Knjiga o Jobu 12

Biblija Hrvatski	LXX
1 Job progovori i reče:	1 υπολαβων δε ιωβ λεγει
2 »Uistinu, vi ste cvijet naroda, sa vama će izumrijeti mudrost.	2 ειτα υμεις εστε ανθρωποι η μεθ' υμων τελευτησει σοφια
3 Al’ i ja znam k’o i vi misliti, ni u čemu od vas gori nisam: tko za stvari takve ne bi znao?	3 καμοι μεν καρδια καθ' υμας εστιν
4 Prijateljima sam svojim ja na podsmijeh što zazivam Boga da mi odgovori! Na podsmijeh ja sam – pravednik neporočan!	4 δικαιος γαρ ανηρ και αμεμπτος εγενηθη εις χλευασμα
5 Prezirat’ je nesretnika – sretni misle, udariti treba onog što posrće!	5 εις χρονον γαρ τακτον ητοιμαστο πεσειν υπο αλλους οικους τε αυτου εκπορθεισθαι υπο ανομων
6 Dotle su na miru šatori pljačkaša, izazivači Boga žive bezbrižno kao da Boga u šaci svojoj drže!	6 ου μην δε αλλα μηδεις πεποιθετω πονηρος ων αθωος εσεσθαι οσοι παροργιζουσιν τον κυριον ως ουχι και ετασις αυτων εσται
7 Ali pitaj zvijeri, i poučit će te; ptice nebeske pitaj, i razjasnit će ti.	7 αλλα δη επερωτησον τετραποδα εαν σοι ειπωσιν πετεινα δε ουρανου εαν σοι απαγγειλωσιν
8 Gušteri zemlje to će ti protumačit’, ribe u moru ispripovjedit će ti.	8 εκδιηγησαι δε γη εαν σοι φραση και εξηγησονται σοι οι ιχθυες της θαλασσης
9 Od stvorenja sviju, koje ne bi znalo da je sve to Božja ruka učinila?!	9 τις ουκ εγνω εν πασι τουτοις οτι χειρ κυριου εποιησεν ταυτα
10 U ruci mu leži život svakog bića i dah životvorni svakog ljudskog tijela.	10 ει μη εν χειρι αυτου ψυχη παντων των ζωντων και πνευμα παντος ανθρωπου
11 Zar uhom mi ne sudimo besjedu k’o što kušamo nepcem okus jela?	11 ους μεν γαρ ρηματα διακρινει λαρυγξ δε σιτα γευεται
12 Sjedine mudrost donose čovjeku, a s vijekom dugim umnost mu dolazi.	12 εν πολλω χρονω σοφια εν δε πολλω βιω επιστημη
13 Ali u Njemu mudrost je i snaga, u Njemu savjet je i sva razumnost.	13 παρ' αυτω σοφια και δυναμις αυτω βουλη και συνεσις
14 Što razgradi, sagradit neće nitko, kog zatvori, nitko ne oslobađa.	14 εαν καταβαλη τις οικοδομησει εαν κλειση κατα ανθρωπων τις ανοιξει
15 Ustavi li vodu, suša nastaje; pusti li je, svu zemlju ispremetne.	15 εαν κωλυση το ωδωρ ξηρανει την γην εαν δε επαφη απωλεσεν αυτην καταστρεψας
16 Jer u njemu je snaga i sva mudrost, njegov je prevareni i varalica.	16 παρ' αυτω κρατος και ισχυς αυτω επιστημη και συνεσις
17 On savjetnike lišava razbora, suce pametne udara bezumljem.	17 διαγων βουλευτας αιχμαλωτους κριτας δε γης εξεστησεν
18 On otpasuje pojas kraljevima i užetom im vezuje bokove.	18 καθιζανων βασιλεις επι θρονους και περιεδησεν ζωνη οσφυας αυτων
19 On bosonoge tjera svećenike i mogućnike sa vlasti obara.	19 εξαποστελλων ιερεις αιχμαλωτους δυναστας δε γης κατεστρεψεν
20 On diže riječ iz usta rječitima i starcima pravo rasuđivanje.	20 διαλλασσων χειλη πιστων συνεσιν δε πρεσβυτερων εγνω
21 On sasiplje prezir po plemićima i junacima bedra raspasuje.	21 εκχεων ατιμιαν επ' αρχοντας ταπεινους δε ιασατο
22 On dubinama razotkriva tmine i sjenu smrtnu na svjetlo izvodi.	22 ανακαλυπτων βαθεα εκ σκοτους εξηγαγεν δε εις φως σκιαν θανατου
23 On diže narod pa ga uništava, umnoži ga a potom iskorijeni.	23 πλανων εθνη και απολλυων αυτα καταστρωννυων εθνη και καθοδηγων αυτα
24 On zaluđuje vladare narodâ te po bespuću lutaju pustinjskom	24 διαλλασσων καρδιας αρχοντων γης επλανησεν δε αυτους οδω η ουκ ηδεισαν
25 i pipaju u tmini bez svjetlosti glavinjajući poput pijanaca.	25 ψηλαφησαισαν σκοτος και μη φως πλανηθειησαν δε ωσπερ ο μεθυων