Deuxième livre de Samuel 22

JERUSALEM	LXX
1 David adressa à Yahvé les paroles de ce cantique, quand Yahvé l'eut délivré de tous ses ennemiset de la main de Saül.	1 και ελαλησεν δαυιδ τω κυριω τους λογους της ωδης ταυτης εν η ημερα εξειλατο αυτον κυριος εκ χειρος παντων των εχθρων αυτου και εκ χειρος σαουλ
2 Il dit: Yahvé est mon roc et ma forteresse, et mon libérateur,	2 και ειπεν κυριε πετρα μου και οχυρωμα μου και εξαιρουμενος με εμοι
3 c'est mon Dieu. Je m'abrite en lui, mon rocher, mon bouclier et ma corne de salut, ma citadelle etmon refuge. Mon sauveur, tu m'as sauvé de la violence.	3 ο θεος μου φυλαξ εσται μου πεποιθως εσομαι επ' αυτω υπερασπιστης μου και κερας σωτηριας μου αντιλημπτωρ μου και καταφυγη μου σωτηριας μου εξ αδικου σωσεις με
4 Il est digne de louanges, j'invoque Yahvé et je suis sauvé de mes ennemis.	4 αινετον επικαλεσομαι κυριον και εκ των εχθρων μου σωθησομαι
5 Les flots de la Mort m'enveloppaient, les torrents de Bélial m'épouvantaient;	5 οτι περιεσχον με συντριμμοι θανατου χειμαρροι ανομιας εθαμβησαν με
6 les filets du shéol me cernaient, les pièges de la mort m'attendaient.	6 ωδινες θανατου εκυκλωσαν με προεφθασαν με σκληροτητες θανατου
7 Dans mon angoisse j'invoquai Yahvé et vers mon Dieu je lançai mon cri; il entendit de sontemple ma voix et mon cri parvint à ses oreilles.	7 εν τω θλιβεσθαι με επικαλεσομαι κυριον και προς τον θεον μου βοησομαι και επακουσεται εκ ναου αυτου φωνης μου και η κραυγη μου εν τοις ωσιν αυτου
8 Et la terre s'ébranla et chancela, les assises des cieux frémirent (sous sa colère elles furentébranlées);	8 και εταραχθη και εσεισθη η γη και τα θεμελια του ουρανου συνεταραχθησαν και εσπαραχθησαν οτι εθυμωθη κυριος αυτοις
9 une fumée monta à ses narines, et de sa bouche un feu dévorait (des braises s'y enflammèrent).	9 ανεβη καπνος εν τη οργη αυτου και πυρ εκ στοματος αυτου κατεδεται ανθρακες εξεκαυθησαν απ' αυτου
10 Il inclina les cieux et descendit, une sombre nuée sous ses pieds;	10 και εκλινεν ουρανους και κατεβη και γνοφος υποκατω των ποδων αυτου
11 il chevaucha un chérubin et vola, il plana sur les ailes du vent.	11 και επεκαθισεν επι χερουβιν και επετασθη και ωφθη επι πτερυγων ανεμου
12 Il fit des ténèbres son entourage, sa tente, ténèbre d'eau, nuée sur nuée;	12 και εθετο σκοτος αποκρυφην αυτου κυκλω αυτου η σκηνη αυτου σκοτος υδατων επαχυνεν εν νεφελαις αερος
13 un éclat devant lui enflammait grêle et braises de feu.	13 απο του φεγγους εναντιον αυτου εξεκαυθησαν ανθρακες πυρος
14 Yahvé tonna des cieux, le Très-Haut donna de la voix;	14 εβροντησεν εξ ουρανου κυριος και ο υψιστος εδωκεν φωνην αυτου
15 il décocha des flèches et les dispersa il fit briller l'éclair et les chassa.	15 και απεστειλεν βελη και εσκορπισεν αυτους αστραπην και εξεστησεν αυτους
16 Et le lit des mers apparut, les assises du monde se découvrirent, au grondement de la menace deYahvé, au vent du souffle de ses narines.	16 και ωφθησαν αφεσεις θαλασσης και απεκαλυφθη θεμελια της οικουμενης εν τη επιτιμησει κυριου απο πνοης πνευματος θυμου αυτου
17 Il envoie d'en haut et me prend, il me retire des grandes eaux,	17 απεστειλεν εξ υψους και ελαβεν με ειλκυσεν με εξ υδατων πολλων
18 il me délivre d'un puissant ennemi, d'adversaires plus forts que moi.	18 ερρυσατο με εξ εχθρων μου ισχυος εκ των μισουντων με οτι εκραταιωθησαν υπερ εμε
19 Ils m'attendaient au jour de mon malheur, mais Yahvé fut pour moi un appui;	19 προεφθασαν με εν ημερα θλιψεως μου και εγενετο κυριος επιστηριγμα μου
20 il m'a dégagé, mis au large, il m'a sauvé, car il m'aime.	20 και εξηγαγεν με εις πλατυσμον και εξειλατο με οτι ευδοκησεν εν εμοι
21 Yahvé me rend selon ma justice, selon la pureté de mes mains il me rétribue,	21 και ανταπεδωκεν μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ανταπεδωκεν μοι
22 car j'ai gardé les voies de Yahvé sans faillir loin de mon Dieu.	22 οτι εφυλαξα οδους κυριου και ουκ ησεβησα απο του θεου μου
23 Ses jugements sont tous devant moi, ses décrets, je ne les ai pas écartés;	23 οτι παντα τα κριματα αυτου κατεναντιον μου και τα δικαιωματα αυτου ουκ απεστην απ' αυτων
24 mais je suis irréprochable avec lui, je me garde contre le péché.	24 και εσομαι αμωμος αυτω και προφυλαξομαι απο της ανομιας μου
25 Et Yahvé me rétribue selon ma justice, ma pureté qu'il voit de ses yeux.	25 και αποδωσει μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ενωπιον των οφθαλμων αυτου
26 Tu es fidèle avec le fidèle, sans reproche avec l'irréprochable,	26 μετα οσιου οσιωθηση και μετα ανδρος τελειου τελειωθηση
27 pur avec qui est pur mais rusant avec le fourbe,	27 και μετα εκλεκτου εκλεκτος εση και μετα στρεβλου στρεβλωθηση
28 toi qui sauves le peuple des humbles et rabaisses les yeux hautains.	28 και τον λαον τον πτωχον σωσεις και οφθαλμους επι μετεωρων ταπεινωσεις
29 C'est toi, Yahvé, ma lampe, mon Dieu éclaire ma ténèbre;	29 οτι συ ο λυχνος μου κυριε και κυριος εκλαμψει μοι το σκοτος μου
30 avec toi je force l'enceinte, avec mon Dieu je saute la muraille.	30 οτι εν σοι δραμουμαι μονοζωνος και εν τω θεω μου υπερβησομαι τειχος
31 Dieu, sa voie est sans reproche, et la parole de Yahvé sans alliage. Il est, lui, le bouclier dequiconque s'abrite en lui.	31 ο ισχυρος αμωμος η οδος αυτου το ρημα κυριου κραταιον πεπυρωμενον υπερασπιστης εστιν πασιν τοις πεποιθοσιν επ' αυτω
32 Qui donc est Dieu, hors Yahvé, qui est Rocher, sinon notre Dieu?	32 τις ισχυρος πλην κυριου και τις κτιστης εσται πλην του θεου ημων
33 Ce Dieu qui me ceint de force et rend ma voie irréprochable,	33 ο ισχυρος ο κραταιων με δυναμει και εξετιναξεν αμωμον την οδον μου
34 qui égale mes pieds à ceux des biches et me tient debout sur les hauteurs,	34 τιθεις τους ποδας μου ως ελαφων και επι τα υψη ιστων με
35 qui instruit mes mains au combat, mes bras à bander l'arc d'airain.	35 διδασκων χειρας μου εις πολεμον και καταξας τοξον χαλκουν εν βραχιονι μου
36 Tu me donnes ton bouclier de salut et tu ne cesses de m'exaucer,	36 και εδωκας μοι υπερασπισμον σωτηριας μου και η υπακοη σου επληθυνεν με
37 tu élargis mes pas sous moi et mes chevilles n'ont point fléchi.	37 εις πλατυσμον εις τα διαβηματα μου υποκατω μου και ουκ εσαλευθησαν τα σκελη μου
38 Je poursuis mes ennemis et les extermine et je ne reviens pas qu'ils ne soient achevés;	38 διωξω εχθρους μου και αφανιω αυτους και ουκ αναστρεψω εως συντελεσω αυτους
39 je les frappe, ils ne peuvent se relever, ils tombent, ils sont sous mes pieds.	39 και θλασω αυτους και ουκ αναστησονται και πεσουνται υπο τους ποδας μου
40 Tu m'as ceint de force pour le combat, tu fais ployer sous moi mes agresseurs;	40 και ενισχυσεις με δυναμει εις πολεμον καμψεις τους επανιστανομενους μοι υποκατω μου
41 mes ennemis, tu me fais voir leur dos, et ceux qui me haïssent, je les extermine.	41 και τους εχθρους μου εδωκας μοι νωτον τους μισουντας με και εθανατωσας αυτους
42 Ils crient, et pas de sauveur, vers Yahvé, mais pas de réponse;	42 βοησονται και ουκ εστιν βοηθος προς κυριον και ουχ υπηκουσεν αυτων
43 je les broie comme la poussière des places, je les foule comme la boue des ruelles.	43 και ελεανα αυτους ως χουν γης ως πηλον εξοδων ελεπτυνα αυτους
44 Tu me délivres des querelles des peuples, tu me mets à la tête des nations; le peuple quej'ignorais m'est asservi,	44 και ρυση με εκ μαχης λαων φυλαξεις με εις κεφαλην εθνων λαος ον ουκ εγνων εδουλευσαν μοι
45 les fils d'étrangers me font leur cour, ils sont tout oreille et m'obéissent,	45 υιοι αλλοτριοι εψευσαντο μοι εις ακοην ωτιου ηκουσαν μου
46 les fils d'étrangers faiblissent, ils quittent en tremblant leurs réduits.	46 υιοι αλλοτριοι απορριφησονται και σφαλουσιν εκ των συγκλεισμων αυτων
47 Vive Yahvé, et béni soit mon Rocher, exalté, le Dieu de mon salut,	47 ζη κυριος και ευλογητος ο φυλαξ μου και υψωθησεται ο θεος μου ο φυλαξ της σωτηριας μου
48 le Dieu qui me donne les vengeances et broie les peuples sous moi,	48 ισχυρος κυριος ο διδους εκδικησεις εμοι παιδευων λαους υποκατω μου
49 qui me soustrait à mes ennemis. Tu m'exaltes par-dessus mes agresseurs, tu me libères del'homme de violence.	49 και εξαγων με εξ εχθρων μου και εκ των επεγειρομενων μοι υψωσεις με εξ ανδρος αδικηματων ρυση με
50 Aussi je te louerai, Yahvé, chez les païens, et je veux jouer pour ton nom.	50 δια τουτο εξομολογησομαι σοι κυριε εν τοις εθνεσιν και εν τω ονοματι σου ψαλω
51 Il multiplie pour son roi les délivrances et montre de l'amour pour son oint, pour David et sadescendance à jamais.	51 μεγαλυνων σωτηριας βασιλεως αυτου και ποιων ελεος τω χριστω αυτου τω δαυιδ και τω σπερματι αυτου εως αιωνος