Siracide 16

JERUSALEM	LXX
1 Ne désire pas une nombreuse descendance de propres à rien et ne mets pas ta joie dans desfils impies.	1 μη επιθυμει τεκνων πληθος αχρηστων μηδε ευφραινου επι υιοις ασεβεσιν
2 Quel que soit leur nombre ne te réjouis pas s'ils ne possèdent pas la crainte de Dieu.	2 εαν πληθυνωσιν μη ευφραινου επ' αυτοις ει μη εστιν φοβος κυριου μετ' αυτων
3 Ne compte pas pour eux sur une longue vie et n'aie pas confiance dans leur destin, carmieux vaut un seul que mille et mourir sans enfants qu'avoir des fils impies.	3 μη εμπιστευσης τη ζωη αυτων και μη επεχε επι το πληθος αυτων κρεισσων γαρ εις η χιλιοι και αποθανειν ατεκνον η εχειν τεκνα ασεβη
4 Par un seul homme intelligent une ville se peuple, mais la race des pervers sera détruite.	4 απο γαρ ενος συνετου συνοικισθησεται πολις φυλη δε ανομων ερημωθησεται
5 J'ai vu de mes yeux beaucoup de choses semblables et de mes oreilles j'en ai entendu de plusfortes.	5 πολλα τοιαυτα εορακεν ο οφθαλμος μου και ισχυροτερα τουτων ακηκοεν το ους μου
6 Dans l'assemblée des pécheurs s'allume le feu, dans la race rebelle s'est enflammée laColère.	6 εν συναγωγη αμαρτωλων εκκαυθησεται πυρ και εν εθνει απειθει εξεκαυθη οργη
7 Dieu n'a point pardonné aux géants d'autrefois qui s'étaient révoltés, fiers de leur puissance.	7 ουκ εξιλασατο περι των αρχαιων γιγαντων οι απεστησαν τη ισχυι αυτων
8 Il n'a pas épargné la ville où habitait Lot: leur orgueil lui faisait horreur.	8 ουκ εφεισατο περι της παροικιας λωτ ους εβδελυξατο δια την υπερηφανιαν αυτων
9 Il n'a pas eu pitié de la race de perdition: ceux qui se prévalaient de leurs péchés.	9 ουκ ηλεησεν εθνος απωλειας τους εξηρμενους εν αμαρτιαις αυτων
10 Il traita de même 600.000 hommes de pied, qui s'étaient ligués dans la dureté de leur coeur.	10 και ουτως εξακοσιας χιλιαδας πεζων τους επισυναχθεντας εν σκληροκαρδια αυτων
11 N'y eût-il qu'un seul homme au cou raide, il serait inouï qu'il restât impuni, car pitié etcolère appartiennent au Seigneur puissant dans le pardon, répandant la colère.	11 καν η εις σκληροτραχηλος θαυμαστον τουτο ει αθωωθησεται ελεος γαρ και οργη παρ' αυτω δυναστης εξιλασμων και εκχεων οργην
12 Autant que sa miséricorde, autant est grande sa sévérité, il juge les hommes selon leursoeuvres.	12 κατα το πολυ ελεος αυτου ουτως και πολυς ο ελεγχος αυτου ανδρα κατα τα εργα αυτου κρινει
13 Il ne laisse pas impuni le pécheur avec ses larcins, il ne frustre pas la patience de l'hommepieux.	13 ουκ εκφευξεται εν αρπαγματι αμαρτωλος και ου μη καθυστερησει υπομονη ευσεβους
14 Il tient compte de tout acte de charité et chacun est traité selon ses oeuvres.	14 παση ελεημοσυνη ποιησει τοπον εκαστος κατα τα εργα αυτου ευρησει
	15 -
	16 -
17 Ne dis pas: "Je me cacherai pour échapper au Seigneur; là-haut qui se souviendra de moi?Au milieu de la foule je ne serai pas reconnu, que suis-je dans la création immense?"	17 μη ειπης οτι απο κυριου κρυβησομαι και εξ υψους τις μου μνησθησεται εν λαω πλειονι ου μη γνωσθω τις γαρ η ψυχη μου εν αμετρητω κτισει
18 Voici: le ciel, le plus haut des cieux, l'abîme et la terre sont ébranlés lors de sa visite.	18 ιδου ο ουρανος και ο ουρανος του ουρανου αβυσσος και γη εν τη επισκοπη αυτου σαλευθησονται
19 En même temps les montagnes et les fondements de la terre tremblent sous son regard.	19 αμα τα ορη και τα θεμελια της γης εν τω επιβλεψαι εις αυτα τρομω συσσειονται
20 Mais à tout cela on ne réfléchit pas; qui donc s'intéresse à ses voies?	20 και επ' αυτοις ου διανοηθησεται καρδια και τας οδους αυτου τις ενθυμηθησεται
21 La tempête aussi reste invisible, la plupart de ses oeuvres sont dans le secret.	21 και καταιγις ην ουκ οψεται ανθρωπος τα δε πλειονα των εργων αυτου εν αποκρυφοις
22 "Les oeuvres de la justice, qui les annoncera? Qui les attendra? Car l'alliance est loin."	22 εργα δικαιοσυνης τις αναγγελει η τις υπομενει μακραν γαρ η διαθηκη
23 Ainsi pense l'homme court de sens; l'insensé, égaré, ne rêve que folies.	23 ελαττουμενος καρδια διανοειται ταυτα και ανηρ αφρων και πλανωμενος διανοειται μωρα
24 Ecoute-moi, mon fils, et acquiers la connaissance, applique ton coeur à mes paroles.	24 ακουσον μου τεκνον και μαθε επιστημην και επι των λογων μου προσεχε τη καρδια σου
25 Avec mesure je te révélerai la discipline, avec soin je proclamerai la connaissance.	25 εκφανω εν σταθμω παιδειαν και εν ακριβεια απαγγελω επιστημην
26 Lorsqu'au commencement Dieu créa ses oeuvres, sitôt faites, il leur attribua une place.	26 εν κρισει κυριου τα εργα αυτου απ' αρχης και απο ποιησεως αυτων διεστειλεν μεριδας αυτων
27 Il ordonna ses oeuvres pour l'éternité, depuis leurs origines jusqu'à leurs générationslointaines. Elles ne souffrent la faim ni la fatigue et n'abandonnent jamais leur tâche.	27 εκοσμησεν εις αιωνα τα εργα αυτου και τας αρχας αυτων εις γενεας αυτων ουτε επεινασαν ουτε εκοπιασαν και ουκ εξελιπον απο των εργων αυτων
28 Aucune n'a jamais heurté l'autre et jamais elles ne désobéissent à sa parole.	28 εκαστος τον πλησιον αυτου ουκ εξεθλιψεν και εως αιωνος ουκ απειθησουσιν του ρηματος αυτου
29 Ensuite le Seigneur jeta les yeux sur la terre et la remplit de ses biens.	29 και μετα ταυτα κυριος εις την γην επεβλεψεν και ενεπλησεν αυτην των αγαθων αυτου
30 De toute espèce d'animaux il en couvrit la face et ils retourneront à la terre.	30 ψυχη παντος ζωου εκαλυψεν το προσωπον αυτης και εις αυτην η αποστροφη αυτων