Scrutatio

Sabato, 27 aprile 2024 - Santa Zita ( Letture di oggi)

Giuditta 10


font
NOVA VULGATABIBLIA
1 Et factum est, ut cessavit cla mans ad Deum Israel et con summavit omniaverba ista,1 Acabada su plegaria al Dios de Israel, y dichas todas estas palabras,
2 surrexit de prostratione sua et vocavit abram suam et descendit indomum suam, in qua commorabatur in diebus sabbatorum et in diebus festis suis.2 se levantó Judit del suelo, llamó a su sierva y bajando a la casa donde pasaba los sábados y solemnidades,
3 Et abstulit cilicium, quod induerat, et exuit se vestimenta viduitatis suae etlavit corpus suum aqua et unxit se unguento spisso et pectinavit capilloscapitis sui et imposuit mitram super caput suum et induit se vestimentaiucunditatis suae, quibus vestiebatur in diebus vitae viri sui Manasses.3 se quitó el sayal que vestía, se desnudó de sus vestidos de viudez, se baño toda, se ungió con perfumes exquisitos, se compuso la cabellera poniéndose una cinta, y se vistió los vestidos que vestía cuando era feliz, en vida de su marido Manasés.
4 Etaccepit soleas in pedes suos et imposuit periscelides et dextralia et anulos etinaures et omnem ornatum suum et composuit se nimis in seductionem oculorumvirorum, quicumque viderent eam.4 Se calzó las sandalias, se puso los collares, brazeletes y anillos, sus pendientes y todas sus joyas, y realzó su hermosura cuanto pudo, con ánimo de seducir los ojos de todos los hombres que la viesen.
5 Et porrexit abrae suae ascopam vini et vasolei et peram implevit alphitis et massa fici et panibus et caseo et plicavitomnia vasa sua et imposuit ei.
5 Luego dio a su sierva un odre de vino y un cántaro de aceite, llenó una alforja con harina de cebada, tortas de higos y panes puros, empaquetó las provisiones y se lo entregó igualmente a su sierva.
6 Et abierunt ad portam civitatis Betuliae et invenerunt adstantem ad eam Oziamet seniores civitatis Chabrin et Charmin.6 Luego se dirigieron a la puerta de la ciudad, de Betulia, donde se encontraron con Ozías y con Jabrís y Jarmís, ancianos de la ciudad.
7 Qui cum vidissent eam, et eratmutata facies eius, et vestem mutatam, mirati sunt valde et dixerunt ei:7 Cuando vieron a Judit con el rostro transformado y mudada de vestidos, se quedaron maravillados de su extremada hermosura y le dijeron:
8 “Deus patrum nostrorum det te in gratiam et consummet cogitationes tuas ingloriam filiorum Israel et in exaltationem Ierusalem ”.8 «¡Que el Dios de nuestros padres te haga alcanzar favor y dé cumplimiento a tus designios, para gloria de los hijos de Israel y exaltación de Jerusalén!»
9 Et procidens infaciem adoravit Deum et dixit ad eos: “ Praecipite aperiri portam civitatis,et exeam in consummationen verborum, quae locuti estis mecum ”. Etconstituerunt iuvenibus aperiri ei, sicut locuti sunt;9 Ella adoró a Dios y les dijo: «Mandad que me abran la puerta de la ciudad para que vaya a poner por obra los deseos de que me habéis hablado». Ellos mandaron a los jóvenes que le abrieran, tal como lo pedía.
10 et fecerunt sic. Etexiit Iudith, ipsa et ancilla eius cum ea; et speculabantur eam viri civitatis,quoadusque descendit montem, usquedum transiit convallem, et iam non videbanteam.
10 Así lo hicieron ellos, y salió Judit con su sierva. Los hombres de la ciudad la siguieron con la mirada mientras descendía por la ladera, hasta que llegó al valle; y allí la perdieron de vista.
11 Et ibant in convallem in directum, et obviavit ei prima custodia Assyriorum.11 Avanzaron ellas a derecho por el valle, hasta que le salió al encuentro una avanzada de los asirios,
12 Et comprehenderunt eam et interrogaverunt eam: “ Quorum es et unde venis etquo vadis? ”. Dixitque eis: “ Filia sum ego Hebraeorum et recedo a facieipsorum, quoniam incipiunt tradi vobis in devorationem.12 que la detuvieron y preguntaron: «¿Quién eres? ¿De dónde vienes? ¿A dónde vas?» Ella respondió: «Hija de hebreos soy y huyo de ellos, porque están a punto de ser devorados por vosotros.
13 Et ego venio adfaciem Holofernis principis militiae virtutis vestrae, ut renuntiem ei verbaveritatis et ostendam ante faciem ipsius viam, per quam vadat et domineturuniversae montanae, et non discumveniat ex viris eius caro una, nec spiritusvitae ”.13 Vengo a presentarme ante Holofernes, jefe de vuestro ejército, para hablarle con sinceridad y mostrarle un camino por el que pueda pasar para adueñarse de toda la montaña, sin que perezca ninguno de sus hombres y sin que se pierda una sola vida».
14 Et, ut audierunt viri verba eius et inspexerunt faciem eius — eterat in conspectu eorum mirabilis specie valde — dixerunt ad eam:14 Oyéndola hablar aquellos hombres, y viendo la admirable hermosura de su rostro, le dijeron:
15 “Salvasti animam tuam in bonum festinans descendere ad faciem domini nostri. Etnunc accede ad tabernaculum eius; et ex nostris praemittent te, quousque tradantte in manibus eius.15 «Has salvado tu vida con tu decisión de bajar a presentarte ante nuestro señor. Dirígete a su tienda, que algunos de los nuestros te acompañarán hasta ponerte en sus manos.
16 Si autem steteris in conspectu eius, noli timere cordetuo, sed renuntia illi secundum verba tua, et bene tibi faciet ”.16 Cuando estés en su presencia, no tengas miedo; anúnciale tus propósitos y él se portará bien contigo».
17 Etelegerunt ex seipsis viros centum et adiunxerunt ei et abrae eius et perduxerunteas ad tabernaculum Holofernis.17 Y eligieron entre ellos cien hombres que le dieran escolta a ella y a su sierva y las llevaran hasta la tienda de Holofernes.
18 Et factus est concursus in omnibus castris;innotuit enim in tabernaculis adventus eius. Et venerunt et circumdederunt eamstantem extra tabernaculum Holofernis, quoadusque nuntiaverunt ei de ea.18 Habiéndose corrido por todas las tiendas la noticia de su llegada, concurrió la gente del campamento, que hicieron corro en torno a ella, mientras esperaba, fuera de la tienda, que la anunciasen a Holofernes.
19 Etmirabantur ad speciem eius et percipiebant verba eius, quia erant bona valde, etlaudabant filios Israel propter eam. Et dixit unusquisque ad proximum suum: “Quis contemnet populum hunc, qui habet in se mulieres tales? Quoniam non estbonum derelinquere virum unum ex eis, qui relicti possint decipere totam terram”.19 Se quedaban admirados de su belleza y, por ella, admiraban a los israelitas, diciéndose unos a otros: «¿Quién puede menospreciar a un pueblo que tiene mujeres como ésta? ¡Sería un error dejar con vida a uno solo de ellos, porque los que quedaran, serían capaces de engañar a toda la tierra!»
20 Et exierunt omnes cubicularii Holofernis et omnes famuli eius etinduxerunt eam in tabernaculum eius.
20 Salieron, pues, los de la escolta personal de Holofernes y todos sus servidores y la introdujeron en la tienda.
21 Et erat Holofernes requiescens in lectu suo in conopeo, quod erat ex purpuraet auro et smaragdo et lapidibus pretiosissimis contextum.21 Estaba Holofernes descansando en su lecho, bajo colgaduras de oro y púrpura recamadas de esmeraldas y piedras preciosas.
22 Et nuntiaverunt eide ea. Qui cum audisset, exiit in proscaenium; et lampades argenteaepraecedentes eum multae valde. Et induxerunt eam ad eum.22 Se la anunciaron y él salió hasta la entrada de la tienda, precedido de lámparas de plata.
23 Cum autem venitcontra faciem eius Iudith et famulorum eius, laudaverunt omnes speciem facieieius; procidensque in faciem adoravit eum, et suscitaverunt eam servi eius.
23 Cuando Judit llegó ante Holofernes y sus ministros, todos se maravillaron de la hermosura de su rostro. Cayó ella rostro en tierra y se postró ante él, pero los siervos la levantaron.