Livro de Jó 24
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
SAGRADA BIBLIA | VULGATA |
---|---|
1 Por que não reserva tempos para si o Todo-poderoso? E por que ignoram seus dias os que lhe são fiéis? | 1 Ab Omnipotente non sunt abscondita tempora : qui autem noverunt eum, ignorant dies illius. |
2 Os maus mudam as divisas das terras, e fazem pastar o rebanho que roubaram. | 2 Alii terminos transtulerunt ; diripuerunt greges, et paverunt eos. |
3 Empurram diante de si o jumento do órfão, e tomam em penhor o boi da viúva. | 3 Asinum pupillorum abegerunt, et abstulerunt pro pignore bovem viduæ. |
4 Afastam os pobres do caminho, todos os miseráveis da região precisam esconder-se. | 4 Subverterunt pauperum viam, et oppresserunt pariter mansuetos terræ. |
5 Como os asnos no deserto, saem para o trabalho, à procura do que comer, à procura do pão para seus filhos. | 5 Alii quasi onagri in deserto egrediuntur ad opus suum : vigilantes ad prædam, præparant panem liberis. |
6 Ceifam a forragem num campo, vindimam a vinha do ímpio. | 6 Agrum non suum demetunt, et vineam ejus, quem vi oppresserint, vindemiant. |
7 Passam a noite nus, sem roupa, sem cobertor contra o frio. | 7 Nudos dimittunt homines, indumenta tollentes, quibus non est operimentum in frigore : |
8 São banhados pelas chuvas da montanha; sem abrigo, abraçam-se com as rochas. | 8 quos imbres montium rigant, et non habentes velamen, amplexantur lapides. |
9 Arrancam o órfão do seio materno, tomam em penhor as crianças do pobre. | 9 Vim fecerunt deprædantes pupillos, et vulgum pauperem spoliaverunt. |
10 Andam nus, despidos, esfomeados, carregam feixes. | 10 Nudis et incedentibus absque vestitu, et esurientibus tulerunt spicas. |
11 Espremem o óleo nos celeiros, pisam os lagares, morrendo de sede. | 11 Inter acervos eorum meridiati sunt, qui calcatis torcularibus sitiunt. |
12 Sobe da cidade o estertor dos moribundos, a alma dos feridos grita: Deus não ouve suas súplicas. | 12 De civitatibus fecerunt viros gemere, et anima vulneratorum clamavit : et Deus inultum abire non patitur. |
13 Outros são rebeldes à luz, não conhecem seus caminhos, não habitam em suas veredas. | 13 Ipsi fuerunt rebelles lumini : nescierunt vias ejus, nec reversi sunt per semitas ejus. |
14 O homicida levanta-se quando cai o dia, para matar o pobre e o indigente; o ladrão vagueia durante a noite. | 14 Mane primo consurgit homicida ; interficit egenum et pauperem : per noctem vero erit quasi fur. |
15 O adúltero espreita o crepúsculo: Ninguém me verá, diz ele, e põe um véu no rosto. | 15 Oculus adulteri observat caliginem, dicens : Non me videbit oculus : et operiet vultum suum. |
16 Nas trevas, forçam as casas; escondem-se durante o dia; não conhecem a luz. | 16 Perfodit in tenebris domos, sicut in die condixerant sibi, et ignoraverunt lucem. |
17 Para eles, com efeito, a manhã é uma sombra espessa, pois estão acostumados aos terrores da noite. | 17 Si subito apparuerit aurora, arbitrantur umbram mortis : et sic in tenebris quasi in luce ambulant. |
18 Correm rapidamente à superfície das águas, sua herança é maldita na terra; já não tomarão o caminho das vinhas. | 18 Levis est super faciem aquæ : maledicta sit pars ejus in terra, nec ambulet per viam vinearum. |
19 Como a seca e o calor absorvem a água das neves, assim a região dos mortos engole os pecadores. | 19 Ad nimium calorem transeat ab aquis nivium, et usque ad inferos peccatum illius. |
20 O ventre que o gerou, esquece-o, os vermes fazem dele as suas delícias; ninguém mais se lembra dele. | 20 Obliviscatur ejus misericordia ; dulcedo illius vermes : non sit in recordatione, sed conteratur quasi lignum infructuosum. |
21 A iniqüidade é quebrada como uma árvore. Maltratava a mulher estéril e sem filhos, não fazia o bem à viúva; | 21 Pavit enim sterilem quæ non parit, et viduæ bene non fecit. |
22 punha sua força a serviço dos poderosos. Levanta-se e já não pode mais contar com a vida. | 22 Detraxit fortes in fortitudine sua, et cum steterit, non credet vitæ suæ. |
23 Ele lhes dá segurança e apoio, mas seus olhos vigiam seus caminhos. | 23 Dedit ei Deus locum pœnitentiæ, et ille abutitur eo in superbiam : oculi autem ejus sunt in viis illius. |
24 Levantam-se, subitamente já não existem; caem; como os outros, são arrebatados, são ceifados como cabeças de espigas. | 24 Elevati sunt ad modicum, et non subsistent : et humiliabuntur sicut omnia, et auferentur, et sicut summitates spicarum conterentur. |
25 Se assim não é, quem me desmentirá, quem reduzirá a nada as minhas palavras? | 25 Quod si non est ita, quis me potest arguere esse mentitum, et ponere ante Deum verba mea ? |