Livre des Lamentations 3

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Je suis l’homme qui a connu le malheur sous le bâton de sa colère.	1 εγω ανηρ ο βλεπων πτωχειαν εν ραβδω θυμου αυτου επ' εμε
2 Il a conduit ma marche vers les ténèbres et non vers la lumière.	2 παρελαβεν με και απηγαγεν εις σκοτος και ου φως
3 Il tourne et retourne sa main contre moi, tout au long du jour.	3 πλην εν εμοι επεστρεψεν χειρα αυτου ολην την ημεραν
4 Il a usé mes chairs et ma peau, il a brisé mes os.	4 επαλαιωσεν σαρκας μου και δερμα μου οστεα μου συνετριψεν
5 Il m’a assailli, assiégé, ce n’étaient qu’amertume et poisons.	5 ανωκοδομησεν κατ' εμου και εκυκλωσεν κεφαλην μου και εμοχθησεν
6 Il m’a fait demeurer dans les ténèbres, comme les morts pour qui le temps n’est plus.	6 εν σκοτεινοις εκαθισεν με ως νεκρους αιωνος
7 Il m’a emmuré et je ne peux sortir, il a fait pesantes mes chaînes.	7 ανωκοδομησεν κατ' εμου και ουκ εξελευσομαι εβαρυνεν χαλκον μου
8 J’ai beau crier, appeler, il ne laisse pas passer ma prière.	8 και γε κεκραξομαι και βοησω απεφραξεν προσευχην μου
9 Il a bloqué ma voie avec des pierres, il a barré tous mes sentiers.	9 ανωκοδομησεν οδους μου ενεφραξεν τριβους μου εταραξεν
10 Il est pour moi comme un ours à l’affût comme un lion qui attend sa proie;	10 αρκος ενεδρευουσα αυτος μοι λεων εν κρυφαιοις
11 il m’a écarté du chemin et m’a déchiré, il m’a laissé en pièces.	11 κατεδιωξεν αφεστηκοτα και κατεπαυσεν με εθετο με ηφανισμενην
12 Il a bandé son arc, faisant de moi la cible de ses flèches;	12 ενετεινεν τοξον αυτου και εστηλωσεν με ως σκοπον εις βελος
13 il m’a décoché dans les reins sa réserve de flèches.	13 εισηγαγεν τοις νεφροις μου ιους φαρετρας αυτου
14 Je suis devenu la risée du peuple, tout le jour ils me mettent en chanson.	14 εγενηθην γελως παντι λαω μου ψαλμος αυτων ολην την ημεραν
15 Il m’a rassasié d’amertume, il m’a enivré d’absinthe.	15 εχορτασεν με πικριας εμεθυσεν με χολης
16 Il m’a cassé les dents à coups de cailloux, il m’a enfoncé dans la cendre.	16 και εξεβαλεν ψηφω οδοντας μου εψωμισεν με σποδον
17 Mon âme n’a plus droit à la paix, je ne connais plus le bonheur.	17 και απωσατο εξ ειρηνης ψυχην μου επελαθομην αγαθα
18 J’ai dit: “Ma force s’est perdue avec mon espérance en Yahvé.”	18 και ειπα απωλετο νεικος μου και η ελπις μου απο κυριου
19 Pourquoi rappeler ma misère et mon angoisse? Ce n’est qu’absinthe et amertume.	19 εμνησθην απο πτωχειας μου και εκ διωγμου μου πικριας και χολης μου
20 Ces souvenirs m’obsèdent, et mon âme en moi se défait.	20 μνησθησεται και καταδολεσχησει επ' εμε η ψυχη μου
21 Mais je retrouve ces pensées en mon cœur, et c’est pourquoi j’espère:	21 ταυτην ταξω εις την καρδιαν μου δια τουτο υπομενω
22 “Les faveurs de Yahvé ne sont pas finies, ses miséricordes ne sont pas épuisées.	22 -
23 Chaque matin elles reprennent, car sa fidélité est grande.”	23 -
24 Mon âme a dit: “Yahvé est ma part, je veux espérer en lui.”	24 -
25 Yahvé est bon pour qui espère en lui, pour l’âme qui le recherche.	25 αγαθος κυριος τοις υπομενουσιν αυτον ψυχη η ζητησει αυτον αγαθον
26 Il est bon d’attendre en silence, le salut de Yahvé.	26 και υπομενει και ησυχασει εις το σωτηριον κυριου
27 Il est bon pour l’homme, de porter le joug dès sa jeunesse.	27 αγαθον ανδρι οταν αρη ζυγον εν νεοτητι αυτου
28 Si Dieu ainsi le lui impose, qu’il s’asseye à l’écart et se taise,	28 καθησεται κατα μονας και σιωπησεται οτι ηρεν εφ' εαυτω
29 qu’il mette sa bouche dans la poussière: peut-être reste-t-il un espoir.	29 -
30 Qu’il tende la joue à celui qui le frappe, qu’il se rassasie d’humiliations.	30 δωσει τω παιοντι αυτον σιαγονα χορτασθησεται ονειδισμων
31 Car le Seigneur ne rejette pas, indéfiniment, les pécheurs.	31 οτι ουκ εις τον αιωνα απωσεται κυριος
32 Il met à l’épreuve mais il a pitié, car sa miséricorde est grande.	32 οτι ο ταπεινωσας οικτιρησει κατα το πληθος του ελεους αυτου
33 Ce n’est pas par jeu qu’il humilie et qu’il afflige les humains.	33 οτι ουκ απεκριθη απο καρδιας αυτου και εταπεινωσεν υιους ανδρος
34 Quand on écrase et met sous ses pieds tous les prisonniers d’un pays,	34 του ταπεινωσαι υπο τους ποδας αυτου παντας δεσμιους γης
35 quand on tourne le droit d’un homme sous le regard du Très-Haut,	35 του εκκλιναι κρισιν ανδρος κατεναντι προσωπου υψιστου
36 quand on lui fausse son procès, Yahvé ne le voit-il pas?	36 καταδικασαι ανθρωπον εν τω κρινεσθαι αυτον κυριος ουκ ειπεν
37 Peut-on dire une chose, et qu’elle se fasse, sans que Yahvé l’ait ordonné?	37 τις ουτως ειπεν και εγενηθη κυριος ουκ ενετειλατο
38 N’est-ce pas de la bouche du Très-Haut que sortent malheur et bonheur?	38 εκ στοματος υψιστου ουκ εξελευσεται τα κακα και το αγαθον
39 Pourquoi l’homme se plaindrait-il? qu’il prenne conscience de son péché.	39 τι γογγυσει ανθρωπος ζων ανηρ περι της αμαρτιας αυτου
40 Rappelons-nous notre conduite, souvenons-nous, et revenons vers Yahvé.	40 εξηρευνηθη η οδος ημων και ητασθη και επιστρεψωμεν εως κυριου
41 Élevons nos cœurs et nos mains vers le Dieu qui est dans les cieux.	41 αναλαβωμεν καρδιας ημων επι χειρων προς υψηλον εν ουρανω
42 Nous avons péché, nous étions rebelles, et toi, tu n’as pas pardonné.	42 ημαρτησαμεν ησεβησαμεν και ουχ ιλασθης
43 Tu nous as poursuivis, drapé dans ta colère, et tu as massacré sans pitié.	43 επεσκεπασας εν θυμω και απεδιωξας ημας απεκτεινας ουκ εφεισω
44 Tu t’es enfermé dans la nuée pour que la prière ne passe pas.	44 επεσκεπασας νεφελην σεαυτω εινεκεν προσευχης
45 Tu as fait de nous des balayures, des laissés pour compte au milieu des peuples.	45 καμμυσαι με και απωσθηναι εθηκας ημας εν μεσω των λαων
46 Tous nos ennemis, victorieux, se sont moqués de nous;	46 διηνοιξαν εφ' ημας το στομα αυτων παντες οι εχθροι ημων
47 notre part c’était la terreur, le piège, la ruine et la désolation.	47 φοβος και θυμος εγενηθη ημιν επαρσις και συντριβη
48 Mon œil laisse échapper des ruisseaux, car je revois la ruine de la fille de mon peuple.	48 αφεσεις υδατων καταξει ο οφθαλμος μου επι το συντριμμα της θυγατρος του λαου μου
49 Mon œil verse des larmes; il ne trouvera pas de repos	49 ο οφθαλμος μου κατεποθη και ου σιγησομαι του μη ειναι εκνηψιν
50 tant que Yahvé, du haut des cieux, ne se penchera pas pour voir.	50 εως ου διακυψη και ιδη κυριος εξ ουρανου
51 Mon œil m’est une souffrance, car il a trop pleuré.	51 ο οφθαλμος μου επιφυλλιει επι την ψυχην μου παρα πασας θυγατερας πολεως
52 Ceux qui sans raison me détestent, m’ont pourchassé comme un oiseau.	52 θηρευοντες εθηρευσαν με ως στρουθιον οι εχθροι μου δωρεαν
53 Ils m’ont précipité dans la fosse, ils m’y jetaient des pierres.	53 εθανατωσαν εν λακκω ζωην μου και επεθηκαν λιθον επ' εμοι
54 Les eaux se refermaient sur ma tête, je me disais: “Je suis perdu!”	54 υπερεχυθη υδωρ επι κεφαλην μου ειπα απωσμαι
55 J’ai alors invoqué ton nom, Seigneur, du fond de mon souterrain,	55 επεκαλεσαμην το ονομα σου κυριε εκ λακκου κατωτατου
56 et tu as entendu mon cri: “J’appelle, ne me fais pas la sourde oreille!”	56 φωνην μου ηκουσας μη κρυψης τα ωτα σου εις την δεησιν μου
57 Tu t’es approché au jour où je t’appelais, et tu m’as dit: “Ne crains pas.”	57 εις την βοηθειαν μου ηγγισας εν η σε ημερα επεκαλεσαμην ειπας μοι μη φοβου
58 Seigneur, tu as pris ma cause en mains, tu m’as sauvé la vie.	58 εδικασας κυριε τας δικας της ψυχης μου ελυτρωσω την ζωην μου
59 Tu as vu, Yahvé, qu’ils me font violence: toi, fais-moi justice.	59 ειδες κυριε τας ταραχας μου εκρινας την κρισιν μου
60 Tu as vu leur soif de vengeance, ce qu’ils projettent de me faire.	60 ειδες πασαν την εκδικησιν αυτων εις παντας διαλογισμους αυτων εν εμοι
61 Tu as entendu leurs insultes, Yahvé, tout ce qu’ils ont comploté contre moi;	61 ηκουσας τον ονειδισμον αυτων παντας τους διαλογισμους αυτων κατ' εμου
62 tu sais tout ce qu’ils préparent, ce que mes ennemis murmurent contre moi.	62 χειλη επανιστανομενων μοι και μελετας αυτων κατ' εμου ολην την ημεραν
63 Vois, qu’ils s’asseyent ou qu’ils se lèvent, je suis l’objet de leurs moqueries.	63 καθεδραν αυτων και αναστασιν αυτων επιβλεψον επι τους οφθαλμους αυτων
64 Ô Yahvé, rends-leur ce qu’ils méritent, rends-leur selon l’œuvre de leurs mains.	64 αποδωσεις αυτοις ανταποδομα κυριε κατα τα εργα των χειρων αυτων
65 Rends leur esprit aveugle, et que ta malédiction les accable.	65 αποδωσεις αυτοις υπερασπισμον καρδιας μοχθον σου αυτοις
66 Dans ta colère, Yahvé, tu les poursuivras, tu les extermineras de dessous les cieux.	66 καταδιωξεις εν οργη και εξαναλωσεις αυτους υποκατω του ουρανου κυριε