Osea 8

¹ In gutture tuo sit tuba!
Quasi aquila super domum Do mini
pro eo quod transgressi sunt foedus meum
et legem meam praevaricati sunt.

² Me invocant: “Deus meus”;
cognovimus te, Israel.

³ Proiecit Israel bonum;
inimicus persequetur eum.

⁴ Ipsi constituerunt reges, et non ex me;
principes constituerunt, et non cognovi:
argentum suum et aurum suum
fecerunt sibi idola,
ut interirent.

⁵ Proiectus est vitulus tuus, Samaria;
iratus est furor meus in eos.
Usquequo non poterunt emundari?

⁶ Quia ex Israel et ipse est:
artifex fecit illum,
et non est Deus;
quoniam in scintillas erit
vitulus Samariae.

⁷ Quia ventum seminabunt
et turbinem metent;
cum culmus non sit in eo,
germen non faciet farinam:
quod et si fecerit,
alieni comedent eam.

⁸ Devoratus est Israel,
nunc factus est in nationibus
quasi vas immundum.

⁹ Quia ipsi ascenderunt ad Assyriam, onager est solitarius sibi;
Ephraim autem munera dederunt amatoribus.

¹⁰ Sed et cum mercede conduxerint nationes,
nunc compellam eos,
et trement paulisper sub onere regis principum.

¹¹ Cum multiplicaret Ephraim altaria pro peccato,
factae sunt ei arae in peccatum.

¹² Scribebam ei multiplices leges meas;
velut alienae computatae sunt.

¹³ Hostias amant,
immolant carnes et comedunt;
sed Dominus non suscipiet eas.
Nunc recordabitur iniquitatis eorum
et visitabit peccata eorum:
ipsi in Aegyptum convertentur.

¹⁴ Et oblitus est Israel factoris sui
et aedificavit delubra;
et Iudas multiplicavit urbes munitas.
Et mittam ignem in civitates eius,
et devorabit aedes illius.