1 Et factum est in anno quarto Darii regis, factum est verbum Domini adZachariam in quarta mensis noni, qui est Casleu. | 1 Nel quarto anno del re Dario, nel quarto giorno del nono mese, che è Casleu, la parola del Signore fu indirizzata a Zaccaria. |
2 Et Bethel miserat Sarasar etRegemmelech et viros, qui erant cum eo, ad deprecandam faciem Domini, | 2 Allora avevan mandato alla casa di Dio Sarasar, Rogomelec e gli uomini che eran con lui, per pregare dinanzi al Signore, |
3 utdicerent sacerdotibus domus Domini exercituum et prophetis loquentes: “Numquid flendum est mihi in quinto mense vel ieiunandum, sicut iam feci multisannis? ”.
| 3 e per interrogare i sacerdoti della casa del Signore degli eserciti e i profeti, con queste parole: « Devo piangere il quinto mese, o devo purificarmi, come ho già fatto per molti anni? » |
4 Et factum est verbum Domini exercituum ad me dicens: | 4 La parola del Signore degli eserciti mi fu rivolta in questi termini: |
5 “ Loquere ad omnempopulum terrae et ad sacerdotes dicens: Cum ieiunaretis et plangeretis in quintoet septimo mense per hos septuaginta annos, numquid revera ieiunastis mihi? | 5 « Parla a tutto il popolo del paese, e ai sacerdoti, e di' loro: — Quando voi digiunaste e piangeste il quinto e il settimo mese in questi settanta anni, faceste forse per me il vostro digiuno? |
6 Etcum comedistis et bibistis, numquid non vobis comedistis et vobismetipsisbibistis? | 6 E quando avete mangiato e bevuto, non avete forse mangiato e bevuto, per conto vostro? |
7 Numquid non sunt verba, quae locutus est Dominus in manu prophetarumpriorum, cum adhuc Ierusalem habitaretur et esset opulenta, ipsa et urbes incircuitu eius, et Nageb habitaretur simul cum Sephela? ”.
| 7 Non son forse queste le parole dette dal Signore per mezzo degli antichi profeti, quando Gerusalemme era piena di popolo e di ricchezze, essa e le città circonvicine, quando erano abitate le parti del mezzogiorno e le pianure? » |
8 Et factum est verbum Domini ad Zachariam dicens: | 8 E la parola del Signore fu indirizzata a Zaccaria in questi termini: |
9 “ Haec ait Dominusexercituum dicens: Iudicium verum iudicate et misericordiam et miserationesfacite unusquisque cum fratre suo; | 9 « Così parla il Signore degli eserciti, dicendo: Giudicate secondo la verità, usate misericordia e compassione, ciascuno verso il suo fratello, |
10 et viduam et pupillum et advenam etpauperem nolite calumniari, et malum unusquisque contra fratrem suum nolitecogitare in corde vestro. | 10 e guardatevi dall'opprimer la vedova e l'orfano, il forestiero e il povero, e nessuno pensi nel suo cuore a far del male al fratello ». |
11 Et noluerunt attendere; et opposuerunt dorsumrebelle et aures suas aggravaverunt, ne audirent. | 11 Ma essi non vollero dar retta, voltarono lo ribelli spalle, e ingrossarono l'udito per non intendere. |
12 Et cor suum posueruntadamantem, ne audirent legem et verba, quae misit Dominus exercituum in spiritusuo per manum prophetarum priorum, et facta est indignatio magna a Dominoexercituum. | 12 E resero il loro cuore come il diamante, per non ascoltare la legge e lo parole che il Signore degli eserciti, per mezzo del suo spirito, aveva messe in bocca agli antichi profeti; e ne venne la grande ira del Signore degli eserciti. |
13 Et factum est, sicut cum clamaret, et ipsi non audierunt, sicclamabunt, et non exaudiam, dicit Dominus exercituum. | 13 E avvenne: « Siccome alle parole non han dato ascolto, essi grideranno, ed io non li esaudirò, — dice il Signore degli eserciti, — ne li ho dispersi per tutti i regni, loro ignoti, e, senza di essi, la terra è stata desolata, non essendoci chi andasse e venisse ». Così una terra di delizie l'han ridotta a un deserto. |
14 Et disperdam eos peromnes gentes, quas nesciunt; et terra desolata est post eos, ita ut non essettransiens et revertens. Et posuerunt terram desiderabilem in desertum ”.
| |