1 Rogamus autem vos, fratres, circa adventum Domini nostri Iesu Christi et nostram congregationem in ipsum, | 1 וְהִנְנוּ מְבַקְשִׁים מִכֶּם אֶחָי עַל־אֹדוֹת בִּיאַת אֲדֹנֵינוּ יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ וַאֲסִיפָתֵנוּ אֵלָיו |
2 ut non cito moveamini a sensu neque terreamini, neque per spiritum neque per verbum neque per epistulam tamquam per nos, quasi instet dies Domini.
| 2 אֲשֶׁר לֹא־תִטָּרֵף דַּעְתְּכֶם פִּתְאֹם וַאֲשֶׁר לֹא תִבָּהֵלוּ לֹא בְרוּחַ וְלֹא בְדִבּוּר וְלֹא בְאִגֶּרֶת כְּמוֹ־שְׁלוּחָה מֵאִתָּנוּ כְּאִלּוּ הִגִּיעַ יוֹם הַמָּשִׁיחַ |
3 Ne quis vos seducat ullo modo; quoniam, nisi venerit discessio primum, et revelatus fuerit homo iniquitatis, filius perditionis, | 3 אַל־יַתְעֶה אֶתְכֶם אִישׁ בְּשׁוּם אוֹפָן כִּי לֹא־יָבֹא בְּטֶרֶם יִהְיֶה בָרִאשׁוֹנָה הַמֶּרֶד וְנִגְלָה אִישׁ הַחַטָּאָה בֶּן־הָאֲבַדּוֹן |
4 qui adversatur et extollitur supra omne, quod dicitur Deus aut quod colitur, ita ut in templo Dei sedeat, ostendens se quia sit Deus.
| 4 הַמִּתְקוֹמֵם וְהַמִּתְרוֹמֵם עַל־כָּל־הַנִּקְרָא אֵל אוֹ עֲבוֹדַת קֹדֶשׁ עַד־כִּי גַם־יֵשֵׁב בְּהֵיכַל הָאֱלֹהִים כֵּאלֹהִים וּמַרְאֶה אֶת־עַצְמוֹ כִּי אֱלֹהִים הוּא |
5 Non retinetis quod, cum adhuc essem apud vos, haec dicebam vobis? | 5 הֲלֹא תִזְכְּרוּ כִּי־בְעוֹד הֱיוֹתִי אִתְּכֶם דִּבַּרְתִּי אֵלֶּה אֲלֵיכֶם |
6 Et nunc quid detineat scitis, ut ipse reveletur in suo tempore. | 6 וְעַתָּה יְדַעְתֶּם מַה־שֶּׁיִּמְנָעֵהוּ מִלְּהִגָּלוֹת בְּעִתּוֹ |
7 Nam mysterium iam operatur iniquitatis; tantum qui tenet nunc, donec de medio fiat.
| 7 כִּי סוֹד הָרֶשַׁע כְּבָר הֵחֵל לִפְעֹל רַק שֶׁיּוּסַר מִתָּוֶךְ הַמֹּנֵעַ עַד־כֹּה |
8 Et tunc revelabitur ille iniquus, quem Dominus Iesus interficiet spiritu oris sui et destruet illustratione adventus sui, | 8 וְאָז יִגָּלֶה הָרָשָׁע אֲשֶׁר יְמִיתֶנּוּ הָאָדוֹן בְּרוּחַ שְׂפָתָיו וְיַשְׁבִּיתֶנּוּ בְּהוֹפָעַת בִּיאָתוֹ |
9 eum, cuius est adventus secundum operationem Satanae in omni virtute et signis et prodigiis mendacibus | 9 אֵת אֲשֶׁר יָבוֹא כְּחֶזְקַת הַשָּׂטָן בְּרָב־כֹּחַ וּבְאֹתוֹת וּבְמוֹפְתֵי שָׁקֶר |
10 et in omni seductione iniquitatis his, qui pereunt, eo quod caritatem veritatis non receperunt, ut salvi fierent. | 10 וּבְכָל־מִרְמַת אָוֶן בָּאֹבְדִים תַּחַת אֲשֶׁר לֹא קִבְּלוּ אֶת־אַהֲבַת הָאֱמֶת לְהִוָּשֵׁעַ |
11 Et ideo mittit illis Deus operationem erroris, ut credant mendacio, | 11 וּבַעֲבוּר זֹאת יְשַׁלַּח לָהֶם הָאֱלֹהִים מַדּוּחֵי שָׁוְא לְהַאֲמִין בַּשָּׁקֶר |
12 ut iudicentur omnes, qui non crediderunt veritati, sed consenserunt iniquitati.
| 12 לְמַעַן יִדּוֹנוּ כָּל־אֲשֶׁר לֹא־הֶאֱמִינוּ בָאֱמֶת כִּי אִם־רָצוּ בָּעַוְלָה |
13 Nos autem debemus gratias agere Deo semper pro vobis, fratres, dilecti a Domino, quod elegerit vos Deus primitias in salutem, in sanctificatione Spiritus et fide veritatis; | 13 אֲבָל אֲנַחְנוּ חַיָּבִים לְהוֹדוֹת לֵאלֹהִים בְּכָל־עֵת בַּעֲבוּרְכֶם אַחַי חֲבִיבֵי הָאָדוֹן אֲשֶׁר הָאֱלֹהִים בָּחַר בָּכֶם מֵרֵאשִׁית לִישׁוּעָה בְּקִדּוּשׁ הָרוּחַ וּבֶאֱמוּנַת הָאֱמֶת |
14 ad quod et vocavit vos per evangelium nostrum in acquisitionem gloriae Domini nostri Iesu Christi.
| 14 לָזֹאת קָרָא אֶתְכֶם בִּבְשׂוֹרָתֵנוּ לְנַחֲלַת כְּבוֹד אֲדֹנֵינוּ יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ |
15 Itaque, fratres, state et tenete traditiones, quas didicistis sive per sermonem sive per epistulam nostram. | 15 לָכֵן אַחַי עִמְדוּ וְהַחֲזִיקוּ בַקַּבָּלוֹת אֲשֶׁר לֻמַּדְתֶּם אִם בִּדְבָרֵנוּ אִם בְּאִגַּרְתֵּנוּ |
16 Ipse autem Dominus noster Iesus Christus et Deus Pater noster, qui dilexit nos et dedit consolationem aeternam et spem bonam in gratia, | 16 וְהוּא אֲדֹנֵינוּ יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ וֵאלֹהֵינוּ אָבִינוּ אֲשֶׁר אָהַב אֹתָנוּ וַיִּתֵּן־לָנוּ בְחַסְדּוֹ נֶחָמַת עוֹלָם וְתִקְוָה טוֹבָה |
17 consoletur corda vestra et confirmet in omni opere et sermone bono.
| 17 הוּא יְנַחֵם אֶת־לְבַבְכֶם וִיכוֹנֵן אֶתְכֶם בְּכָל־דָּבָר וּמַעֲשֶׂה טוֹב |
| 18 הָעֲבָדִים הִכָּנְעוּ לִפְנֵי אֲדֹנֵיכֶם בְּכָל־יִרְאָה לֹא לִפְנֵי הַטּוֹבִים וְהָעֲנָוִים לְבַד כִּי אִם־גַּם־לִפְנֵי הָעִקְּשִׁים |
| 19 כִּי חֶסֶד הוּא לָאִישׁ אִם־יִשְׂבַּע מַמְּרֹרִים וִיעֻנֶּה חִנָּם לְמַעַן דַּעַת הָאֱלֹהִים |
| 20 כִּי אִם־חָטֹא תֶחֶטְאוּ וּסְבַלְתֶּם מַכּוֹת אֶגְרוֹף מַה־תִּתְהַלָּלוּ אַךְ אִם־תְּעֻנּוּ וּסְבַלְתֶּם בַּעֲשׂוֹתְכֶם הַטּוֹב חֶסֶד הוּא מִלִּפְנֵי אֱלֹהִים |
| 21 כִּי לָזֹאת נִקְרֵאתֶם כִּי גַם־הַמָּשִׁיחַ עֻנָּה בַעֲבוּרְכֶם וְהִשְׁאִיר לָכֶם מוֹפֵת לָלֶכֶת בְּעִקְּבוֹתָיו |
| 22 אֲשֶׁר חֵטְא לֹא עָשָׂה וְלֹא מִרְמָה בְּפִיו |
| 23 אֲשֶׁר שָׁמַע חֶרְפָּתוֹ וְלֹא הֵשִׁיב נַעֲנָה וְלֹא גָעַר כִּי אִם־מָסַר דִּינוֹ לַשֹּׁפֵט צֶדֶק וְאֶת־חַטֹּאתֵנוּ הוּא נָשָׂא בִּגְוִיָּתוֹ עַל־הָעֵץ |
| 24 לְמַעַן נִחְיֶה לַצְּדָקָה מֵאַחַר שֶׁנִּפְטַרְנוּ מִן־הַחֲטָאִים |
| 25 אֲשֶׁר בַּחֲבֻרָתוֹ נִרְפָּא לָכֶם כִּי הֱיִיתֶם כְּצֹאן אֹבְדוֹת וְעַתָּה שַׁבְתֶּם אֶל־הָרֹעֶה פְּקִיד נַפְשֹׁתֵיכֶם |