1 Haec quoque est lex sacrificii pro delicto: sanctum sanctorum est, | 1 וזאת תורת האשם קדש קדשים הוא |
2 idcirco, ubi immolatur holocaustum, mactabitur et victima pro delicto; sanguis eius per gyrum fundetur altaris. | 2 במקום אשר ישחטו את העלה ישחטו את האשם ואת דמו יזרק על המזבח סביב |
3 Omnemque adipem offeret ex ea, caudam scilicet et adipem, qui operit vitalia, | 3 ואת כל חלבו יקריב ממנו את האליה ואת החלב המכסה את הקרב |
4 duos renunculos et pinguedinem, quae super eos iuxta ilia est, reticulumque iecoris, quem iuxta renunculos, auferet; | 4 ואת שתי הכלית ואת החלב אשר עליהן אשר על הכסלים ואת היתרת על הכבד על הכלית יסירנה |
5 et adolebit ea sacerdos super altare ut incensum Domino: sacrificium pro delicto est. | 5 והקטיר אתם הכהן המזבחה אשה ליהוה אשם הוא |
6 Omnis masculus de sacerdotali genere in loco sancto vescetur his carnibus, quia sanctum sanctorum est. | 6 כל זכר בכהנים יאכלנו במקום קדוש יאכל קדש קדשים הוא |
7 Sicut sacrificium pro peccato, ita et sacrificium pro delicto, utriusque hostiae lex una est; ad sacerdotem, qui eam obtulerit, pertinebit.
| 7 כחטאת כאשם תורה אחת להם הכהן אשר יכפר בו לו יהיה |
8 Sacerdos, qui offert holocaustum cuiusdam viri, habebit pellem victimae, | 8 והכהן המקריב את עלת איש עור העלה אשר הקריב לכהן לו יהיה |
9 et omne sacrificium similae, quod coquitur in clibano, et, quidquid in frixorio vel in sartagine praeparatur, eius erit sacerdotis, a quo offertur; | 9 וכל מנחה אשר תאפה בתנור וכל נעשה במרחשת ועל מחבת לכהן המקריב אתה לו תהיה |
10 et omne sacrificium similae sive oleo conspersum sive aridum fuerit, cunctis filiis Aaron aequa mensura per singulos dividetur.
| 10 וכל מנחה בלולה בשמן וחרבה לכל בני אהרן תהיה איש כאחיו |
11 Haec est lex hostiae pacificorum quae offertur Domino; | 11 וזאת תורת זבח השלמים אשר יקריב ליהוה |
12 si pro gratiarum actione fuerit oblatio, offerent panes absque fermento conspersos oleo et lagana azyma uncta oleo coctamque similam ut collyridas olei admixtione conspersas, | 12 אם על תודה יקריבנו והקריב על זבח התודה חלות מצות בלולת בשמן ורקיקי מצות משחים בשמן וסלת מרבכת חלת בלולת בשמן |
13 panes quoque fermentatos cum hostia pacificorum pro gratiarum actione, | 13 על חלת לחם חמץ יקריב קרבנו על זבח תודת שלמיו |
14 ex quibus unus offeretur munus Domino et erit sacerdotis, qui fundet hostiae sanguinem. | 14 והקריב ממנו אחד מכל קרבן תרומה ליהוה לכהן הזרק את דם השלמים לו יהיה |
15 Cuius carnes eadem comedentur die, nec remanebit ex eis quidquam usque mane.
| 15 ובשר זבח תודת שלמיו ביום קרבנו יאכל לא יניח ממנו עד בקר |
16 Si voto vel sponte quisquam obtulerit hostiam, eadem similiter edetur die; sed et si quid in crastinum remanserit, vesci licitum est; | 16 ואם נדר או נדבה זבח קרבנו ביום הקריבו את זבחו יאכל וממחרת והנותר ממנו יאכל |
17 quidquid autem tertius invenerit dies, ignis absumet.
| 17 והנותר מבשר הזבח ביום השלישי באש ישרף |
18 Si quis de carnibus victimae pacificorum die tertio comederit, irrita fiet oblatio nec proderit offerenti; quin potius, quaecumque anima tali se edulio contaminarit, praevaricationis rea erit. | 18 ואם האכל יאכל מבשר זבח שלמיו ביום השלישי לא ירצה המקריב אתו לא יחשב לו פגול יהיה והנפש האכלת ממנו עונה תשא |
19 Caro, quae aliquid tetigerit immundum, non comedetur, sed comburetur igni; ceterum carne, qui fuerit mundus, vescetur. | 19 והבשר אשר יגע בכל טמא לא יאכל באש ישרף והבשר כל טהור יאכל בשר |
20 Anima polluta, quae ederit de carnibus hostiae pacificorum, quae oblata est Domino, peribit de populis suis; | 20 והנפש אשר תאכל בשר מזבח השלמים אשר ליהוה וטמאתו עליו ונכרתה הנפש ההוא מעמיה |
21 et, quae tetigerit immunditiam hominis vel iumenti, sive omnis rei abominabilis, quae polluere potest, et comederit de huiuscemodi carnibus, interibit de populis suis ”.
| 21 ונפש כי תגע בכל טמא בטמאת אדם או בבהמה טמאה או בכל שקץ טמא ואכל מבשר זבח השלמים אשר ליהוה ונכרתה הנפש ההוא מעמיה |
22 Locutusque est Dominus ad Moysen dicens: | 22 וידבר יהוה אל משה לאמר |
23 “ Loquere filiis Israel: Adipem bovis et ovis et caprae non comedetis. | 23 דבר אל בני ישראל לאמר כל חלב שור וכשב ועז לא תאכלו |
24 Adipem cadaveris morticini et eius animalis, quod a bestia laceratum est, habebitis in usus varios, sed non comedetis. | 24 וחלב נבלה וחלב טרפה יעשה לכל מלאכה ואכל לא תאכלהו |
25 Si quis adipem, qui offertur in incensum Domini, comederit, peribit de populo suo. | 25 כי כל אכל חלב מן הבהמה אשר יקריב ממנה אשה ליהוה ונכרתה הנפש האכלת מעמיה |
26 Sanguinem quoque omnis animalis non sumetis in cibo, tam de avibus quam de pecoribus; | 26 וכל דם לא תאכלו בכל מושבתיכם לעוף ולבהמה |
27 omnis anima, quae ederit sanguinem, peribit de populis suis ”.
| 27 כל נפש אשר תאכל כל דם ונכרתה הנפש ההוא מעמיה |
28 Locutus est Dominus ad Moysen dicens: | 28 וידבר יהוה אל משה לאמר |
29 “ Loquere filiis Israel: Qui offert victimam pacificorum Domino, afferat oblationem suam Domino de victima pacificorum. | 29 דבר אל בני ישראל לאמר המקריב את זבח שלמיו ליהוה יביא את קרבנו ליהוה מזבח שלמיו |
30 Tenebit manibus incensa Domini, adipem scilicet et pectusculum afferet; pectusculum, ut elevetur coram Domino. | 30 ידיו תביאינה את אשי יהוה את החלב על החזה יביאנו את החזה להניף אתו תנופה לפני יהוה |
31 Et sacerdos adolebit adipem super altare; pectusculum autem erit Aaron et filiorum eius. | 31 והקטיר הכהן את החלב המזבחה והיה החזה לאהרן ולבניו |
32 Armus quoque dexter de pacificorum hostiis cedet in munus sacerdotis. | 32 ואת שוק הימין תתנו תרומה לכהן מזבחי שלמיכם |
33 Qui de filiis Aaron obtulerit sanguinem et adipem victimae pacificorum, ipse habebit armum dextrum in portione sua; | 33 המקריב את דם השלמים ואת החלב מבני אהרן לו תהיה שוק הימין למנה |
34 pectusculum enim elationis et armum donationis tuli a filiis Israel de hostiis eorum pacificis et dedi Aaron sacerdoti ac filiis eius, lege perpetua, ab omni populo Israel ”.
| 34 כי את חזה התנופה ואת שוק התרומה לקחתי מאת בני ישראל מזבחי שלמיהם ואתן אתם לאהרן הכהן ולבניו לחק עולם מאת בני ישראל |
35 Haec est portio Aaron et filiorum eius de incensis Domini die, qua applicavit eos, ut sacerdotio fungerentur; | 35 זאת משחת אהרן ומשחת בניו מאשי יהוה ביום הקריב אתם לכהן ליהוה |
36 et quae praecepit dari eis Dominus a filiis Israel die, qua unxit eos, religione perpetua in generationibus eorum.
| 36 אשר צוה יהוה לתת להם ביום משחו אתם מאת בני ישראל חקת עולם לדרתם |
37 Ista est lex holocausti et oblationis similae et sacrificii pro peccato atque delicto et pro consecratione et pacificorum victimis, | 37 זאת התורה לעלה למנחה ולחטאת ולאשם ולמלואים ולזבח השלמים |
38 quam constituit Dominus Moysi in monte Sinai, quando mandavit filiis Israel, ut offerrent oblationes suas Domino in deserto Sinai.
| 38 אשר צוה יהוה את משה בהר סיני ביום צותו את בני ישראל להקריב את קרבניהם ליהוה במדבר סיני |