Proverbs 26

NEW JERUSALEM	LXX
1 Snow no more befits the summer, nor rain the harvest-time, than honours befit a fool.	1 οι εμοι λογοι ειρηνται υπο θεου βασιλεως χρηματισμος ον επαιδευσεν η μητηρ αυτου
2 As the sparrow escapes, and the swal ow flies away, so the undeserved curse will never hit its mark.	2 τι τεκνον τηρησεις τι ρησεις θεου πρωτογενες σοι λεγω υιε τι τεκνον εμης κοιλιας τι τεκνον εμων ευχων
3 A whip for the horse, a bridle for the donkey, and for the backs of fools, a stick.	3 μη δως γυναιξι σον πλουτον και τον σον νουν και βιον εις υστεροβουλιαν
4 Do not answer a fool in the terms of his fol y for fear you grow like him yourself.	4 μετα βουλης παντα ποιει μετα βουλης οινοποτει οι δυνασται θυμωδεις εισιν οινον δε μη πινετωσαν
5 Answer a fool in the terms of his fol y for fear he imagine himself wise.	5 ινα μη πιοντες επιλαθωνται της σοφιας και ορθα κριναι ου μη δυνωνται τους ασθενεις
6 He wounds himself, he takes violence for his drink, who sends a message by a fool.	6 διδοτε μεθην τοις εν λυπαις και οινον πινειν τοις εν οδυναις
7 Unreliable as the legs of the lame, so is a proverb in the mouth of fools.	7 ινα επιλαθωνται της πενιας και των πονων μη μνησθωσιν ετι
8 As wel tie the stone to the sling as pay honour to a fool.	8 ανοιγε σον στομα λογω θεου και κρινε παντας υγιως
9 A thorn branch in a drunkard's hand, such is a proverb in the mouth of fools.	9 ανοιγε σον στομα και κρινε δικαιως διακρινε δε πενητα και ασθενη
10 An archer wounding everyone, such is he who hires the passing fool and drunkard.	10 γυναικα ανδρειαν τις ευρησει τιμιωτερα δε εστιν λιθων πολυτελων η τοιαυτη
11 As a dog returns to its vomit, so a fool reverts to his fol y.	11 θαρσει επ' αυτη η καρδια του ανδρος αυτης η τοιαυτη καλων σκυλων ουκ απορησει
12 You see someone who thinks himself wise? More to be hoped for from a fool than from him!	12 ενεργει γαρ τω ανδρι αγαθα παντα τον βιον
13 'A wild beast on the road!' says the idler, 'a lion in the streets!'	13 μηρυομενη ερια και λινον εποιησεν ευχρηστον ταις χερσιν αυτης
14 The door turns on its hinges, the idler on his bed.	14 εγενετο ωσει ναυς εμπορευομενη μακροθεν συναγει δε αυτη τον βιον
15 Into the dish the idler dips his hand, but is too tired to bring it back to his mouth.	15 και ανισταται εκ νυκτων και εδωκεν βρωματα τω οικω και εργα ταις θεραπαιναις
16 The idler thinks himself wiser than seven people who answer with discretion.	16 θεωρησασα γεωργιον επριατο απο δε καρπων χειρων αυτης κατεφυτευσεν κτημα
17 He takes a stray dog by the ears, who meddles in someone else's quarrel.	17 αναζωσαμενη ισχυρως την οσφυν αυτης ηρεισεν τους βραχιονας αυτης εις εργον
18 Like a madman hurling firebrands, arrows and death,	18 εγευσατο οτι καλον εστιν το εργαζεσθαι και ουκ αποσβεννυται ολην την νυκτα ο λυχνος αυτης
19 so is anyone who lies to a companion and then says, 'Aren't I amusing?'	19 τους πηχεις αυτης εκτεινει επι τα συμφεροντα τας δε χειρας αυτης ερειδει εις ατρακτον
20 No wood, and the fire goes out; no slanderer, and quarrel ing dies down.	20 χειρας δε αυτης διηνοιξεν πενητι καρπον δε εξετεινεν πτωχω
21 Charcoal for live embers, wood for fire, and the quarrelsome for kindling strife.	21 ου φροντιζει των εν οικω ο ανηρ αυτης οταν που χρονιζη παντες γαρ οι παρ' αυτης ενδιδυσκονται
22 The words of a slanderer are tasty morsels that go right down into the bel y.	22 δισσας χλαινας εποιησεν τω ανδρι αυτης εκ δε βυσσου και πορφυρας εαυτη ενδυματα
23 Base silver-plate on top of clay: such are fervent lips and a wicked heart.	23 περιβλεπτος δε γινεται εν πυλαις ο ανηρ αυτης ηνικα αν καθιση εν συνεδριω μετα των γεροντων κατοικων της γης
24 Whoever hates may hide it in speech, but deep within lies treachery;	24 σινδονας εποιησεν και απεδοτο περιζωματα δε τοις χαναναιοις
25 do not trust such a person's pretty speeches, since in the heart lurk seven abominations.	25 στομα αυτης διηνοιξεν προσεχοντως και εννομως και ταξιν εστειλατο τη γλωσση αυτης
26 Hatred may disguise itself with guile, to reveal its wickedness later in the assembly.	26 ισχυν και ευπρεπειαν ενεδυσατο και ευφρανθη εν ημεραις εσχαταις
27 Whoever digs a pit fal s into it, the stone comes back on him that rol s it.	27 στεγναι διατριβαι οικων αυτης σιτα δε οκνηρα ουκ εφαγεν
28 The lying tongue hates its victims, the wheedling mouth causes ruin.	28 το στομα δε ανοιγει σοφως και νομοθεσμως η δε ελεημοσυνη αυτης ανεστησεν τα τεκνα αυτης και επλουτησαν και ο ανηρ αυτης ηνεσεν αυτην
	29 πολλαι θυγατερες εκτησαντο πλουτον πολλαι εποιησαν δυνατα συ δε υπερκεισαι και υπερηρας πασας
	30 ψευδεις αρεσκειαι και ματαιον καλλος γυναικος γυνη γαρ συνετη ευλογειται φοβον δε κυριου αυτη αινειτω
	31 δοτε αυτη απο καρπων χειρων αυτης και αινεισθω εν πυλαις ο ανηρ αυτης .