Osea 9

NOVA VULGATA	LXX
1 Noli laetari, Israel; noli exsultare sicut populi, quia fornicatus es a Deo tuo, dilexisti mercedem super omnes areas tritici.	1 μη χαιρε ισραηλ μηδε ευφραινου καθως οι λαοι διοτι επορνευσας απο του θεου σου ηγαπησας δοματα επι παντα αλωνα σιτου
2 Area et torcular non pascet eos, et vinum mentietur eis.	2 αλων και ληνος ουκ εγνω αυτους και ο οινος εψευσατο αυτους
3 Non manebunt in terra Domini: revertetur Ephraim in Aegyptum, et in Assyria pollutum comedent.	3 ου κατωκησαν εν τη γη του κυριου κατωκησεν εφραιμ εις αιγυπτον και εν ασσυριοις ακαθαρτα φαγονται
4 Non libabunt Domino vinum, et non placebunt ei sacrificia eorum; quasi panis lugentium erunt eis: omnes, qui comedent eum, contaminabuntur, quia panis eorum erit tantummodo pro vita ipsorum; non intrabit in domum Domini.	4 ουκ εσπεισαν τω κυριω οινον και ουχ ηδυναν αυτω αι θυσιαι αυτων ως αρτος πενθους αυτοις παντες οι εσθοντες αυτα μιανθησονται διοτι οι αρτοι αυτων ταις ψυχαις αυτων ουκ εισελευσονται εις τον οικον κυριου
5 Quid facietis in die sollemni, in die festivitatis Domini?	5 τι ποιησετε εν ημερα πανηγυρεως και εν ημερα εορτης του κυριου
6 Ecce enim profecti sunt a vastitate; Aegyptus congregabit eos, Memphis sepeliet eos: desiderabile argentum eorum urtica hereditabit, spina in tabernaculis eorum.	6 δια τουτο ιδου πορευσονται εκ ταλαιπωριας αιγυπτου και εκδεξεται αυτους μεμφις και θαψει αυτους μαχμας το αργυριον αυτων ολεθρος κληρονομησει ακανθαι εν τοις σκηνωμασιν αυτων
7 Venerunt dies visitationis, venerunt dies retributionis: sciat Israel! “Stultus — clamet — est propheta; insanus vir spiritalis”. Secundum multitudinem iniquitatis tuae multae sunt inimicitiae tuae.	7 ηκασιν αι ημεραι της εκδικησεως ηκασιν αι ημεραι της ανταποδοσεως σου και κακωθησεται ισραηλ ωσπερ ο προφητης ο παρεξεστηκως ανθρωπος ο πνευματοφορος υπο του πληθους των αδικιων σου επληθυνθη μανια σου
8 Speculatur Ephraim, populus Dei mei, prophetam; laqueus aucupis super omnes vias eius, inimicitiae in ipsa domo Dei eius.	8 σκοπος εφραιμ μετα θεου προφητης παγις σκολια επι πασας τας οδους αυτου μανιαν εν οικω κυριου κατεπηξαν
9 Profunde peccaverunt sicut in diebus Gabaa; recordabitur iniquitatis eorum et visitabit peccata eorum.	9 εφθαρησαν κατα τας ημερας του βουνου μνησθησεται αδικιας αυτου εκδικησει αμαρτιας αυτου
10 Quasi uvas in deserto inveni Israel, quasi prima poma ficulneae in initio eius vidi patres vestros; ipsi autem intraverunt ad Baalphegor et se consecraverunt Confusioni et facti sunt abominabiles sicut id, quod dilexerunt.	10 ως σταφυλην εν ερημω ευρον τον ισραηλ και ως σκοπον εν συκη προιμον ειδον πατερας αυτων αυτοι εισηλθον προς τον βεελφεγωρ και απηλλοτριωθησαν εις αισχυνην και εγενοντο οι ηγαπημενοι ως οι εβδελυγμενοι
11 Ephraim quasi avis avolabit gloria eorum, a partu et ab utero et a conceptu.	11 εφραιμ ως ορνεον εξεπετασθη αι δοξαι αυτων εκ τοκων και ωδινων και συλλημψεων
12 Quod si et enutrierint filios suos, absque liberis eos faciam, absque hominibus; sed et vae eis, cum recessero ab eis!	12 διοτι και εαν εκθρεψωσιν τα τεκνα αυτων ατεκνωθησονται εξ ανθρωπων διοτι και ουαι αυτοις εστιν σαρξ μου εξ αυτων
13 Ephraim, ut vidi, in venationem posuit sibi filios suos, et Ephraim educit ad interfectorem filios suos.	13 εφραιμ ον τροπον ειδον εις θηραν παρεστησαν τα τεκνα αυτων και εφραιμ του εξαγαγειν εις αποκεντησιν τα τεκνα αυτου
14 “Da eis, Domine! Quid dabis eis? Da eis vulvam sine liberis et ubera arentia!”.	14 δος αυτοις κυριε τι δωσεις αυτοις δος αυτοις μητραν ατεκνουσαν και μαστους ξηρους
15 Omnes nequitiae eorum in Galgala, profecto ibi exosos habui eos. Propter malitiam operum eorum de domo mea eiciam eos. Non addam ut diligam eos; omnes principes eorum rebelles.	15 πασαι αι κακιαι αυτων εις γαλγαλ οτι εκει αυτους εμισησα δια τας κακιας των επιτηδευματων αυτων εκ του οικου μου εκβαλω αυτους ου μη προσθησω του αγαπησαι αυτους παντες οι αρχοντες αυτων απειθουντες
16 Percussus est Ephraim, radix eorum exsiccata est, fructum nequaquam facient; quod si et genuerint, interficiam amantissima uteri eorum ”.	16 επονεσεν εφραιμ τας ριζας αυτου εξηρανθη καρπον ουκετι μη ενεγκη διοτι και εαν γεννησωσιν αποκτενω τα επιθυμηματα κοιλιας αυτων
17 Abiciet eos Deus meus, quia non audierunt eum; et erunt vagi in nationibus.	17 απωσεται αυτους ο θεος οτι ουκ εισηκουσαν αυτου και εσονται πλανηται εν τοις εθνεσιν