Livre des Psaumes 17

JERUSALEM	LXX
1 Prière. De David. Ecoute, Yahvé, la justice, sois attentif à mes cris; prête l'oreille à ma prière, pointde fraude sur mes lèvres.	1 εις το τελος τω παιδι κυριου τω δαυιδ α ελαλησεν τω κυριω τους λογους της ωδης ταυτης εν ημερα η ερρυσατο αυτον κυριος εκ χειρος παντων των εχθρων αυτου και εκ χειρος σαουλ
2 De ta face sortira mon jugement, tes yeux regardent la droiture.	2 και ειπεν αγαπησω σε κυριε η ισχυς μου
3 Tu sondes mon coeur, tu me visites la nuit, tu m'éprouves sans rien trouver, aucun murmure enmoi: ma bouche n'a point péché	3 κυριος στερεωμα μου και καταφυγη μου και ρυστης μου ο θεος μου βοηθος μου και ελπιω επ' αυτον υπερασπιστης μου και κερας σωτηριας μου αντιλημπτωρ μου
4 à la façon des hommes. La parole de tes lèvres, moi je l'ai gardée, aux sentiers prescrits	4 αινων επικαλεσομαι κυριον και εκ των εχθρων μου σωθησομαι
5 attachant mes pas, à tes traces, que mes pieds ne trébuchent.	5 περιεσχον με ωδινες θανατου και χειμαρροι ανομιας εξεταραξαν με
6 Je suis là, je t'appelle, car tu réponds, ô Dieu! Tends l'oreille vers moi, écoute mes paroles,	6 ωδινες αδου περιεκυκλωσαν με προεφθασαν με παγιδες θανατου
7 signale tes grâces, toi qui sauves ceux qui recourent à ta droite contre les assaillants.	7 και εν τω θλιβεσθαι με επεκαλεσαμην τον κυριον και προς τον θεον μου εκεκραξα ηκουσεν εκ ναου αγιου αυτου φωνης μου και η κραυγη μου ενωπιον αυτου εισελευσεται εις τα ωτα αυτου
8 Garde-moi comme la prunelle de l'oeil, à l'ombre de tes ailes cache-moi	8 και εσαλευθη και εντρομος εγενηθη η γη και τα θεμελια των ορεων εταραχθησαν και εσαλευθησαν οτι ωργισθη αυτοις ο θεος
9 aux regards de ces impies qui me ravagent; ennemis au fond de l'âme, ils me cernent.	9 ανεβη καπνος εν οργη αυτου και πυρ απο προσωπου αυτου κατεφλογισεν ανθρακες ανηφθησαν απ' αυτου
10 Ils sont enfermés dans leur graisse, ils parlent, l'arrogance à la bouche.	10 και εκλινεν ουρανον και κατεβη και γνοφος υπο τους ποδας αυτου
11 Ils marchent contre moi, maintenant ils m'encerclent, ils ont l'oeil sur moi pour me terrasser.	11 και επεβη επι χερουβιν και επετασθη επετασθη επι πτερυγων ανεμων
12 Leur apparence est d'un lion impatient d'arracher et d'un lionceau tapi dans sa cachette.	12 και εθετο σκοτος αποκρυφην αυτου κυκλω αυτου η σκηνη αυτου σκοτεινον υδωρ εν νεφελαις αερων
13 Lève-toi, Yahvé, affronte-le, renverse-le, par ton épée délivre mon âme de l'impie,	13 απο της τηλαυγησεως ενωπιον αυτου αι νεφελαι διηλθον χαλαζα και ανθρακες πυρος
14 des mortels, par ta main, Yahvé, des mortels qui, dans la vie, ont leur part de ce monde! Avec tesréserves tu leur rempliras le ventre, leurs fils seront rassasiés et ils laisseront le surplus à leurs enfants.	14 και εβροντησεν εξ ουρανου κυριος και ο υψιστος εδωκεν φωνην αυτου
15 Moi, dans la justice, je contemplerai ta face, au réveil je me rassasierai de ton image.	15 και εξαπεστειλεν βελη και εσκορπισεν αυτους και αστραπας επληθυνεν και συνεταραξεν αυτους
	16 και ωφθησαν αι πηγαι των υδατων και ανεκαλυφθη τα θεμελια της οικουμενης απο επιτιμησεως σου κυριε απο εμπνευσεως πνευματος οργης σου
	17 εξαπεστειλεν εξ υψους και ελαβεν με προσελαβετο με εξ υδατων πολλων
	18 ρυσεται με εξ εχθρων μου δυνατων και εκ των μισουντων με οτι εστερεωθησαν υπερ εμε
	19 προεφθασαν με εν ημερα κακωσεως μου και εγενετο κυριος αντιστηριγμα μου
	20 και εξηγαγεν με εις πλατυσμον ρυσεται με οτι ηθελησεν με ρυσεται με εξ εχθρων μου δυνατων και εκ των μισουντων με
	21 και ανταποδωσει μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ανταποδωσει μοι
	22 οτι εφυλαξα τας οδους κυριου και ουκ ησεβησα απο του θεου μου
	23 οτι παντα τα κριματα αυτου ενωπιον μου και τα δικαιωματα αυτου ουκ απεστησα απ' εμου
	24 και εσομαι αμωμος μετ' αυτου και φυλαξομαι απο της ανομιας μου
	25 και ανταποδωσει μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ενωπιον των οφθαλμων αυτου
	26 μετα οσιου οσιωθηση και μετα ανδρος αθωου αθωος εση
	27 και μετα εκλεκτου εκλεκτος εση και μετα στρεβλου διαστρεψεις
	28 οτι συ λαον ταπεινον σωσεις και οφθαλμους υπερηφανων ταπεινωσεις
	29 οτι συ φωτιεις λυχνον μου κυριε ο θεος μου φωτιεις το σκοτος μου
	30 οτι εν σοι ρυσθησομαι απο πειρατηριου και εν τω θεω μου υπερβησομαι τειχος
	31 ο θεος μου αμωμος η οδος αυτου τα λογια κυριου πεπυρωμενα υπερασπιστης εστιν παντων των ελπιζοντων επ' αυτον
	32 οτι τις θεος πλην του κυριου και τις θεος πλην του θεου ημων
	33 ο θεος ο περιζωννυων με δυναμιν και εθετο αμωμον την οδον μου
	34 ο καταρτιζομενος τους ποδας μου ως ελαφου και επι τα υψηλα ιστων με
	35 διδασκων χειρας μου εις πολεμον και εθου τοξον χαλκουν τους βραχιονας μου
	36 και εδωκας μοι υπερασπισμον σωτηριας μου και η δεξια σου αντελαβετο μου και η παιδεια σου ανωρθωσεν με εις τελος και η παιδεια σου αυτη με διδαξει
	37 επλατυνας τα διαβηματα μου υποκατω μου και ουκ ησθενησαν τα ιχνη μου
	38 καταδιωξω τους εχθρους μου και καταλημψομαι αυτους και ουκ αποστραφησομαι εως αν εκλιπωσιν
	39 εκθλιψω αυτους και ου μη δυνωνται στηναι πεσουνται υπο τους ποδας μου
	40 και περιεζωσας με δυναμιν εις πολεμον συνεποδισας παντας τους επανιστανομενους επ' εμε υποκατω μου
	41 και τους εχθρους μου εδωκας μοι νωτον και τους μισουντας με εξωλεθρευσας
	42 εκεκραξαν και ουκ ην ο σωζων προς κυριον και ουκ εισηκουσεν αυτων
	43 και λεπτυνω αυτους ως χουν κατα προσωπον ανεμου ως πηλον πλατειων λεανω αυτους
	44 ρυση με εξ αντιλογιων λαου καταστησεις με εις κεφαλην εθνων λαος ον ουκ εγνων εδουλευσεν μοι
	45 εις ακοην ωτιου υπηκουσεν μοι υιοι αλλοτριοι εψευσαντο μοι
	46 υιοι αλλοτριοι επαλαιωθησαν και εχωλαναν απο των τριβων αυτων
	47 ζη κυριος και ευλογητος ο θεος μου και υψωθητω ο θεος της σωτηριας μου
	48 ο θεος ο διδους εκδικησεις εμοι και υποταξας λαους υπ' εμε
	49 ο ρυστης μου εξ εχθρων μου οργιλων απο των επανιστανομενων επ' εμε υψωσεις με απο ανδρος αδικου ρυση με
	50 δια τουτο εξομολογησομαι σοι εν εθνεσιν κυριε και τω ονοματι σου ψαλω
	51 μεγαλυνων τας σωτηριας του βασιλεως αυτου και ποιων ελεος τω χριστω αυτου τω δαυιδ και τω σπερματι αυτου εως αιωνος