1 “ Non facietis vobis idolum et sculptile nec lapidem eri getis nec imaginem sculptam in petra ponetis in terra vestra, ut adoretis eam. Ego enim sum Dominus Deus vester. | 1 - Io il Signore Dio vostro. Non vi farete idolo nè scultura; non erigerete pilastri, nè porrete nella vostra terra segnali cospicui per adorarli. Son io infatti il Signore Dio vostro. |
2 Custodite sabbata mea et pavete sanctuarium meum. Ego Dominus.
| 2 Osservate i miei sabati, ed accostatevi con timore al mio santuario. Io il Signore. |
3 Si in praeceptis meis ambulaveritis et mandata mea custodieritis et feceritis ea, | 3 Se camminerete secondo i miei precetti, se osserverete i miei comandamenti e li eseguirete, io vi darò le piogge ai loro tempi, |
4 dabo vobis pluvias temporibus suis, et terra gignet germen suum, et pomis arbores replebuntur. | 4 la terra darà i suoi prodotti, e gli alberi saranno pieni di frutti; |
5 Apprehendet messium tritura vindemiam, et vindemia occupabit sementem; et comedetis panem vestrum in saturitatem et absque pavore habitabitis in terra vestra. | 5 la battitura delle mèssi durerà sino alla vendemmia, e la vendemmia sino alla sementa; mangerete del vostro pane a sazietà, e senza paura abiterete nella vostra terra. |
6 Dabo pacem in finibus vestris, dormietis, et non erit qui exterreat. Auferam malas bestias, et gladius non transibit per terminos vestros. | 6 Farò esser pace ne' vostri possessi; dormirete, nè vi sarà chi vi metta spavento. Vi libererò dalle bestie feroci, e la guerra non entrerà nei vostri confini. |
7 Persequemini inimicos vestros, et corruent coram vobis gladio. | 7 Inseguirete i vostri nemici, e cadranno innanzi a voi; |
8 Persequentur quinque de vestris centum alienos, et centum ex vobis decem milia; cadent inimici vestri in conspectu vestro gladio.
| 8 cinque de' vostri metteranno in fuga cento di fuori, e cento di voi diecimila di loro; i vostri nemici periranno di spada dinanzi a voi. |
9 Respiciam vos et crescere faciam; multiplicabimini, et firmabo pactum meum vobiscum.
| 9 Guarderò a voi, e vi farò crescere; vi moltiplicherete, ed io raffermerò con voi il mio patto. |
10 Comedetis vetusta congregata priorum messium; et vetera, novis supervenientibus, proicietis.
| 10 Mangerete del vecchio e del vecchissimo, ed al sopravvenire del nuovo butterete via il vecchio. |
11 Ponam habitaculum meum in medio vestri, et non abominabitur vos anima mea. | 11 Porrò in mezzo a voi la mia dimora, e l'anima mia non si rifletterà. |
12 Ambulabo inter vos et ero vester Deus, vosque eritis populus meus. | 12 Camminerò in mezzo a voi; io sarò il vostro Dio, e voi il mio popolo. |
13 Ego Dominus Deus vester, qui eduxi vos de terra Aegyptiorum, ne serviretis eis, et qui confregi vectes iugi vestri, ut incederetis erecti.
| 13 Io il Signore Dio vostro, che vi condussi via dalla terra degli Egiziani affinchè non foste più loro schiavi e che spezzai le catene dal vostro collo, acciò camminaste a testa alta. |
14 Quod si non audieritis me nec feceritis omnia mandata haec, | 14 Ma se non mi ascolterete, se non farete tutto quello ch'io v'ho comandato, |
15 si spreveritis leges meas, et iudicia mea contempserit anima vestra, ut non faciatis omnia, quae a me constituta sunt, et ad irritum perducatis pactum meum, | 15 se disprezzerete le mie leggi, e non terrete conto dei miei ordini, non facendo quello che io ho stabilito, e rendendo inutile il mio patto con voi, |
16 ego quoque haec faciam vobis: visitabo vos in terrore repentino, in tabe et ardore, qui conficiant oculos et consumant animam, frustra seretis sementem, quae ab hostibus devorabitur. | 16 io allora farò con voi così: Vi visiterò prontamente con l'angustia e con un fuoco che v'abbruci gli occhi, e vi consumi la vita. Invano seminerete, perchè la vostra semente sarà divorata dagli avversari. |
17 Ponam faciem meam contra vos, et corruetis coram hostibus vestris et subiciemini his, qui oderunt vos, et fugietis, nemine persequente.
| 17 Vi guarderò sdegnato; cadrete davanti ai vostri nemici, e sarete soggiogati da quelli che vi odiano; vi darete alla fuga senza che nessuno v'insegua. |
18 Sin autem nec sic oboedieritis mihi, addam correptiones vestras septuplum propter peccata vestra | 18 Se poi anche allora non m'obbedirete, crescerò sette volte i castighi dei vostri peccati, |
19 et conteram superbiam duritiae vestrae. Daboque caelum vobis desuper sicut ferrum et terram aeneam. | 19 e spezzerò la durezza della vostra superbia. Farò che il cielo sopra voi sia come di ferro, e la terra come di bronzo; |
20 Consumetur incassum robur vestrum: non proferet terra germen, nec arbores poma praebebunt.
| 20 le vostre fatiche saranno gettate invano; la terra non germoglierà e gli alberi non daranno frutto. |
21 Si ambulaveritis ex adverso mihi nec volueritis audire me, addam plagas vestras usque in septuplum propter peccata vestra; | 21 Se vi metterete in contrasto con me, e non mi vorrete ascoltare, aumenterò del settuplo le vostre piaghe pei vostri peccati; |
22 emittamque in vos bestias agri, quae absque liberis vos faciant et deleant pecora vestra et ad paucitatem vos redigant, desertaeque fiant viae vestrae.
| 22 manderò contro di voi le fiere della campagna che divoreranno voi ed il vostro bestiame, vi ridurranno tutti a piccol numero e renderanno deserte le vostre strade. |
23 Quod si nec sic volueritis recipere disciplinam, sed ambulaveritis ex adverso mihi, | 23 Che se neanche allora vorrete ricevere la correzione, ma vi moverete contro di me, |
24 ego quoque contra vos adversus incedam et percutiam vos septies propter peccata vestra. | 24 anch'io mi moverò contro di voi, e vi percoterò sette volte più pei vostri peccati. |
25 inducamque super vos gladium ultorem foederis mei; cumque confugeritis in urbes vestras, mittam pestilentiam in medio vestri, et trademini hostium manibus. | 25 Farò venire su voi la spada a vendicare il mio patto; se vi rifugerete nelle città, manderò in mezzo a voi la pestilenza; e vi darete nelle mani dei vostri nemici, |
26 Postquam confregero vobis baculum panis, coquent decem mulieres in uno clibano panem vestrum et reddent eum ad pondus, et comedetis et non saturabimini.
| 26 dopo che io avrò spezzato il sostegno del vostro pane, di maniera che dieci donne potranno cuocere il pane in un solo forno, e lo distribuiranno a peso; mangerete, e non vi sazierete. |
27 Sin autem nec per haec audieritis me, sed ambulaveritis contra me, | 27 Se poi nemmeno con questo mi ascolterete, ma procederete contro di me, |
28 et ego incedam adversus vos in furore contrario; et corripiam vos septem plagis propter peccata vestra, | 28 ed io procederò contro di voi con altrettanto furore, e vi castigherò con sette piaghe pei peccati, |
29 ita ut comedatis carnes filiorum et filiarum vestrarum. | 29 in guisa che mangerete le carni de' vostri figliuoli e delle vostre figliuole. |
30 Destruam excelsa vestra et thymiamateria confringam et ponam cadavera vestra super cadavera idolorum vestrorum, et abominabitur vos anima mea, | 30 Sconvolgerò le vostre colline, e ne spezzerò i simulacri. Cadrete fra i rottami de' vostri idoli, e la mia anima v'avrà in abominio, |
31 in tantum ut urbes vestras redigam in solitudinem et deserta faciam sanctuaria vestra nec recipiam ultra odorem suavissimum. | 31 così che ridurrò in solitudine le vostre città, farò deserti i vostri santuari, nè più vi riceverò l'odore graditissimo [dei vostri sacrifizi]. |
32 Disperdamque terram vestram; et stupebunt super ea inimici vestri, cum habitatores illius fuerint. | 32 Desolerò la vostra terra, e ne stupiranno i vostri nemici, quando saranno essi divenuti suoi abitanti. |
33 Vos autem dispergam in gentes et evaginabo post vos gladium; eritque terra vestra deserta et civitates dirutae.
| 33 Voi poi vi disperderò fra le genti, e sguainerò dietro a voi la spada; la vostra terra sarà deserta, e le vostre città diroccate. |
34 Tunc placebunt terrae sabbata sua cunctis diebus solitudinis suae; quando fueritis in terra hostili, sabbatizabit et sabbata sua supplebit. | 34 Allora la terra si godrà i suoi sabati in tutto il tempo nel quale sarà deserta, e voi sarete |
35 Cunctis diebus solitudinis sabbatizabit, eo quod non requieverit in sabbatis vestris, quando habitabatis in ea.
| 35 in terra nemica; farà i sabati, e si riposerà nei sabati della sua solitudine, perchè non si riposò nei sabati vostri quando l'abitavate voi. |
36 Et, qui de vobis remanserint, dabo pavorem in cordibus eorum in regionibus hostium; terrebit eos sonitus folii volantis, et ita fugient quasi gladium; cadent, nullo persequente. | 36 Ed a quelli di voi che rimarranno, metterò in cuore lo spavento nelle terre de' loro nemici; il rumore d'una foglia volante li atterrirà e la fuggiranno come se fosse una spada. Cadranno, senza che alcuno li insegua, |
37 Et corruent singuli super fratres suos quasi bella fugientes, nemine persequente. Nemo vestrum inimicis audebit resistere. | 37 cadranno gli uni sugli altri i fratelli, come se fuggissero in battaglia; nessuno di voi oserà resistere ai nemici. |
38 Peribitis inter gentes, et hostilis vos terra consumet. | 38 Perirete fra le nazioni, ed una terra nemica vi consumerà. |
39 Quod si et de vobis aliqui remanserint, tabescent in iniquitatibus suis in terris inimicorum vestrorum et propter peccata patrum suorum cum ipsis tabescent. | 39 Che se alcuni di quelli sopravviveranno, si stringeranno per le proprie iniquità nella terra dei loro nemici, e saranno flagellati pei peccati dei loro padri e propri, |
40 Et confitebuntur iniquitates suas et maiorum suorum, quibus praevaricati sunt in me et ambulaverunt ex adverso mihi, | 40 sinchè confessino le iniquità proprie e de' loro maggiori, con le quali mi si rivoltarono, e mossero contro di me. |
41 ut et ego ambularem contra eos et inducerem illos in terram hostilem; vel tunc humiliabitur incircumcisum cor eorum, et tunc expiabunt pro impietatibus suis. | 41 Moverò dunque anch'io contro di loro, e li ridurrò in terra nemica, sinchè si penta l'incirconciso lor cuore; allora pregheranno pei propri peccati. |
42 Et recordabor foederis mei, quod pepigi cum Iacob et Isaac et Abraham. Terrae quoque memor ero, | 42 Ed io mi ricorderò del mio patto, da me concluso con Giacobbe, Isacco ed Abramo; mi ricorderò anche di quella terra, |
43 quae, cum relicta fuerit ab eis, complacebit sibi in sabbatis suis patiens solitudinem propter illos. Ipsi vero expiabunt pro peccatis suis, eo quod abiecerint iudicia mea et leges meas despexerint.
| 43 la quale, abbandonata da loro, si sarà goduta i suoi sabati, ridotta in solitudine a causa di loro. Essi allora chiederanno perdono de' loro misfatti, dell'aver rigettati i miei comandamenti e diprezzate le mie leggi. |
44 Et tamen, etiam cum essent in terra hostili, non penitus abieci eos neque sic despexi, ut consumerentur, et irritum facerem pactum meum cum eis. Ego enim sum Dominus, Deus eorum. | 44 Eppure, anche quand'erano in terra nemica, non li rigettai del tutto nè così li disprezzai da annientarli, e render vano il patto mio con loro. Perchè io sono il Signore Dio loro, |
45 Et recordabor eis foederis cum maioribus, quos eduxi de terra Aegypti in conspectu gentium, ut essem Deus eorum. Ego Dominus ”.
| 45 e mi ricorderò del patto mio antico, di quando in faccia alle nazioni li cavai dalla terra d'Egitto, per esser il loro Dio. Io il Signore -». Questi son gli ordini, i comandamenti e le leggi che il Signore sul monte Sinai stabilì fra sè ed i figli d'Israele, per mezzo di Mosè. |
46 Haec sunt iudicia atque praecepta et leges, quas dedit Dominus inter se et inter filios Israel in monte Sinai per manum Moysi.
| |