Osea 13

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Loquente Ephraim, horror factus est; dux erat in Israel. Et deliquit in Baal et mortuus est.	1 Οτε ο Εφραιμ ελαλει εν τρομω, αυτος υψωθη εν τω Ισραηλ? οτε δε ημαρτησε περι του Βααλ, τοτε ετελευτησε.
2 Et nunc addunt ad peccandum faciuntque sibi conflatile de argento suo, secundum intellegentiam suam simulacra; factura artificum totum est. “ His — ipsi dicunt — immolate! ”. Homines vitulos osculantur.	2 Και τωρα αμαρτανουσιν επι μαλλον και μαλλον και εκαμον εις εαυτους χωνευτα εκ του αργυριου αυτων, ειδωλα κατα την φαντασιαν αυτων, παντα ταυτα εργον τεχνιτων? αυτοι λεγουσι περι αυτων, οι ανθρωποι οι θυσιαζοντες ας φιλησωσι τους μοσχους.
3 Idcirco erunt quasi nubes matutina et sicut ros matutinus praeteriens, sicut palea turbine rapta ex area et sicut fumus de fumario.	3 Δια τουτο θελουσιν εισθαι ως νεφελη πρωινη και ως δροσος εωθινη διαβαινουσα, ως λεπτον αχυρον εκφυσωμενον εκ του αλωνιου και ως καπνος εκ της καπνοδοχου.
4 “ Ego autem Dominus, Deus tuus ex terra Aegypti; et Deum absque me nescies, et salvator non est praeter me.	4 Αλλ' εγω ειμαι Κυριος ο Θεος σου εκ γης Αιγυπτου? και αλλον θεον πλην εμου δεν θελεις γνωρισει? διοτι δεν υπαρχει αλλος σωτηρ εκτος εμου.
5 Ego pavi te in deserto, in terra ardenti solitudinis.	5 Εγω σε εγνωρισα εν τη ερημω, εν γη ανυδρω.
6 Iuxta pascua sua saturati sunt et saturati elevaverunt cor suum, propterea obliti sunt mei.	6 Κατα τας βοσκας αυτων, ουτως εχορτασθησαν? εχορτασθησαν, και υψωθη η καρδια αυτων? δια τουτο με ελησμονησαν.
7 Et ego ero eis quasi leaena, sicut pardus iuxta viam insidiabor.	7 Οθεν θελω εισθαι εις αυτους ως λεων? ως παρδαλις εν οδω θελω παραμονευει αυτους.
8 Occurram eis quasi ursa, raptis catulis, et dirumpam claustrum cordis eorum: et consumam eos ibi quasi leo; bestia agri scindet eos.	8 Θελω απαντησει αυτους ως αρκτος στερηθεισα των τεκνων αυτης, και θελω διασπαραξει το περιφραγμα της καρδιας αυτων και καταφαγει αυτους εκει ως λεων? θηριον αγριον θελει διασπαραξει αυτους.
9 Perdo te, Israel; quis est auxiliator tuus?	9 Απωλεσθης, Ισραηλ? πλην εν εμοι ειναι η βοηθεια σου.
10 Ubinam est rex tuus, ut salvet te in omnibus urbibus tuis, et iudices tui, de quibus dixisti: “Da mihi regem et principes”?	10 Που ειναι ο βασιλευς σου; που; ας σε σωση τωρα εν πασαις σου ταις πολεσι? και που οι κριται σου, περι των οποιων ειπας, Δος μοι βασιλεα και αρχοντας;
11 Do tibi regem in furore meo et aufero in indignatione mea.	11 Σοι εδωκα βασιλεα εν τω θυμω μου και αφηρεσα αυτον εν τη οργη μου.
12 Colligata est iniquitas Ephraim, absconditum peccatum eius.	12 Η ανομια του Εφραιμ ειναι περιδεδεμενη? η αμαρτια αυτου αποτεταμιευμενη.
13 Dolores parturientis venient ei; erit filius non sapiens: suo enim tempore non stabit in ore vulvae.	13 Πονοι τικτουσης θελουσιν ελθει επ' αυτον? ειναι υιος ασυνετος? διοτι δεν ειναι καιρος να στεκηται εν τω ανοιγματι της μητρας.
14 De manu inferni liberabo eos, de morte redimam eos? Ubi pestilentiae tuae, o mors? Ubi pestis tua, inferne? Consolatio abscondita est ab oculis meis ”.	14 Εκ χειρος αδου θελω ελευθερωσει αυτους, εκ θανατου θελω σωσει αυτους. Που ειναι, θανατε, ο ολεθρος σου; που, αδη, η φθορα σου; η μεταμελεια θελει κρυπτεσθαι απο των οφθαλμων μου.
15 Dum ipse inter fratres fructificat, veniet ventus urens, ventus Domini de deserto ascendens, et siccabit venas eius et desolabit fontem eius. Ipse diripiet thesaurum, omne vas desiderabile.	15 Αν και ουτος εσταθη καρποφορος μεταξυ των αδελφων αυτου, ανατολικος ανεμος ομως θελει ελθει, ο ανεμος του Κυριου θελει αναβη απο της ερημου, και αι βρυσεις αυτου θελουσιν εκλειψει και θελει καταξηρανθη η πηγη αυτου? ουτος θελει αφαρπασει τον θησαυρον παντων των επιθυμητων αυτου σκευων.
	16 Η Σαμαρεια θελει αφανισθη, διοτι απεστατησε κατα του Θεου αυτης? θελουσι πεσει εν ρομφαια? τα θηλαζοντα νηπια αυτων θελουσι συντριφθη, και αι εγκυμονουσαι αυτων θελουσι διασχισθη.