Proverbs 26

NEW JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Snow no more befits the summer, nor rain the harvest-time, than honours befit a fool.	1 Καθως η χιων εν τω θερει και καθως η βροχη εν τω θερισμω, ουτως εις τον αφρονα η τιμη δεν αρμοζει.
2 As the sparrow escapes, and the swal ow flies away, so the undeserved curse will never hit its mark.	2 Ως περιφερεται το στρουθιον, ως περιπετα η χελιδων, ουτως η αδικος καταρα δεν θελει επιφθασει.
3 A whip for the horse, a bridle for the donkey, and for the backs of fools, a stick.	3 Μαστιξ δια τον ιππον, κημος δια τον ονον, και ραβδος δια την ραχιν των αφρονων.
4 Do not answer a fool in the terms of his fol y for fear you grow like him yourself.	4 Μη αποκρινου εις τον αφρονα κατα την αφροσυνην αυτου, δια να μη γεινης και συ ομοιος αυτου.
5 Answer a fool in the terms of his fol y for fear he imagine himself wise.	5 Αποκρινου εις τον αφρονα κατα την αφροσυνην αυτου, δια να μη ηναι σοφος εις τους οφθαλμους αυτου.
6 He wounds himself, he takes violence for his drink, who sends a message by a fool.	6 Οστις αποστελλει μηνυμα δια χειρος του αφρονος, αποκοπτει τους ποδας αυτου και πινει ζημιαν.
7 Unreliable as the legs of the lame, so is a proverb in the mouth of fools.	7 Ως τα σκελη του χωλου κρεμονται ανωφελη, ουτως ειναι και παροιμια εν τω στοματι των αφρονων.
8 As wel tie the stone to the sling as pay honour to a fool.	8 Ως ο δεσμευων λιθον εις σφενδονην, ουτως ειναι οστις διδει τιμην εις τον αφρονα.
9 A thorn branch in a drunkard's hand, such is a proverb in the mouth of fools.	9 Ως η ακανθα ωθουμενη εις την χειρα του μεθυσου, ουτως ειναι η παροιμια εν τω στοματι των αφρονων.
10 An archer wounding everyone, such is he who hires the passing fool and drunkard.	10 Ο δυναστης μιαινει τα παντα και μισθονει τους αφρονας, μισθονει και τους παραβατας.
11 As a dog returns to its vomit, so a fool reverts to his fol y.	11 Ως ο κυων επιστρεφει εις τον εμετον αυτου, ουτως ο αφρων επαναλαμβανει την αφροσυνην αυτου.
12 You see someone who thinks himself wise? More to be hoped for from a fool than from him!	12 Ειδες ανθρωπον νομιζοντα εαυτον σοφον; μαλλον ελπις ειναι εκ του αφρονος παρα εξ αυτου.
13 'A wild beast on the road!' says the idler, 'a lion in the streets!'	13 Ο οκνηρος λεγει, Λεων ειναι εν τη οδω, λεων εν ταις πλατειαις.
14 The door turns on its hinges, the idler on his bed.	14 Ως η θυρα περιστρεφεται επι τας στροφιγγας αυτης, ουτως ο οκνηρος επι την κλινην αυτου.
15 Into the dish the idler dips his hand, but is too tired to bring it back to his mouth.	15 Ο οκνηρος εμβαπτει την χειρα αυτου εις το τρυβλιον και βαρυνεται να επιστρεψη αυτην εις το στομα αυτου.
16 The idler thinks himself wiser than seven people who answer with discretion.	16 Ο οκνηρος νομιζει εαυτον σοφωτερον παρα επτα σοφους γνωμοδοτας.
17 He takes a stray dog by the ears, who meddles in someone else's quarrel.	17 Οστις διαβαινων ανακατονεται εις εριδα μη ανηκουσαν εις αυτον, ομοιαζει τον πιανοντα κυνα απο των ωτιων.
18 Like a madman hurling firebrands, arrows and death,	18 Ως ο μανιακος οστις ριπτει φλογας, βελη και θανατον,
19 so is anyone who lies to a companion and then says, 'Aren't I amusing?'	19 ουτως ειναι ο ανθρωπος, οστις απατα τον πλησιον αυτου και λεγει, δεν εκαμον εγω παιζων;
20 No wood, and the fire goes out; no slanderer, and quarrel ing dies down.	20 Οπου δεν ειναι ξυλα, το πυρ σβυνεται? και οπου δεν ειναι ψιθυριστης, η ερις ησυχαζει.
21 Charcoal for live embers, wood for fire, and the quarrelsome for kindling strife.	21 Οι ανθρακες δια την ανθρακιαν και τα ξυλα δια το πυρ, και ο φιλερις ανθρωπος δια να εξαπτη εριδας.
22 The words of a slanderer are tasty morsels that go right down into the bel y.	22 Οι λογοι του ψιθυριστου καταπινονται ηδεως, και καταβαινουσιν εις τα ενδομυχα της κοιλιας.
23 Base silver-plate on top of clay: such are fervent lips and a wicked heart.	23 Τα ενθερμα χειλη μετα πονηρας καρδιας ειναι ως σκωρια αργυρου επικεχρισμενη επι πηλινον αγγειον.
24 Whoever hates may hide it in speech, but deep within lies treachery;	24 Οστις μισει, υποκρινεται με τα χειλη αυτου, και μηχανευεται δολον εν τη καρδια αυτου.
25 do not trust such a person's pretty speeches, since in the heart lurk seven abominations.	25 Οταν ομιλη χαριεντως, μη πιστευε αυτον? διοτι εχει επτα βδελυγματα εν τη καρδια αυτου.
26 Hatred may disguise itself with guile, to reveal its wickedness later in the assembly.	26 Οστις σκεπαζει το μισος δια δολου, η πονηρια αυτου θελει φανερωθη εν μεσω της συναξεως.
27 Whoever digs a pit fal s into it, the stone comes back on him that rol s it.	27 Οστις σκαπτει λακκον, θελει πεσει εις αυτον? και ο λιθος θελει επιστρεψει επι τον κυλιοντα αυτον.
28 The lying tongue hates its victims, the wheedling mouth causes ruin.	28 Η ψευδης γλωσσα μισει τους υπ' αυτης καταθλιβομενους? και το απατηλον στομα εργαζεται καταστροφην.