amplius non sustinens, misi adcognoscendam fidem vestram, ne forte tentaverit vos is qui tentat, et inanisfiat labor noster.	5 Δια τουτο και εγω μη υποφερων πλεον επεμψα δια να μαθω την πιστιν σας, μηπως σας επειρασεν ο πειραζων και αποβη εις ματην ο κοπος ημων.
6 Nunc autem, veniente Timotheo ad nos a vobis et annuntiante nobis fidem etcaritatem vestram, et quia memoriam nostri habetis bonam semper, desiderantesnos videre, sicut nos quoque vos;	6 Ηδη δε οτε ηλθεν ο Τιμοθεος απο σας προς ημας και εφερε προς ημας καλας αγγελιας περι της πιστεως και της αγαπης σας, και οτι εχετε παντοτε αγαθην ενθυμησιν ημων, επιποθουντες να ιδητε ημας καθως και ημεις εσας,
7 ideo consolati sumus, fratres, propter vosin omni necessitate et tribulatione nostra per vestram fidem;	7 δια τουτο παρηγορηθημεν, αδελφοι, δια σας εν ολη τη θλιψει και στενοχωρια ημων δια της πιστεως σας?
8 quoniam nuncvivimus, si vos statis in Domino.	8 διοτι τωρα ζωμεν, εαν σεις μενητε σταθεροι εις τον Κυριον.
9 Quam enim gratiarum actionem possumus Deoretribuere pro vobis in omni gaudio, quo gaudemus propter vos ante Deum nostrum,	9 Επειδη τινα ευχαριστιαν δυναμεθα να ανταποδωσωμεν εις τον Θεον δια σας δι' ολην την χαραν, την οποιαν χαιρομεν δια σας εμπροσθεν του Θεου ημων,
10 nocte et die abundantius orantes, ut videamus faciem vestram et compleamusea, quae desunt fidei vestrae?	10 νυκτα και ημεραν δεομενοι καθ' υπερβολην να ιδωμεν το προσωπον σας και να αναπληρωσωμεν τας ελλειψεις της πιστεως σας;
11 Ipse autem Deus et Pater noster et Dominus noster Iesus dirigat viam nostramad vos;	11 Αυτος δε ο Θεος και Πατηρ ημων και ο Κυριος ημων Ιησους Χριστος ειθε να κατευθυνη την οδον ημων προς εσας?
12 vos autem Dominus abundare et superabundare faciat caritate ininvicem et in omnes, quemadmodum et nos in vos;	12 εσας δε ο Κυριος να αυξηση και να περισσευση εις την αγαπην προς αλληλους και προς παντας, καθως και ημεις περισσευομεν προς εσας,
13 ad confirmanda corda vestrasine querela in sanctitate ante Deum et Patrem nostrum, in adventu Domini nostriIesu cum omnibus sanctis eius. Amen.	13 δια να στηριξη τας καρδιας σας αμεμπτους εις την αγιωσυνην εμπροσθεν του Θεου και Πατρος ημων εν τη παρουσια του Κυριου ημων Ιησου Χριστου μετα παντων των αγιων αυτου.