Livre des Proverbes 5

JERUSALEM	LXX
1 Mon fils, sois attentif à ma sagesse, prête l'oreille à mon intelligence,	1 υιε εμη σοφια προσεχε εμοις δε λογοις παραβαλλε σον ους
2 pour suivre la prudence et que tes lèvres gardent le savoir. Ne prête pas attention à la femmeperverse,	2 ινα φυλαξης εννοιαν αγαθην αισθησιν δε εμων χειλεων εντελλομαι σοι
3 car les lèvres de l'étrangère distillent le miel et plus onctueux que l'huile est son palais;	3 μη προσεχε φαυλη γυναικι μελι γαρ αποσταζει απο χειλεων γυναικος πορνης η προς καιρον λιπαινει σον φαρυγγα
4 mais à la fin elle est amère comme l'absinthe, aiguisée comme une épée à deux tranchants.	4 υστερον μεντοι πικροτερον χολης ευρησεις και ηκονημενον μαλλον μαχαιρας διστομου
5 Ses pieds descendent à la mort, ses démarches gagnent le shéol;	5 της γαρ αφροσυνης οι ποδες καταγουσιν τους χρωμενους αυτη μετα θανατου εις τον αδην τα δε ιχνη αυτης ουκ ερειδεται
6 loin de prendre les sentiers de la vie, sa marche est incertaine et elle ne le sait pas.	6 οδους γαρ ζωης ουκ επερχεται σφαλεραι δε αι τροχιαι αυτης και ουκ ευγνωστοι
7 Et maintenant, fils, écoutez-moi, ne vous écartez pas des paroles de ma bouche:	7 νυν ουν υιε ακουε μου και μη ακυρους ποιησης εμους λογους
8 loin d'elle, passe ton chemin, n'approche pas de l'entrée de sa maison,	8 μακραν ποιησον απ' αυτης σην οδον μη εγγισης προς θυραις οικων αυτης
9 de peur qu'elle ne livre ton honneur à autrui, tes années à un homme impitoyable,	9 ινα μη προη αλλοις ζωην σου και σον βιον ανελεημοσιν
10 que ton bien n'engraisse des étrangers, que le fruit de ton labeur n'aille à des inconnus,	10 ινα μη πλησθωσιν αλλοτριοι σης ισχυος οι δε σοι πονοι εις οικους αλλοτριων εισελθωσιν
11 et que sur ta fin, ton corps et ta chair consumés, tu ne rugisses	11 και μεταμεληθηση επ' εσχατων ηνικα αν κατατριβωσιν σαρκες σωματος σου
12 et ne t'écries: "Hélas, j'ai haï la discipline, mon coeur a dédaigné la remontrance;	12 και ερεις πως εμισησα παιδειαν και ελεγχους εξεκλινεν η καρδια μου
13 je n'ai pas écouté la voix de mes maîtres, je n'ai pas prêté l'oreille à ceux qui m'instruisaient!	13 ουκ ηκουον φωνην παιδευοντος με και διδασκοντος με ουδε παρεβαλλον το ους μου
14 Peu s'en faut que je sois au comble du malheur, au milieu de l'assemblée et de la communauté!"	14 παρ' ολιγον εγενομην εν παντι κακω εν μεσω εκκλησιας και συναγωγης
15 Bois l'eau de ta propre citerne, l'eau jaillissante de ton puits!	15 πινε υδατα απο σων αγγειων και απο σων φρεατων πηγης
16 Tes fontaines s'écouleraient au-dehors, tes ruisseaux sur les places publiques:	16 μη υπερεκχεισθω σοι τα υδατα εκ της σης πηγης εις δε σας πλατειας διαπορευεσθω τα σα υδατα
17 qu'ils restent pour toi seul, et non pour des étrangers avec toi!	17 εστω σοι μονω υπαρχοντα και μηδεις αλλοτριος μετασχετω σοι
18 Bénie soit ta source! Trouve la joie dans la femme de ta jeunesse:	18 η πηγη σου του υδατος εστω σοι ιδια και συνευφραινου μετα γυναικος της εκ νεοτητος σου
19 biche aimable, gracieuse gazelle! En tout temps que ses seins t'enivrent, sois toujours épris deson amour!	19 ελαφος φιλιας και πωλος σων χαριτων ομιλειτω σοι η δε ιδια ηγεισθω σου και συνεστω σοι εν παντι καιρω εν γαρ τη ταυτης φιλια συμπεριφερομενος πολλοστος εση
20 Pourquoi, mon fils, te laisser égarer par une étrangère et embrasser le sein d'une inconnue?	20 μη πολυς ισθι προς αλλοτριαν μηδε συνεχου αγκαλαις της μη ιδιας
21 Car les yeux de Yahvé observent les chemins de l'homme et surveillent tous ses sentiers.	21 ενωπιον γαρ εισιν των του θεου οφθαλμων οδοι ανδρος εις δε πασας τας τροχιας αυτου σκοπευει
22 Le méchant est pris à ses propres méfaits, dans les liens de son péché il est capturé.	22 παρανομιαι ανδρα αγρευουσιν σειραις δε των εαυτου αμαρτιων εκαστος σφιγγεται
23 Il mourra faute de discipline, par l'excès de sa folie il s'égarera.	23 ουτος τελευτα μετα απαιδευτων εκ δε πληθους της εαυτου βιοτητος εξερριφη και απωλετο δι' αφροσυνην