Lamentations 3

NEW JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 I am the man familiar with misery under the rod of his fury.	1 Εγω ειμαι ο ανθρωπος, οστις ειδον θλιψιν απο της ραβδου του θυμου αυτου.
2 He has led and guided me into darkness, not light.	2 Με ωδηγησε και εφερεν εις σκοτος και ουχι εις φως.
3 Against none but me does he turn his hand, again and again, al day.	3 Ναι, κατ' εμου εστραφη? κατ' εμου εστρεψε την χειρα αυτου ολην την ημεραν.
4 He has wasted my flesh and skin away, has broken my bones.	4 Επαλαιωσε την σαρκα μου και το δερμα μου? συνετριψε τα οστα μου.
5 He has besieged me and made hardship a circlet round my head.	5 Ωικοδομησε κατ' εμου και με περιεκυκλωσε χολην και μοχθον.
6 He has forced me to dwel where al is dark, like those long-dead in their everlasting home.	6 Με εκαθισεν εν σκοτεινοις ως νεκρους αιωνιους.
7 He has walled me in so that I cannot escape; he has weighed me down with chains;	7 Με περιεφραξε, δια να μη εξελθω? εβαρυνε τας αλυσεις μου.
8 even when I shout for help, he shuts out my prayer.	8 Ετι και οταν κραζω και αναβοω, αποκλειει την προσευχην μου.
9 He has closed my way with blocks of stone, he has obstructed my paths.	9 Περιεφραξε με πελεκητους λιθους τας οδους μου, εστρεβλωσε τας τριβους μου.
10 For me he is a lurking bear, a lion in hiding.	10 Εγεινεν εις εμε αρκτος ενεδρευουσα, λεων εν αποκρυφοις.
11 Heading me off, he has torn me apart, leaving me shattered.	11 Παρετρεψε τας οδους μου και με κατεσπαραξε, με κατεστηαεν ηφανισμενην.
12 He has bent his bow and used me as a target for his arrows.	12 Ενετεινε το τοξον αυτου και με εστησεν ως σκοπον εις βελος.
13 He has shot deep into me with shafts from his quiver.	13 Ενεπηξεν εις τα νεφρα μου τα βελη της φαρετρας αυτου.
14 I have become a joke to al my own people, their refrain all day long.	14 Εγεινα γελως εις παντα τον λαον μου, ασμα αυτων ολην την ημεραν.
15 He has given me my fil of bitterness, he has made me drunk with wormwood.	15 Με εχορτασε πικριαν? με εμεθυσεν αψινθιον.
16 He has broken my teeth with gravel, he has fed me on ashes.	16 Και συνετριψε τους οδοντας μου με χαλικας? με εκαλυψε με σποδον.
17 I have been deprived of peace, I have forgotten what happiness is	17 Και απεσπρωξα, απο ειρηνης την ψυχην μου? ελησμονησα το αγαθον.
18 and thought, 'My lasting hope in Yahweh is lost.'	18 Και ειπα, Απωλεσθη η δυναμις μου και η ελπις μου υπο του Κυριου.
19 Bring to mind my misery and anguish; it is wormwood and gall!	19 Ενθυμηθητι την θλιψιν μου και την εξωσιν μου, το αψινθιον και την χολην.
20 My heart dwel s on this continual y and sinks within me.	20 Η ψυχη μου ενθυμειται ταυτα ακαταπαυστως και ειναι τεταπεινωμενη εν εμοι.
21 This is what I shal keep in mind and so regain some hope:	21 Τουτο ανακαλω εις την καρδιαν μου, οθεν εχω ελπιδα?
22 Surely Yahweh's mercies are not over, his deeds of faithful love not exhausted;	22 Ελεος του Κυριου ειναι, οτι δεν συνετελεσθημεν, επειδη δεν εξελιπον οι οικτιρμοι αυτου.
23 every morning they are renewed; great is his faithfulness!	23 Ανανεονονται εν ταις πρωιαις? μεγαλη ειναι η πιστοτης σου.
24 'Yahweh is al I have,' I say to myself, 'and so I shal put my hope in him.'	24 Ο Κυριος ειναι η μερις μου, ειπεν η ψυχη μου? δια τουτο θελω ελπιζει επ' αυτον.
25 Yahweh is good to those who trust him, to al who search for him.	25 Αγαθος ο Κυριος εις τους προσμενοντας αυτον, εις την ψυχην την εκζητουσαν αυτον.
26 It is good to wait in silence for Yahweh to save.	26 Καλον ειναι και να ελπιζη τις και να εφησυχαζη εις την σωτηριαν του Κυριου.
27 It is good for someone to bear the yoke from a young age,	27 Καλον εις τον ανθρωπον να βασταζη ζυγον εν τη νεοτητι αυτου.
28 to sit in solitude and silence when it weighs heavy,	28 Θελει καθησθαι κατα μονας και σιωπα, επειδη ο Θεος επεβαλε φορτιον επ' αυτον.
29 to lay one's head in the dust -- maybe there is hope-	29 Θελει βαλει το στομα αυτου εις το χωμα, ισως ηναι ελπις.
30 to offer one's cheek to the striker, to have one's fil of disgrace!	30 Θελει δωσει την σιαγονα εις τον ραπιζοντα αυτον? θελει χορτασθη απο ονειδισμου.
31 For the Lord will not reject anyone for ever.	31 Διοτι ο Κυριος δεν απορριπτει εις τον αιωνα?
32 If he brings grief, he wil have pity out of the ful ness of his faithful love,	32 Αλλ' εαν και θλιψη, θελει ομως και οικτειρησει κατα το πληθος του ελεους αυτου.
33 for it is not for his own pleasure that he torments and grieves the human race.	33 Διοτι δεν θλιβει εκ καρδιας αυτου ουδε καταθλιβει τους υιους των ανθρωπων.
34 When al the prisoners in a country are crushed underfoot,	34 Το να καταπατη τις υπο τους ποδας αυτου παντας τους δεσμιους της γης.
35 when human rights are overridden in defiance of the Most High,	35 Το να διαστρεφη κρισιν ανθρωπου κατεναντι του προσωπου του Υψιστου?
36 when someone is cheated of justice, does not the Lord see it?	36 Το να αδικη ανθρωπον εν τη δικη αυτου? ο Κυριος δεν βλεπει ταυτα.
37 Who has only to speak and it is so done? Who commands, if not the Lord?	37 Τις λεγει τι και γινεται, χωρις να προσταξη αυτο ο Κυριος;
38 From where, if not from the mouth of the Most High, do evil and good come?	38 Εκ του στοματος του Υψιστου δεν εξερχονται τα κακα και τα αγαθα;
39 Why then should anyone complain? Better to be bold against one's sins.	39 Δια τι ηθελε γογγυσει ανθρωπος ζων, ανθρωπος, δια την ποινην της αμαρτιας αυτου;
40 Let us examine our path, let us ponder it and return to Yahweh.	40 Ας ερευνησωμεν τας οδους ημων και ας εξετασωμεν και ας επιστρεψωμεν εις τον Κυριον.
41 Let us raise our hearts and hands to God in heaven.	41 Ας υψωσωμεν τας καρδιας ημων και τας χειρας προς τον Θεον τον εν τοις ουρανοις, λεγοντες,
42 We are the ones who have sinned, who have rebel ed, and you have not forgiven.	42 Ημαρτησαμεν και απεστατησαμεν? συ δεν μας συνεχωρησας.
43 You have enveloped us in anger, pursuing us, slaughtering without pity.	43 Περιεκαλυψας με θυμον και κατεδιωξας ημας? εφονευσας, δεν εφεισθης.
44 You have wrapped yourself in a cloud too thick for prayer to pierce.	44 Εκαλυψας σεαυτον με νεφος, δια να μη διαβαινη η προσευχη ημων.
45 You have reduced us to rubbish and refuse among the nations.	45 Μας εκαμες σκυβαλον και βδελυγμα εν μεσω των λαων.
46 Our enemies open their mouths in chorus against us.	46 Παντες οι εχθροι ημων ηνοιξαν το στομα αυτων εφ' ημας.
47 Terror and pitfal have been our lot, ravage and ruin.	47 Φοβος και λακκος ηλθον εφ' ημας, ερημωσις και συντριμμος.
48 My eyes dissolve in torrents of tears at the ruin of my beloved people.	48 Ρυακας υδατων καταβιβαζει ο οφθαλμος μου δια τον συντριμμον της θυγατρος του λαου μου.
49 My eyes wil weep ceaselessly, without relief,	49 Ο οφθαλμος μου σταλαζει και δεν σιωπα, διοτι δεν εχει ανεσιν,
50 until Yahweh looks down and sees from heaven.	50 Εωσου ο Κυριος διακυψη και ιδη εξ ουρανου.
51 My eyes have grown sore over al the daughters of my city.	51 Ο οφθαλμος μου καταθλιβει την ψυχην μου, εκ πασων των θυγατερων της πολεως μου.
52 Unprovoked, my enemies hunted me down like a bird.	52 Οι εχθρευομενοι με αναιτιως με εκυνηγησαν ακαταπαυστως ως στρουθιον.
53 They shut me final y in a pit, they closed me in with a stone.	53 Εκοψαν την ζωην μου εν τω λακκω και ερριψαν λιθον επ' εμε.
54 The waters rose over my head; I thought, 'I am lost!'	54 Τα υδατα επλημμυρησαν υπερανω της κεφαλης μου? ειπα, Απερριφθην.
55 Yahweh, I called on your name from the deep pit.	55 Επεκαλεσθην το ονομα σου, Κυριε, εκ λακκου κατωτατου.
56 You heard my voice, do not close your ear to my prayer, to my cry.	56 Ηκουσας την φωνην μου? μη κλεισης το ωτιον σου εις τον στεναγμον μου, εις την κραυγην μου.
57 You are near when I cal to you. You said, 'Do not be afraid!'	57 Επλησιασας καθ' ην ημεραν σε επεκαλεσθην? ειπας, Μη φοβου.
58 Lord, you defended my cause, you have redeemed my life.	58 Εδικασας, Κυριε, την δικην της ψυχης μου? ελυτρωσας την ζωην μου.
59 Yahweh, you have seen the wrong done to me, grant me redress.	59 Ειδες, Κυριε, το προς εμε αδικον? κρινον την κρισιν μου.
60 You have seen their vindictiveness, al their plots against me.	60 Ειδες πασας τας εκδικησεις αυτων, παντας τους διαλογισμους αυτων κατ' εμου.
61 You have heard their insults, Yahweh, al their plots against me,	61 Ηκουσας, Κυριε, τον ονειδισμον αυτων, παντας τους διαλογισμους αυτων κατ' εμου?
62 the whispering and murmuring of my enemies against me all day long.	62 Τους λογους των επανισταμενων επ' εμε και τας μελετας αυτων κατ' εμου ολην την ημεραν.
63 Look, whether they sit or stand, I am their refrain.	63 Ιδε, οταν καθηνται και οταν σηκονωνται? εγω ειμαι το ασμα αυτων.
64 Yahweh, repay them as their deeds deserve.	64 Καμε, Κυριε, εις αυτους ανταποδοσιν κατα τα εργα των χειρων αυτων.
65 Lay hardness of heart as your curse on them.	65 Δος εις αυτους πωρωσιν καρδιας, την καταραν? σου επ' αυτους.
66 Angrily pursue them, root them out from under your heavens!	66 Καταδιωξον εν οργη και αφανισον αυτους υποκατωθεν των ουρανων του Κυριου.