Sapientia 6

¹ Melior est sapientia quam vires,
et vir prudens quam fortis.

² Audite ergo, reges, et intelligite ;
discite, judices finium terræ.
³ Præbete aures, vos qui continetis multitudines,
et placetis vobis in turbis nationum.
⁴ Quoniam data est a Domino potestas vobis,
et virtus ab Altissimo :
qui interrogabit opera vestra, et cogitationes scrutabitur.
⁵ Quoniam cum essetis ministri regni illius,
non recte judicastis, nec custodistis legem justitiæ,
neque secundum voluntatem Dei ambulastis.
⁶ Horrende et cito apparebit vobis,
quoniam judicium durissimum his qui præsunt fiet.
⁷ Exiguo enim conceditur misericordia ;
potentes autem potenter tormenta patientur.
⁸ Non enim subtrahet personam cujusquam Deus,
nec verebitur magnitudinem ejus cujusquam,
quoniam pusillum et magnum ipse fecit,
et æqualiter cura est illi de omnibus.
⁹ Fortioribus autem fortior instat cruciatio.
¹⁰ Ad vos ergo, reges, sunt hi sermones mei :
ut discatis sapientiam, et non excidatis.
¹¹ Qui enim custodierint justa juste, justificabuntur ;
et qui didicerint ista, invenient quid respondeant.
¹² Concupiscite ergo sermones meos ;
diligite illos, et habebitis disciplinam.
¹³ Clara est, et quæ numquam marcescit, sapientia :
et facile videtur ab his qui diligunt eam,
et invenitur ab his qui quærunt illam.
¹⁴ Præoccupat qui se concupiscunt,
ut illis se prior ostendat.
¹⁵ Qui de luce vigilaverit ad illam non laborabit ;
assidentem enim illam foribus suis inveniet.
¹⁶ Cogitare ergo de illa sensus est consummatus,
et qui vigilaverit propter illam cito securus erit.
¹⁷ Quoniam dignos se ipsa circuit quærens,
et in viis ostendit se hilariter,
et in omni providentia occurrit illis.
¹⁸ Initium enim illius verissima est disciplinæ concupiscentia.
¹⁹ Cura ergo disciplinæ dilectio est,
et dilectio custodia legum illius est ;
custoditio autem legum consummatio incorruptionis est ;
²⁰ incorruptio autem facit esse proximum Deo.
²¹ Concupiscentia itaque sapientiæ deducit ad regnum perpetuum.
²² Si ergo delectamini sedibus et sceptris, o reges populi,
diligite sapientiam, ut in perpetuum regnetis :
²³ diligite lumen sapientiæ, omnes qui præestis populis.

²⁴ Quid est autem sapientia, et quemadmodum facta sit, referam,
et non abscondam a vobis sacramenta Dei :
sed ab initio nativitatis investigabo,
et ponam in lucem scientiam illius,
et non præteribo veritatem.

²⁵ Neque cum invidia tabescente iter habebo,
quoniam talis homo non erit particeps sapientiæ.
²⁶ Multitudo autem sapientium sanitas est orbis terrarum,
et rex sapiens stabilimentum populi est.
²⁷ Ergo accipite disciplinam per sermones meos,
et proderit vobis.