Hohelied 1

EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL	LXX
1 Das Hohelied Salomos.	1 ασμα ασματων ο εστιν τω σαλωμων
2 Mit Küssen seines Mundes bedecke er mich. Süßer als Wein ist deine Liebe.	2 φιλησατω με απο φιληματων στοματος αυτου οτι αγαθοι μαστοι σου υπερ οινον
3 Köstlich ist der Duft deiner Salben, dein Name hingegossenes Salböl; darum lieben dich die Mädchen.	3 και οσμη μυρων σου υπερ παντα τα αρωματα μυρον εκκενωθεν ονομα σου δια τουτο νεανιδες ηγαπησαν σε
4 Zieh mich her hinter dir! Lass uns eilen! Der König führt mich in seine Gemächer. Jauchzen lasst uns, deiner uns freuen, deine Liebe höher rühmen als Wein. Dich liebt man zu Recht.	4 ειλκυσαν σε οπισω σου εις οσμην μυρων σου δραμουμεν εισηνεγκεν με ο βασιλευς εις το ταμιειον αυτου αγαλλιασωμεθα και ευφρανθωμεν εν σοι αγαπησομεν μαστους σου υπερ οινον ευθυτης ηγαπησεν σε
5 Braun bin ich, doch schön, ihr Töchter Jerusalems, wie die Zelte von Kedar, wie Salomos Decken.	5 μελαινα ειμι και καλη θυγατερες ιερουσαλημ ως σκηνωματα κηδαρ ως δερρεις σαλωμων
6 Schaut mich nicht so an, weil ich gebräunt bin. Die Sonne hat mich verbrannt. Meiner Mutter Söhne waren mir böse, ließen mich Weinberge hüten; den eigenen Weinberg konnte ich nicht hüten.	6 μη βλεψητε με οτι εγω ειμι μεμελανωμενη οτι παρεβλεψεν με ο ηλιος υιοι μητρος μου εμαχεσαντο εν εμοι εθεντο με φυλακισσαν εν αμπελωσιν αμπελωνα εμον ουκ εφυλαξα
7 Du, den meine Seele liebt, sag mir: Wo weidest du die Herde? Wo lagerst du am Mittag? Wozu soll ich erst umherirren bei den Herden deiner Gefährten?	7 απαγγειλον μοι ον ηγαπησεν η ψυχη μου που ποιμαινεις που κοιταζεις εν μεσημβρια μηποτε γενωμαι ως περιβαλλομενη επ' αγελαις εταιρων σου
8 Wenn du das nicht weißt, du schönste der Frauen, dann folge den Spuren der Schafe, dann weide deine Zicklein dort, wo die Hirten lagern.	8 εαν μη γνως σεαυτην η καλη εν γυναιξιν εξελθε συ εν πτερναις των ποιμνιων και ποιμαινε τας εριφους σου επι σκηνωμασιν των ποιμενων
9 Mit der Stute an Pharaos Wagen vergleiche ich dich, meine Freundin.	9 τη ιππω μου εν αρμασιν φαραω ωμοιωσα σε η πλησιον μου
10 Schön sind deine Wangen zwischen den Kettchen, dein Hals in der Perlenschnur.	10 τι ωραιωθησαν σιαγονες σου ως τρυγονες τραχηλος σου ως ορμισκοι
11 Machen wir dir noch goldene Kettchen, kleine Silberkugeln daran.	11 ομοιωματα χρυσιου ποιησομεν σοι μετα στιγματων του αργυριου
12 Solange der König an der Tafel liegt, gibt meine Narde ihren Duft.	12 εως ου ο βασιλευς εν ανακλισει αυτου ναρδος μου εδωκεν οσμην αυτου
13 Mein Geliebter ruht wie ein Beutel mit Myrrhe an meiner Brust.	13 αποδεσμος της στακτης αδελφιδος μου εμοι ανα μεσον των μαστων μου αυλισθησεται
14 Eine Hennablüte ist mein Geliebter mir aus den Weinbergen von En-Gedi.	14 βοτρυς της κυπρου αδελφιδος μου εμοι εν αμπελωσιν εγγαδδι
15 Schön bist du, meine Freundin, ja, du bist schön. Zwei Tauben sind deine Augen.	15 ιδου ει καλη η πλησιον μου ιδου ει καλη οφθαλμοι σου περιστεραι
16 Schön bist du, mein Geliebter, verlockend. Frisches Grün ist unser Lager,	16 ιδου ει καλος ο αδελφιδος μου και γε ωραιος προς κλινη ημων συσκιος
17 Zedern sind die Balken unseres Hauses, Zypressen die Wände.	17 δοκοι οικων ημων κεδροι φατνωματα ημων κυπαρισσοι