Jób könyve 41

KÁLDI-NEOVULGÁTA	SMITH VAN DYKE
1 Íme, az ilyennek reménye semmivé válik, már puszta látásától is földre vágódik!	1 أتصطاد لوياثان بشص او تضغط لسانه بحبل.
2 Nincs olyan merész, aki ingerelni merné, és ki állhat meg az én színem előtt?	2 أتضع أسلة في خطمه ام تثقب فكّه بخزامة.
3 Ki adott nekem előbb, hogy vissza kellene neki adnom? Ami az ég alatt van, az mind az enyém!	3 أيكثر التضرعات اليك ام يتكلم معك باللين.
4 Nem hallgatom el, hogy milyenek tagjai, beszélek erejéről, alkata szépségéről!	4 هل يقطع معك عهدا فتتخذه عبدا مؤبدا.
5 Ki tudja levenni ruhája burkolatát? Ki hatol be szája belsejébe?	5 أتلعب معه كالعصفور او تربطه لاجل فتياتك.
6 Ki nyitja meg szája kapuit? Fogai környékén rémület lakik!	6 هل تحفر جماعة الصيادين لاجله حفرة او يقسمونه بين الكنعانيين.
7 Teste, mint az öntött pajzs, egymáshoz simuló pikkelyekből van egyberakva;	7 أتملأ جلده حرابا وراسه بإلال السمك.
8 az egyik a másikhoz lapul, még levegő sem férkőzik közéjük;	8 ضع يدك عليه. لا تعد تذكر القتال.
9 az egyik a másikhoz tapad, egymást tartják s el nem válnak.	9 هوذا الرجاء به كاذب. ألا يكبّ ايضا برؤيته.
10 Tüsszentése tüzes láng, és szeme olyan, mint a hajnal pillái.	10 ليس من شجاع يوقظه فمن يقف اذا بوجهي.
11 Lángok jönnek torkából, megannyi kigyúlt, égő fáklya;	11 من تقدمني فاوفيه. ما تحت كل السموات هو لي
12 gőz tör elő orra lyukaiból, mint tűzön álló forró fazékból;	12 لا اسكت عن اعضائه وخبر قوته وبهجة عدّته.
13 lehelete meggyújtja a szenet, láng lövell torkából.	13 من يكشف وجه لبسه ومن يدنو من مثنى لجمته.
14 Erő honol nyakában, és rémület jár előtte.	14 من يفتح مصراعي فمه. دائرة اسنانه مرعبة.
15 Tagjaira húsa pompásan tapad, hullna rá bár villám, helyéből ki sem mozdul.	15 فخره مجان مانعة محكّمة مضغوطة بخاتم
16 A szíve kőkemény, kemény, mint az alsó őrlőkő.	16 الواحد يمسّ الآخر فالريح لا تدخل بينها.
17 Amikor felemelkedik, még hősök is megijednek, megzavarodnak félelmükben.	17 كل منها ملتصق بصاحبه متلكّدة لا تنفصل.
18 Ha kard éri, nem fog rajta, s a dárda visszapattan páncéljáról;	18 عطاسه يبعث نورا وعيناه كهدب الصبح.
19 olyannak veszi a vasat, mint a szalmát, s az ércet, mint a korhadó fát,	19 من فيه تخرج مصابيح. شرار نار تتطاير منه.
20 nem szalasztja meg őt a nyilas, polyvává lesznek rajta a parittya kövei,	20 من منخريه يخرج دخان كانه من قدر منفوخ او من مرجل.
21 szalmaszálnak veszi a buzogányt, neveti a dárda süvítését.	21 نفسه يشعل جمرا ولهيب يخرج من فيه.
22 Alul éles cserepek vannak rajta, cséplőszán nyomait hagyja az iszapban.	22 في عنقه تبيت القوة وامامه يدوس الهول.
23 Felforralja a mély tengert, mint az üstöt, olyanná teszi, mintha kenőcs forrna benne.	23 مطاوي لحمه متلاصقة مسبوكة عليه لا تتحرك.
24 Világít nyomában az ösvény, őszülő hajnak néznéd az örvényt.	24 قلبه صلب كالحجر وقاس كالرحى.
25 Nincs hozzá fogható hatalom a földön, úgy van alkotva, hogy semmitől se féljen.	25 عند نهوضه تفزع الاقوياء. من المخاوف يتيهون
26 Szembenéz minden nagysággal: ő a király minden kevély állat fölött.«	26 سيف الذي يلحقه لا يقوم ولا رمح ولا مزراق ولا درع.
	27 يحسب الحديد كالتبن والنحاس كالعود النخر.
	28 لا يستفزّه نبل القوس. حجارة المقلاع ترجع عنه كالقش.
	29 يحسب المقمعة كقش ويضحك على اهتزاز الرمح.
	30 تحته قطع خزف حادة. يمدد نورجا على الطين.
	31 يجعل العمق يغلي كالقدر ويجعل البحر كقدر عطارة.
	32 يضيء السبيل وراءه فيحسب اللج اشيب.
	33 ليس له في الارض نظير. صنع لعدم الخوف.
	34 يشرف على كل متعال. هو ملك على كل بني الكبرياء