Livre des Proverbes 13

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Le fils sage écoute la discipline de son père, le railleur n'entend pas le reproche.	1 Ο σοφος υιος δεχεται την διδασκαλιαν του πατρος? ο δε χλευαστης δεν ακουει ελεγχον.
2 Par le fruit de sa bouche l'homme se nourrit de ce qui est bon, mais l'âme des traîtres se repaît deviolence.	2 Εκ των καρπων του στοματος αυτου ο ανθρωπος θελει φαγει αγαθα? η δε ψυχη των ανομων αδικιαν.
3 Qui veille sur sa bouche garde sa vie, qui ouvre grand ses lèvres se perd.	3 Ο φυλαττων το στομα αυτου διαφυλαττει την ζωην αυτου? ο δε ανοιγων προπετως τα χειλη αυτου θελει απολεσθη.
4 Le paresseux attend, mais rien pour sa faim; la faim des diligents est apaisée.	4 Η ψυχη του οκνηρου επιθυμει και δεν εχει? η δε ψυχη των επιμελων θελει χορτασθη.
5 Le juste hait la parole mensongère, mais le méchant déshonore et diffame.	5 Ο δικαιος μισει λογον ψευδη? ο δε ασεβης καθισταται δυσωδης και ατιμος.
6 La justice garde celui dont la voie est honnête, le péché cause la ruine du méchant.	6 Η δικαιοσυνη φυλαττει τον τελειον την οδον? η δε ασεβεια καταστρεφει τον αμαρτωλον.
7 Tel joue au riche qui n'a rien, tel fait le pauvre qui a de grands biens.	7 Υπαρχει ανθρωπος οστις καμνει τον πλουσιον, και δεν εχει ουδεν? και αλλος οστις καμνει τον πτωχον, και εχει πλουτον πολυν.
8 Rançon d'une vie d'homme: sa richesse; mais le pauvre n'entend pas le reproche.	8 Το λυτρον της ψυχης του ανθρωπου ειναι ο πλουτος αυτου? ο δε πτωχος δεν ακουει επιπληξιν.
9 La lumière des justes est joyeuse, la lampe des méchants s'éteint.	9 Το φως των δικαιων ειναι φαιδρον? ο δε λυχνος των ασεβων θελει σβεσθη.
10 Insolence n'engendre que chicane; chez qui accepte les conseils se trouve la sagesse.	10 Μονον απο της υπερηφανιας προερχεται η ερις? η δε σοφια ειναι μετα των δεχομενων συμβουλας.
11 Fortune hâtive va diminuant, qui amasse peu à peu s'enrichit.	11 Τα εκ ματαιοτητος πλουτη θελουσιν ελαττωθη? ο δε συναγων με την χειρα αυτου θελει αυξηνθη.
12 Espoir différé rend le coeur malade; c'est un arbre de vie que le désir satisfait.	12 Η ελπις αναβαλλομενη ατονιζει την καρδιαν? το δε ποθουμενον, οταν ερχηται, ειναι δενδρον ζωης.
13 Qui méprise la parole se perdra, qui respecte le commandement sera sauf.	13 Ο καταφρονων τον λογον θελει αφανισθη? ο δε φοβουμενος την εντολην, ουτος θελει ανταμειφθη.
14 L'enseignement du sage est source de vie pour éviter les pièges de la mort.	14 Ο νομος του σοφου ειναι πηγη ζωης, απομακρυνων απο παγιδων θανατου.
15 Un grand bon sens procure la faveur, la voie des traîtres est dure.	15 Συνεσις αγαθη διδει χαριν? η δε οδος των παρανομων φερει εις ολεθρον.
16 Tout homme avisé agit à bon escient, le sot étale sa folie.	16 Πας φρονιμος πραττει μετα γνωσεως? ο δε αφρων ανακαλυπτει μωριαν.
17 Messager malfaisant tombe dans le malheur, messager fidèle apporte la guérison.	17 Ο κακος μηνυτης πιπτει εις δυστυχιαν? ο δε πιστος πρεσβυς ειναι ιασις.
18 Misère et mépris à qui abandonne la discipline, honneur à qui observe la réprimande.	18 Πτωχεια και αισχυνη θελουσιν εισθαι εις τον αποβαλλοντα την διδασκαλιαν? ο δε φυλαττων τον ελεγχον θελει τιμηθη.
19 Désir satisfait, douceur pour l'âme. Abomination pour les sots: se détourner du mal.	19 Επιθυμια εκπληρωθεισα ευφραινει την ψυχην? εις δε τους αφρονας ειναι βδελυρον να εκκλινωσιν απο του κακου.
20 Qui chemine avec les sages devient sage, qui hante les sots devient mauvais.	20 Ο περιπατων μετα σοφων θελει εισθαι σοφος? ο δε συντροφος των αφρονων θελει απολεσθη.
21 Aux trousses du pécheur, le malheur; le bonheur récompense les justes.	21 Κακον παρακολουθει τους αμαρτωλους? εις δε τους δικαιους θελει ανταποδοθη καλον.
22 Aux enfants de ses enfants l'homme de bien laisse un héritage, au juste est réservée la fortunedes pécheurs.	22 Ο αγαθος αφινει κληρονομιαν εις υιους υιων? ο πλουτος δε του αμαρτωλου θησαυριζεται δια τον δικαιον.
23 Riche en nourriture, la culture des pauvres; il en est qui périssent faute d'équité.	23 Πολλην τροφην διδει ο αγρος των πτωχων? τινες δε δι' ελλειψιν κρισεως αφανιζονται.
24 Qui épargne la baguette hait son fils, qui l'aime prodigue la correction.	24 Ο φειδομενος της ραβδου αυτου μισει τον υιον αυτου? αλλ' ο αγαπων αυτον παιδευει αυτον εν καιρω.
25 Le juste mange et se rassasie, le ventre des méchants crie famine.	25 Ο δικαιος τρωγει μεχρι χορτασμου της ψυχης αυτου? η δε κοιλια των ασεβων θελει στερεισθαι.